Το να κάθεσαι κάτω από μια μικρή ομπρέλα αφήνοντας το βασιλικό κουβούκλιο και παίρνοντας ένα γυάλινο κρύσταλλο στη θέση ενός διαμαντιού θα ήταν μια ανόητη πράξη.
Η αποδοχή γυάλινων τεμαχίων στη θέση ρουμπίνι, σπόρων Abrus Precatorius στη θέση χρυσού ή φορώντας μια κουρελιασμένη κουβέρτα στη θέση μεταξωτών ενδυμάτων θα ήταν ένδειξη βασικής σοφίας.
Αφήνοντας κατά μέρος τα πεντανόστιμα πιάτα, κάποιος τρώει άτοπους καρπούς της ακακίας και εφαρμόζει πάστα από άγριο κουρκουμά στη θέση του μυρωδάτου κρόκου και της καμφοράς, θα ήταν πράξη απόλυτης άγνοιας.
Ομοίως, συναντώντας ένα κακό και κακοποιημένο άτομο, όλες οι ανέσεις και οι καλές πράξεις συρρικνώνονται σε τέτοιο μέγεθος σαν ένας ωκεανός να έχει μειωθεί στο μέγεθος ενός μικρού φλιτζανιού. (389)