Kabit Savaiye Bhai Gurdas Ji

Leathanach - 512


ਛਲਨੀ ਮੈ ਜੈਸੇ ਦੇਖੀਅਤ ਹੈ ਅਨੇਕ ਛਿਦ੍ਰ ਕਰੈ ਕਰਵਾ ਕੀ ਨਿੰਦਾ ਕੈਸੇ ਬਨਿ ਆਵੈ ਜੀ ।
chhalanee mai jaise dekheeat hai anek chhidr karai karavaa kee nindaa kaise ban aavai jee |

Díreach mar a bhíonn an oiread sin poill ag criathar agus má cháineann sé pota cré, conas is féidir é a urramú.

ਬਿਰਖ ਬਿਥੂਰ ਭਰਪੂਰ ਬਹੁ ਸੂਰਨ ਸੈ ਕਮਲੈ ਕਟੀਲੋ ਕਹੈ ਕਹੂ ਨ ਸੁਹਾਵੈ ਜੀ ।
birakh bithoor bharapoor bahu sooran sai kamalai katteelo kahai kahoo na suhaavai jee |

Díreach mar a ghlaonn crann acacia atá lán dealga ar bhláth Lotus deilgneach, ní bheidh aon duine buíoch as an líomhain seo.

ਜੈਸੇ ਉਪਹਾਸੁ ਕਰੈ ਬਾਇਸੁ ਮਰਾਲ ਪ੍ਰਤਿ ਛਾਡਿ ਮੁਕਤਾਹਲ ਦ੍ਰੁਗੰਧ ਲਿਵ ਲਾਵੈ ਜੀ ।
jaise upahaas karai baaeis maraal prat chhaadd mukataahal drugandh liv laavai jee |

Díreach mar a fhágtar péarlaí, briseann préachán a itheann salachar magadh ar an eala, a itheann péarlaí loch Mansarover, níl anseo ach a shalachar.

ਤੈਸੇ ਹਉ ਮਹਾ ਅਪਰਾਧੀ ਅਪਰਾਧਿ ਭਰਿਓ ਸਕਲ ਸੰਸਾਰ ਕੋ ਬਿਕਾਰ ਮੋਹਿ ਭਾਵੈ ਜੀ ।੫੧੨।
taise hau mahaa aparaadhee aparaadh bhario sakal sansaar ko bikaar mohi bhaavai jee |512|

Mar an gcéanna mise atá lán de pheaca, is peacach mór mé. Taitníonn peaca an domhain ar fad a chlúdú liom. (512)