هر کس را برای صدقه به دیدار گدای او برود و متاثر از فروتنی او باشد، اهداکننده هرگز او را مأیوس نمی کند.
هر کس سگی دارد که بعد از دور انداختن همه چیزهای دیگر به در خانه اش بیاید، صاحب خانه از روی مهربانی با لقمه ای غذا از او پذیرایی می کند.
یک کفش مدام بدون مراقبت و بدون مراقبت دراز میکشد، اما وقتی صاحبش مجبور است برای کاری بیرون برود، او نیز از آن مراقبت میکند و از آن استفاده میکند.
به همین ترتیب، کسی که منیت و غرور خود را کنار بگذارد و در پناه مرشد حقیقی در کمال تواضع و فروتنی چون خاک پاهایش زندگی کند، مرشد حقیقی، قطعاً روزی خیرخواهی خود را میبارد و او را با پاهایش میبندد. با