Sri Dasam Granth

Pagina - 548

ਕੋਪ ਕੀਯੋ ਨ ਗਹੇ ਰਿਖਿ ਪਾ ਇਹ ਸ੍ਰੀਪਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥੨੪੬੦॥

kop keeyo na gahe rikh paa ih sreepat sree brijanaath bichaariyo |2460|

Vishnu non si arrabbiò e, alzandosi in piedi, gli disse così,2460

ਬਿਸਨੁ ਜੂ ਬਾਚ ਭ੍ਰਿਗੁ ਸੋ ॥

bisan joo baach bhrig so |

Discorso di Vishnu rivolto a Bhrigu:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

SWAYYA

ਪਾਇ ਕੋ ਘਾਇ ਰਹਿਓ ਸਹਿ ਕੈ ਹਸ ਕੈ ਦਿਜ ਸੋ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰੋ ॥

paae ko ghaae rahio seh kai has kai dij so ih bhaat uchaaro |

Vishnu prese il colpo del piede e ridendo disse al bramino:

ਬਜ੍ਰ ਸਮਾਨ ਹ੍ਰਿਦੈ ਹਮਰੋ ਲਗਿ ਪਾਇ ਦੁਖਿਓ ਹ੍ਵੈ ਹੈ ਤੁਹਿ ਮਾਰੋ ॥

bajr samaan hridai hamaro lag paae dukhio hvai hai tuhi maaro |

Sopportando sorridendo il colpo alla gamba, Vishnu disse al bramino: "Il mio cuore è (duro) come Vajra e il tuo piede potrebbe essere stato ferito".

ਮਾਗਤਿ ਹਉ ਇਕ ਜੋ ਤੁਮ ਦੇਹੁ ਜੁ ਪੈ ਛਿਮ ਕੈ ਅਪਰਾਧ ਹਮਾਰੋ ॥

maagat hau ik jo tum dehu ju pai chhim kai aparaadh hamaaro |

“Ti chiedo un vantaggio, perdonami gentilmente per il crimine e concedimi questo vantaggio

ਜੇਤਕ ਰੂਪ ਧਰੋ ਜਗ ਹਉ ਤੁ ਸਦਾ ਰਹੈ ਪਾਇ ਕੋ ਚਿਹਨ ਤੁਹਾਰੋ ॥੨੪੬੧॥

jetak roop dharo jag hau tu sadaa rahai paae ko chihan tuhaaro |2461|

“Ogni volta che mi incarnerò nel mondo, allora le impronte del tuo piede potranno rimanere impresse sulla mia vita.”2461.

ਇਉ ਜਬ ਬੈਨ ਕਹੇ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਤਉ ਰਿਖਿ ਚਿਤ ਬਿਖੈ ਸੁਖੁ ਪਾਯੋ ॥

eiau jab bain kahe brij naaeik tau rikh chit bikhai sukh paayo |

Quando Krishna disse questo, il saggio provò un piacere estremo

ਕੈ ਕੈ ਪ੍ਰਨਾਮ ਘਨੇ ਪ੍ਰਭ ਕਉ ਪੁਨਿ ਆਪਨੇ ਆਸ੍ਰਮ ਮੈ ਫਿਰਿ ਆਯੋ ॥

kai kai pranaam ghane prabh kau pun aapane aasram mai fir aayo |

Tornò al suo eremo dopo essersi inchinato davanti a lui,

ਰੁਦ੍ਰ ਕੋ ਬ੍ਰਹਮ ਕੋ ਬਿਸਨੁ ਕਥਾਨ ਕੋ ਭੇਦ ਸਭੈ ਇਨ ਕੋ ਸਮਝਾਯੋ ॥

rudr ko braham ko bisan kathaan ko bhed sabhai in ko samajhaayo |

E il segreto di Rudra, Brahma e Vishnu lo ha portato a casa a tutti

ਸ੍ਯਾਮ ਕੋ ਜਾਪ ਜਪੈ ਸਭ ਹੀ ਹਮ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਸਹੀ ਪ੍ਰਭ ਪਾਯੋ ॥੨੪੬੨॥

sayaam ko jaap japai sabh hee ham sree brijanaath sahee prabh paayo |2462|

E detto che Krishna era in realtà il Signore (Dio), dovremmo tutti ricordarlo.”2462.

