Kabit Savaiye Bhai Gurdas Ji

Pagina - 200


ਪਸੂਆ ਮਾਨੁਖ ਦੇਹ ਅੰਤਰਿ ਅੰਤਰੁ ਇਹੈ ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਕੋ ਬਿਬੇਕ ਅਬਿਬੇਕ ਹੈ ।
pasooaa maanukh deh antar antar ihai sabad surat ko bibek abibek hai |

Het enige verschil tussen het menselijk en het dierlijk lichaam is dat een mens zich bewust is van de vereniging van bewustzijn en het heilige woord van de Guru, maar een dier heeft dergelijke kennis noch enig vermogen.

ਪਸੁ ਹਰਿਹਾਉ ਕਹਿਓ ਸੁਨਿਓ ਅਨਸੁਨਿਓ ਕਰੈ ਮਾਨਸ ਜਨਮ ਉਪਦੇਸ ਰਿਦੈ ਟੇਕ ਹੈ ।
pas harihaau kahio sunio anasunio karai maanas janam upades ridai ttek hai |

Als een dier wordt gevraagd weg te blijven van groene velden of weilanden, negeert het dit, maar een mens bewaart de leringen van de Ware Goeroe in zijn hart en houdt zich eraan.

ਪਸੂਆ ਸਬਦ ਹੀਨ ਜਿਹਬਾ ਨ ਬੋਲਿ ਸਕੈ ਮਾਨਸ ਜਨਮ ਬੋਲੈ ਬਚਨ ਅਨੇਕ ਹੈ ।
pasooaa sabad heen jihabaa na bol sakai maanas janam bolai bachan anek hai |

Zonder woorden kan een dier niet met zijn tong spreken, maar een mens kan wel meerdere woorden spreken.

ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਸੁਨਿ ਸਮਝਿ ਬੋਲੈ ਬਿਬੇਕੀ ਨਾਤੁਰ ਅਚੇਤ ਪਸੁ ਪ੍ਰੇਤ ਹੂ ਮੈ ਏਕ ਹੈ ।੨੦੦।
sabad surat sun samajh bolai bibekee naatur achet pas pret hoo mai ek hai |200|

Als een man luistert, begrijpt en de woorden van de Guru spreekt, is hij een wijs en intelligent persoon. Anders behoort ook hij tot de onwetende dieren en is hij een dwaas. (200)