Kabit Savaiye Bhai Gurdas Ji

Tudalen - 670


ਇਕ ਟਕ ਧ੍ਯਾਨ ਹੁਤੇ ਚੰਦ੍ਰਮੇ ਚਕੋਰ ਗਤਿ ਪਲ ਨ ਲਗਤ ਸ੍ਵਪਨੈ ਹੂੰ ਨ ਦਿਖਾਈਐ ।
eik ttak dhayaan hute chandrame chakor gat pal na lagat svapanai hoon na dikhaaeeai |

Roeddwn i'n arfer gweld fy annwyl Arglwydd heb amrantiad llygad wrth i lwybr yr eithin coch edrych ar y lleuad. Nid oedd unrhyw egwyl yn arfer bod. Ond nawr dwi ddim hyd yn oed yn ei weld mewn breuddwyd.

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਚਨ ਧੁਨਿ ਸੁਨਤਿ ਹੀ ਬਿਦ੍ਯਮਾਨ ਤਾ ਮੁਖ ਸੰਦੇਸੋ ਪਥਕਨ ਪੈ ਨ ਪਾਈਐ ।
amrit bachan dhun sunat hee bidayamaan taa mukh sandeso pathakan pai na paaeeai |

Yn flaenorol, roeddwn i'n arfer clywed alaw geiriau melys fy anwylyd o'i enau, ond nawr nid wyf hyd yn oed yn derbyn Ei negeseuon hyd yn oed gan y rhai sy'n mynd heibio trwy ddod neu fynd y ffordd hon.

ਸਿਹਜਾ ਸਮੈ ਨ ਉਰ ਅੰਤਰ ਸਮਾਤੋ ਹਾਰ ਅਨਿਕ ਪਹਾਰ ਓਟ ਭਏ ਕੈਸੇ ਜਾਈਐ ।
sihajaa samai na ur antar samaato haar anik pahaar ott bhe kaise jaaeeai |

O'r blaen, ni oddefid i ni hyd yn oed ymyraeth y gadwyn adnabod o amgylch fy ngwddf gael ei oddef rhyngom yn amser ein cyfarfod ar y gwely priodasol, ond erbyn hyn y mae llawer o arferion maint y mynydd wedi dyfod i fyny rhyngom. Sut gallaf eu codi i lawr a chyrraedd fy annwyl Arglwydd?

ਸਹਜ ਸੰਜੋਗ ਭੋਗ ਰਸ ਪਰਤਾਪ ਹੁਤੇ ਬਿਰਹ ਬਿਯੋਗ ਸੋਗ ਰੋਗ ਬਿਲਲਾਈਐ ।੬੭੦।
sahaj sanjog bhog ras parataap hute birah biyog sog rog bilalaaeeai |670|

O'r blaen yn fy llonyddwch ysbrydol, cefais y dedwyddwch a'r wynfyd o fod yn agos ato, ond yr wyf yn awr yn llefain gan ymwahanu. (670)