ਜਾਪ ਕੀਯੋ ਸਭ ਹੀ ਹਰਿ ਕੋ ਜਬ ਯੋ ਭ੍ਰਿਗੁ ਆਇ ਕੈ ਬਾਤ ਸੁਨਾਈ ॥

jaap keeyo sabh hee har ko jab yo bhrig aae kai baat sunaaee |

Quando Bhrigu al ritorno raccontò tutto l'episodio a tutti loro, allora tutti o

ਹੈ ਰੇ ਅਨੰਤ ਕਹਿਓ ਕਰੁਨਾਨਿਧਿ ਬੇਦ ਸਕੈ ਨਹੀ ਜਾਹਿ ਬਤਾਈ ॥

hai re anant kahio karunaanidh bed sakai nahee jaeh bataaee |

loro meditarono su Krishna e scoprirono che Krishna era l'oceano di infinita misericordia e che perfino i Veda non potevano descriverLo

ਕ੍ਰੋਧੀ ਹੈ ਰੁਦ੍ਰ ਗਰੇ ਰੁੰਡ ਮਾਲ ਕਉ ਡਾਰਿ ਕੈ ਬੈਠੋ ਹੈ ਡਿੰਭ ਜਨਾਈ ॥

krodhee hai rudr gare rundd maal kau ddaar kai baittho hai ddinbh janaaee |

Rudra continua a sedersi con il rosario di teschi al collo e a fare ostentazione

ਤਾਹਿ ਜਪੋ ਨ ਜਪੋ ਹਰਿ ਕੋ ਪ੍ਰਭ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਸਹੀ ਠਹਰਾਈ ॥੨੪੬੩॥

taeh japo na japo har ko prabh sree brijanaath sahee tthaharaaee |2463|

Non lo ricorderemo e ricorderemo solo il Signore Krishna.2463.

ਜਾਪ ਜਪਿਯੋ ਸਭ ਹੂ ਹਰਿ ਕੋ ਜਬ ਯੌ ਭ੍ਰਿਗੁ ਆਨਿ ਰਿਖੋ ਸਮਝਾਯੋ ॥

jaap japiyo sabh hoo har ko jab yau bhrig aan rikho samajhaayo |

Quando Bhrigu, tornando, portò a casa questo punto a tutti, allora tutti si ricordarono di Krishna

ਜਿਉ ਜਗ ਭੂਤ ਪਿਸਾਚਨ ਮਾਨਤ ਤੈਸੋ ਈ ਲੈ ਇਕ ਰੁਦ੍ਰ ਬਨਾਯੋ ॥

jiau jag bhoot pisaachan maanat taiso ee lai ik rudr banaayo |

Proprio come i fantasmi e gli amici sono considerati sgraditi a Yajna, allo stesso modo è stato fondato Rudra,

ਕੋ ਬ੍ਰਹਮਾ ਕਰਿ ਮਾਲਾ ਲੀਏ ਜਪੁ ਤਾ ਕੋ ਕਰੈ ਤਿਹ ਕੋ ਨਹੀ ਪਾਯੋ ॥

ko brahamaa kar maalaa lee jap taa ko karai tih ko nahee paayo |

Chi è Brahma? Chi dovrebbe cantarlo con una ghirlanda in mano (perché) con Lui (il Potere Supremo) non può essere trovato.

ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਕੋ ਧਿਆਨ ਧਰੋ ਸੁ ਧਰਿਓ ਤਿਨ ਅਉਰ ਸਭੈ ਬਿਸਰਾਯੋ ॥੨੪੬੪॥

sree brijanaath ko dhiaan dharo su dhario tin aaur sabhai bisaraayo |2464|

Ed è stato anche stabilito che ricordando Brahma, nessuno sarà in grado di realizzarlo, quindi medita solo su Brahma e non ricordare tutti i rimanenti.2464.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਦਸਮ ਸਿਕੰਧ ਪੁਰਾਣੇ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਭ੍ਰਿਗੁਲਤਾ ਪ੍ਰਸੰਗ ਬਰਨਨੰ ਨਾਮ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤਮ ॥

eit sree dasam sikandh puraane bachitr naattak granthe krisanaavataare bhrigulataa prasang barananan naam dhiaae samaapatam |

Fine del capitolo intitolato “Descrizione dell'episodio del colpo alla gamba da parte di Bhrigu” in Krishnavatara (basato su Dasham Skandh Purana) in Bachittar Natak.

