Y fenyw sy'n ceisio gollwng ei ego ac yn cyfarfod â gŵr annwyl, hi yn unig yw gwraig annwyl y gŵr. Ni all rhywun gael anrhydedd a pharch gan yr Arglwydd os yw rhywun yn teimlo'n hudolus ac yn egoistig.
Yn union fel y mae cymylau yn bwrw glaw yn gyfartal ym mhob man, ni all ei ddŵr ddringo'r twmpathau. Mae dŵr bob amser yn mynd ac yn setlo ar lefelau is.
Yn union fel y mae bambŵ yn aros yn ei falchder o fod yn uchel ac aruchel ac yn aros yn amddifad o arogl sandalwood, ond mae pob coed a phlanhigion mawr a bach yn amsugno'r arogl melys hwnnw ynddynt eu hunain.
Yn yr un modd, i fod yn wraig y cefnfor o garedigrwydd-annwyl Arglwydd, mae'n rhaid i un aberthu ei hun a dod yn berson marw byw. Dim ond wedyn y gall rhywun gaffael trysor yr holl drysorau (enw Duw o'r Gwir Guru) a chyrraedd y cyflwr dwyfol goruchaf. (662)