Ένας σπάνιος μαθητής θα έμενε και θα υπηρετούσε τον Γκουρού του, όπως ο ευγενής Σαρβάν υπηρετούσε τόσο αφοσιωμένα τους τυφλούς γονείς του.
Κάποιος σπάνιος θιασώτης θα υπηρετούσε τον Γκουρού του με τόση αγάπη και αφοσίωση με την οποία ο Λάχμαν υπηρετούσε τον αδελφό του Ραμ.
Καθώς το νερό αναμιγνύεται με οποιοδήποτε χρώμα για να αποκτήσει την ίδια απόχρωση. Έτσι, ένας σπάνιος Σιχ που στοχάζεται και ασκεί διαλογισμό συγχωνεύεται στην ιερή συγκέντρωση των θιασών του Γκουρού.
Συναντώντας τον Γκουρού και λαμβάνοντας τις ευλογίες της μύησης από αυτόν, ένας Σιχ σίγουρα φτάνει και συνειδητοποιεί ότι ο Θεός γίνεται ένα μαζί Του. Έτσι, ένας Αληθινός Γκουρού ρίχνει την ευεργεσία του σε έναν σπάνιο Σιχ και τον ανεβάζει στο θεϊκό επίπεδο της υπέρτατης συνείδησης. (103