ਅਥ ਪਾਰਥ ਦਿਜ ਕੇ ਨਮਿਤ ਚਿਖਾ ਸਾਜ ਆਪ ਜਲਨ ਲਗਾ ॥

ath paarath dij ke namit chikhaa saaj aap jalan lagaa |

Preparazione della pira funeraria da parte di Arjuna per il bramino ma pensando di bruciarsi dentro

ਚੌਪਈ ॥

chauapee |

CHAUPAI

ਇਕ ਦਿਜ ਹੁਤੋ ਸੁ ਹਰਿ ਘਰਿ ਆਯੋ ॥

eik dij huto su har ghar aayo |

C'era un bramino che venne a casa di Sri Kishan.

ਚਿਤ ਬਿਤ ਤੇ ਅਤਿ ਸੋਕ ਜਨਾਯੋ ॥

chit bit te at sok janaayo |

Un bramino in estrema agonia disse nella casa di Krishna: “Tutti i miei figli sono stati uccisi da Yama

ਮੇਰੇ ਸੁਤ ਸਭ ਹੀ ਜਮ ਮਾਰੇ ॥

mere sut sabh hee jam maare |

Tutti i miei figli sono stati uccisi da Jam.

ਪ੍ਰਭ ਜੂ ਯਾ ਜਗ ਜੀਯਤ ਤੁਹਾਰੇ ॥੨੪੬੫॥

prabh joo yaa jag jeeyat tuhaare |2465|

Oh Signore! Anch'io vivo nel tuo regno».2465.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

SWAYYA

ਦੇਖਿ ਬ੍ਰਿਲਾਪ ਤਬੈ ਦਿਜ ਪਾਰਥ ਤਉਨ ਸਮੈ ਅਤਿ ਓਜ ਜਨਾਯੋ ॥

dekh brilaap tabai dij paarath taun samai at oj janaayo |

Allora Arjuna fu pieno di rabbia, guardando il suo lamento e la sua sofferenza

ਰਾਖਿ ਹੋ ਹਉ ਨਹਿ ਰਾਖੇ ਗਏ ਤਬ ਲਜਤ ਹ੍ਵੈ ਜਰਬੋ ਜੀਅ ਆਯੋ ॥

raakh ho hau neh raakhe ge tab lajat hvai jarabo jeea aayo |

Lui, pensando questo, che non poteva proteggerlo, divenne timido e cominciò a pensare di bruciarsi vivo

ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਤਬੈ ਤਿਹ ਪੈ ਚਲਿ ਆਵਤ ਭਯੋ ਹਠ ਤੇ ਸਮਝਾਯੋ ॥

sree brijanaath tabai tih pai chal aavat bhayo hatth te samajhaayo |

Quindi Sri Krishna andò da lui e spiegò (ad Arjan) come (sbarazzarsi di) l'Hatha.

ਤਾਹੀ ਕਉ ਲੈ ਸੰਗਿ ਆਪਿ ਅਰੂੜਤ ਹ੍ਵੈ ਰਥ ਪੈ ਤਿਨ ਓਰਿ ਸਿਧਾਯੋ ॥੨੪੬੬॥

taahee kau lai sang aap aroorrat hvai rath pai tin or sidhaayo |2466|

In quel momento, Krishna arrivò lì e, facendogli capire, salì sul carro e iniziò a portarlo con sé.2466.

ਗਯੋ ਹਰਿ ਜੀ ਚਲ ਕੈ ਤਿਹ ਠਾ ਅੰਧਿਆਰ ਘਨੋ ਜਿਹ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਨ ਆਵੈ ॥

gayo har jee chal kai tih tthaa andhiaar ghano jih drisatt na aavai |

Shri Krishna si recò in un luogo dove era molto buio e (nulla) si poteva vedere.

ਦ੍ਵਾਦਸ ਸੂਰ ਚੜੈ ਤਿਹ ਠਾ ਤੁ ਸਭੈ ਤਿਨ ਕੀ ਗਤਿ ਹ੍ਵੈ ਤਮ ਜਾਵੈ ॥

dvaadas soor charrai tih tthaa tu sabhai tin kee gat hvai tam jaavai |

Proseguendo, Krishna raggiunse un luogo dove c'era un'oscurità così profonda che se dodici soli fossero sorti e allora quell'oscurità avrebbe potuto finire