Kabit Savaiye Bhai Gurdas Ji

Leathanach - 463


ਮਾਨਸਰ ਤਿਆਗਿ ਆਨ ਸਰ ਜਾਇ ਬੈਠੇ ਹੰਸੁ ਖਾਇ ਜਲ ਜੰਤ ਹੰਸ ਬੰਸਹਿ ਲਜਾਵਈ ।
maanasar tiaag aan sar jaae baitthe hans khaae jal jant hans banseh lajaavee |

Má fhágann eala loch Mansarover agus cónaí i lochán, tosaíonn sé ag ithe neacha beo as an lochán cosúil le chorr, beidh sé náire speiceas na n-ealaí.

ਸਲਿਲ ਬਿਛੋਹ ਭਏ ਜੀਅਤ ਰਹੈ ਜਉ ਮੀਨ ਕਪਟ ਸਨੇਹ ਕੈ ਸਨੇਹੀ ਨ ਕਹਾਵਈ ।
salil bichhoh bhe jeeat rahai jau meen kapatt saneh kai sanehee na kahaavee |

Má mhaireann iasc lasmuigh den uisce, ansin measfar go bhfuil a ghrá don uisce bréagach agus ní thabharfaí air mar is ionúin le huisce.

ਬਿਨੁ ਘਨ ਬੂੰਦ ਜਉ ਅਨਤ ਜਲ ਪਾਨ ਕਰੈ ਚਾਤ੍ਰਿਕ ਸੰਤਾਨ ਬਿਖੈ ਲਛਨੁ ਲਗਾਵਈ ।
bin ghan boond jau anat jal paan karai chaatrik santaan bikhai lachhan lagaavee |

Má sháraíonn éan báistí a tart le braon uisce seachas an braon svaití, chuirfeadh sé a mhuintir i mbaol.

ਚਰਨ ਕਮਲ ਅਲਿ ਗੁਰਸਿਖ ਮੋਖ ਹੁਇ ਆਨ ਦੇਵ ਸੇਵਕ ਹੁਇ ਮੁਕਤਿ ਨ ਪਾਵਈ ।੪੬੩।
charan kamal al gurasikh mokh hue aan dev sevak hue mukat na paavee |463|

Déanann deisceabal díograiseach den Fhíor-Ghúrú teagasc an Fhíor-Ghúrú a theagasc agus fuascailt a bhaint amach. Ach deisceabal a thugann suas a ghrá don Fhíor-Ghúrú agus a chrom os comhair déithe eile, naoimh agus saoithe féin-dhéanta agus a adhradh dóibh; is é an grá atá aige le Gúrú