Ag cleachtadh Naam Simran sa chomhthionól naofa agus ag aisiompú na n-anáil, sroicheann an aigne ghríosach ghaoithe atá an-ghasta ar nós iasc an deichiú doras misticiúil áit a nglacann sé é féin i síor-aontas na bhfocal agus na comhfhiosachta. Ní heic
Agus mar an gcéanna, mar gheall ar an gcloch fealsamh cosúil le buanmhachnamh ina bhfanann sé gafa gan aon iarracht chomhfhiosach, éiríonn sé feasach air féin. Sa riocht ina bhfuil an aigne dírithe ar Dhia, tá éifeacht geal ainm an Tiarna le feiceáil.
Ar staid na héirime láidir Dia-dhírithe seo, cloiseann sé foinn séiseacha an cheoil nach bhfuil bainte amach aige agus fanann sé i riocht traochta.
An taithí seo a bhraithtear sa deichiú oscailt de chuid an chomhlachta, tá a radiance iontach agus lán eacstais. Is creideamh aisteach é fanacht na hintinne sa deichiú doras misticiúil. (251)