Duke u larë i pastër, i veshur me rroba të bukura, duke vënë kolirin në sy, duke ngrënë një betel dhe duke e adhuruar veten me stoli të ndryshme, kam shtruar shtratin e Zotit tim. (E kam përgatitur veten për bashkim me Zotin tim të dashur).
Shtrati i bukur është zbukuruar me lule aromatike dhe dhoma e bukur është e ndriçuar me dritë rrezatuese.
Këtë lindje njerëzore e kam marrë pas shumë përpjekjesh për bashkimin me Zotin Zot. (Kam kaluar shumë lindje për të arritur në këtë fazë që është shumë e mbarë).
Por duke humbur këtë mundësi të pozicionit të favorshëm të plejadës për një bashkim me Zotin në gjumin e injorancës urryese, njeriu do të pendohet vetëm kur të zgjohet (sepse atëherë do të ishte tepër vonë). (658)