Díreach mar a bhíonn an oiread sin poill ag criathar agus má cháineann sé pota cré, conas is féidir é a urramú.
Díreach mar a ghlaonn crann acacia atá lán dealga ar bhláth Lotus deilgneach, ní bheidh aon duine buíoch as an líomhain seo.
Díreach mar a fhágtar péarlaí, briseann préachán a itheann salachar magadh ar an eala, a itheann péarlaí loch Mansarover, níl anseo ach a shalachar.
Mar an gcéanna mise atá lán de pheaca, is peacach mór mé. Taitníonn peaca an domhain ar fad a chlúdú liom. (512)