Trí bheith ina thaistealaí ar an gcosán atá leagtha síos ag an bhFíor-Ghúrú, cuireann deisceabal an Ghúrú isteach ar an seachmall a bhaineann le fánaíocht in áiteanna agus déanann sé tearmann do chosa naofa an Fhíor-Ghúrú.
Agus é ag díriú ar an bhFíor-Ghúrú, tosaíonn sé ag féachaint ar dhaoine eile mar chomhionann. Trí aontú theagasc beannaithe an Fhíor-Ghúrú ina choinsias, éiríonn sé diaga as bheith saolta.
Trí fhreastal go díograiseach ar an bhFíor-Ghúrú, déantar déithe agus daoine eile a sheirbhísigh. Tar éis dó cloí le hordú an Fhíor-Ghúrú, tosaíonn an domhan ar fad ag géilleadh dó.
Trí bhronnadh na beatha agus bronntóir seoda uile an domhain a adhradh, éiríonn sé cosúil le cloch fealsúnaí. An té a thagann ina theagmháil, déanann sé go maith casadh air. (261)