Kabit Savaiye Bhai Gurdas Ji

Leathanach - 296


ਚੰਦ੍ਰਮਾ ਅਛਤ ਰਵਿ ਰਾਹ ਨ ਸਕਤ ਗ੍ਰਸਿ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਅਗੋਚਰੁ ਹੁਇ ਸੂਰਜ ਗ੍ਰਹਨ ਹੈ ।
chandramaa achhat rav raah na sakat gras drisatt agochar hue sooraj grahan hai |

Le láithreacht na gealaí, ní féidir le Rahu an Ghrian a ithe, Ach nuair a cheiltíonn an Ghrian ón ngealach, tarlaíonn an eclipse gréine. (Seo tá an ghealach ina siombail den duine uasal nach n-itheann an Maya an ghrian te nádúraithe ina chuideachta).

ਪਛਮ ਉਦੋਤ ਹੋਤ ਚੰਦ੍ਰਮੈ ਨਮਸਕਾਰ ਪੂਰਬ ਸੰਜੋਗ ਸਸਿ ਕੇਤ ਖੇਤ ਹਨਿ ਹੈ ।
pachham udot hot chandramai namasakaar poorab sanjog sas ket khet han hai |

Is iad Thoir agus Thiar treo na gréine agus na gealaí faoi seach. Nuair a dhá lá tar éis an lae gealach nua, éiríonn an ghealach le feiceáil san Iarthar, beannú dó go léir (de réir traidisiúin Indiach). Ach lá lán na gealaí, ardaíonn an ghealach san Oirthear agus níl sí ecl

ਕਾਸਟ ਮੈ ਅਗਨਿ ਮਗਨ ਚਿਰੰਕਾਲ ਰਹੈ ਅਗਨਿ ਮੈ ਕਾਸਟ ਪਰਤ ਹੀ ਦਹਨ ਹੈ ।
kaasatt mai agan magan chirankaal rahai agan mai kaasatt parat hee dahan hai |

Fanann an tine i bhfolach in adhmad le fada ach chomh luath agus a théann an t-adhmad i dteagmháil le tine, dóitear é (Anseo tá tine ina siombal d’fhear íseal peacach ach taispeántar adhmad meabhrach mar dhuine a bhfuil eagla Dé air).

ਤੈਸੇ ਸਿਵ ਸਕਤ ਅਸਾਧ ਸਾਧ ਸੰਗਮ ਕੈ ਦੁਰਮਤਿ ਗੁਰਮਤਿ ਦੁਸਹ ਸਹਨ ਹੈ ।੨੯੬।
taise siv sakat asaadh saadh sangam kai duramat guramat dusah sahan hai |296|

Mar an gcéanna, nuair a choimeádtar cuideachta daoine droch-intinne féin-thoiliúil, caithfidh duine pian agus anacair a fhulaingt ach cuideachta daoine atá dírithe ar Ghúrú a choinneáil, baintear amach slánú. (296)