Díreach mar a thiteann crann atá lán de thorthaí don té a chaitheann cloch air, iompraíonn sé pian sábh ina cheann agus i bhfoirm rafta nó bád tógann sé an sábha iarainn trasna na habhann;
Díreach mar a thógtar oisrí as an bhfarraige, bristear é agus tugann sé péarla don té a bhriseann ar oscailt agus nach mothaíonn an masla a bhíonn air;
Díreach mar a dhéanann oibrí iarracht an mhianaigh i mianach lena shluasaid agus a thua piocadh agus tugann an mianach luach saothair dó le clocha lómhara agus le diamaint;
Díreach mar a bhaintear sú milis mar neachtar amach trína chur trí bhrúite, is amhlaidh atá na daoine fíre agus na daoinibh naomhtha nuair a thagann siad chucu le comhbhá agus le leas na n-olc. (326)