Díreach mar a mheasann bean a fear céile mar a namhaid le linn pianta saothair, ach tar éis bhreith an linbh, déanann sí í féin a mhaisiú agus a mhaisiú chun a fear céile a shásamh agus a mhealladh,
Díreach mar a chuirtear i bpríosún tobair rí ar bhotún éigin agus ar é a scaoileadh saor déanann an cúirtéiseoir céanna an cúram sannta mar fhíor-thoilitheoir an rí,
Díreach mar a bhíonn ghadaí gafa agus i bpríosún ag caoineadh i gcónaí ach a luaithe a thagann deireadh lena phianbhreith, glacann sé arís le goid ní fhoghlaimíonn sé óna phionós,
Mar an gcéanna, is mian le fear peacach a dhrochghníomhartha a fhágáil mar gheall ar an bpian agus na fulaingtí ba chúis leis seo ach chomh luath agus a bhíonn tréimhse an phianbhreith curtha i gcrích, déanann sé na bpeacaí seo arís. (577)