Στο καταφύγιο ενός Αληθινού Γκουρού, ένας αφοσιωμένος Σιχ κατοικεί σε ανώτερο πνευματικό επίπεδο. Όλες οι προσδοκίες και οι επιθυμίες του εξαφανίζονται και το μυαλό του δεν ταλαντεύεται άλλο.
Με την ματιά του Αληθινού Γκουρού, ένας αφοσιωμένος Σιχ δεν αναζητά κοινό με κανέναν άλλο. Απαλλάσσει τον εαυτό του από όλες τις άλλες αναμνήσεις.
Βυθίζοντας το μυαλό του στον θεϊκό λόγο (του Γκουρού), στερείται κάθε άλλης σκέψης. (Παρατάει όλες τις άλλες μάταιες συζητήσεις). Έτσι, η αγάπη του για τον Κύριό του δεν περιγράφεται.
Με μια στιγμιαία ματιά του Αληθινού Γκουρού, αποκτά κανείς τον ανεκτίμητο θησαυρό του ονόματός Του. Η κατάσταση ενός τέτοιου ατόμου είναι εκπληκτική και προκαλεί έκπληξη για τον θεατή. (105)