ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Kabit Savaiye Bhai Gurdas Ji
Leathanach - 289
ਪੂਜੀਐ ਨ ਸੀਸੁ ਈਸੁ ਊਚੌ ਦੇਹੀ ਮੈ ਕਹਾਵੈ ਪੂਜੀਐ ਨ ਲੋਚਨ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਦ੍ਰਿਸਟਾਂਤ ਕੈ ।
poojeeai na sees ees aoochau dehee mai kahaavai poojeeai na lochan drisatt drisattaant kai |Tá an ceann suite os cionn gach cuid eile den chorp ach ní dhéantar adhradh air. Ná ní dhéantar adhradh do shúile a fheiceann i bhfad i gcéin.
ਪੂਜੀਐ ਨ ਸ੍ਰਵਨ ਦੁਰਤਿ ਸਨਬੰਧ ਕਰਿ ਪੂਜੀਐ ਨ ਨਾਸਕਾ ਸੁਬਾਸ ਸ੍ਵਾਸ ਕ੍ਰਾਂਤ ਕੈ ।
poojeeai na sravan durat sanabandh kar poojeeai na naasakaa subaas svaas kraant kai |Ní thugtar adhradh do chluasa as a gcumhacht éisteachta ná nostranna as a gcumas boladh agus anáil.
ਪੂਜੀਐ ਨ ਮੁਖ ਸ੍ਵਾਦ ਸਬਦ ਸੰਜੁਗਤ ਕੈ ਪੂਜੀਐ ਨ ਹਸਤ ਸਕਲ ਅੰਗ ਪਾਂਤ ਕੈ ।
poojeeai na mukh svaad sabad sanjugat kai poojeeai na hasat sakal ang paant kai |An béal a thaitníonn gach blas agus a dhéanann cainte, ní adhradh ná na lámha a chothaíonn gach géag eile.
ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਗੰਧ ਰਸ ਰਹਿਤ ਹੁਇ ਪੂਜੀਐ ਪਦਾਰਬਿੰਦ ਨਵਨ ਮਹਾਂਤ ਕੈ ।੨੮੯।
drisatt sabad surat gandh ras rahit hue poojeeai padaarabind navan mahaant kai |289|Cosa nach bhfuil ar a gcumas féachaint, labhairt, éisteacht, boladh nó blas a adhradh as a dtréithe humhlaíochta. (289)