Από τη στιγμή που ένα ανθρώπινο ον καταφεύγει στα ιερά πόδια του Αληθινού Γκουρού, οι άνθρωποι του κόσμου αρχίζουν τότε να συλλογίζονται στο καταφύγιο των ποδιών του.
Λαμβάνοντας το πλύσιμο των ποδιών του Αληθινού Γκουρού ενώ μένει στο καταφύγιό Του, ολόκληρη η ανθρωπότητα επιθυμεί να ευλογηθεί από τα άγια πόδια του.
Ζώντας στο γαλήνιο καταφύγιο των ποδιών του Αληθινού Γκουρού που μοιάζουν με λωτού, απορροφάται κανείς σε μια κατάσταση ισορροπίας. Λόγω της ανώτερης πνευματικής σοφίας, γίνονται σταθεροί του νου και της συνείδησης.
Η δόξα των ποδιών που μοιάζουν με λωτού του Αληθινού Γκουρού είναι πέρα από την κατανόηση, είναι απεριόριστη, άπειρη. Είναι άξιος χαιρετισμού ξανά και ξανά. (217)