Sri Dasam Granth

Page - 504

ਠਾਈਸ ਦਿਵਸ ਲਉ ਸੇਵ ਕਰੀ ਤਿਹ ਕੀ ਤਿਹ ਕੋ ਅਤਿ ਹੀ ਰਿਝਵਾਯੋ ॥

tthaaees divas lau sev karee tih kee tih ko at hee rijhavaayo |

Instruisant ainsi leur belle-fille, ils adorèrent Chandika et la servèrent continuellement pendant vingt-huit jours, ils lui plurent.

ਰੀਝਿ ਸਿਵਾ ਤਿਨ ਪੈ ਤਬ ਹੀ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਇਹੀ ਬਰੁਦਾਨ ਦਿਵਾਯੋ ॥

reejh sivaa tin pai tab hee kab sayaam ihee barudaan divaayo |

Le poète Shyam (dit) Durga était alors content de lui et lui a donné cette aubaine

ਆਇ ਹੈ ਸ੍ਯਾਮ ਨ ਸੋਕ ਕਰੋ ਤਬ ਲਉ ਹਰਿ ਲੀਨੇ ਤ੍ਰੀਆ ਮਨਿ ਆਯੋ ॥੨੦੬੦॥

aae hai sayaam na sok karo tab lau har leene treea man aayo |2060|

Chandika, heureuse, a accordé cette bénédiction de ne pas être triste parce que Krishna reviendrait.2060.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਕੋ ਹੇਰਿ ਤ੍ਰੀਆ ਮਨਿ ਕੇ ਜੁਤ ਸੋਕ ਕੀ ਬਾਤ ਸਭੈ ਬਿਸਰਾਈ ॥

kaanrah ko her treea man ke jut sok kee baat sabhai bisaraaee |

En voyant Krishna avec sa femme et sa manucure, tout le monde a oublié le chagrin.

ਡਾਰਿ ਕਮੰਡਲ ਮੈ ਜਲੁ ਸੀਤਲ ਮਾਇ ਪੀਯੋ ਪੁਨਿ ਵਾਰ ਕੈ ਆਈ ॥

ddaar kamanddal mai jal seetal maae peeyo pun vaar kai aaee |

Voyant Krishna avec le bijou, Rukmani oublia toutes les autres choses et apporta de l'eau pour l'offrir à Chandika, elle arriva (au temple)

ਜਾਦਵ ਅਉਰ ਸਭੈ ਹਰਖੈ ਅਰੁ ਬਾਜਤ ਭੀ ਪੁਰ ਬੀਚ ਬਧਾਈ ॥

jaadav aaur sabhai harakhai ar baajat bhee pur beech badhaaee |

Tous les Yadavas sont ravis et il y a eu des félicitations dans la ville

ਅਉਰ ਕਹੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਸਿਵਾ ਸੁ ਸਭੋ ਜਗਮਾਇ ਸਹੀ ਠਹਰਾਈ ॥੨੦੬੧॥

aaur kahai kab sayaam sivaa su sabho jagamaae sahee tthaharaaee |2061|

Le poète dit qu'ainsi chacun considérait la mère du monde comme la bonne.2061.

ਇਤਿ ਜਾਮਵੰਤ ਕੋ ਜੀਤ ਕੈ ਦੁਹਿਤਾ ਤਿਸ ਕੀ ਮਨਿ ਸਹਿਤ ਲਿਆਵਤ ਭਏ ॥

eit jaamavant ko jeet kai duhitaa tis kee man sahit liaavat bhe |

Fin de la description de la conquête de Jamwant et de l'apport du bijou avec sa fille.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

SWAYYA

ਹੇਰ ਕੈ ਸ੍ਯਾਮ ਸਤ੍ਰਾਜਿਤ ਕਉ ਮਨਿ ਲੈ ਕਰ ਮੈ ਫੁਨਿ ਤਾ ਸਿਰ ਮਾਰੀ ॥

her kai sayaam satraajit kau man lai kar mai fun taa sir maaree |

Sri Krishna a vu Satrajit, a pris la perle dans sa main et l'a frappé à la tête.

ਜਾ ਹਿਤ ਦੋਸ ਦਯੋ ਸੋਈ ਲੈ ਜੜ ਕੋਪ ਭਰੇ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰੀ ॥

jaa hit dos dayo soee lai jarr kop bhare ih bhaat uchaaree |

Après avoir découvert Satrajit, Krishna prit le joyau dans sa main, le jeta devant lui et dit : « Ô imbécile ! enlève ton bijou, pour lequel tu m'avais dénoncé,

ਚਉਕਿ ਕਹੈ ਸਭ ਜਾਦਵ ਯੌ ਸੁ ਪਿਖੋ ਰਿਸਿ ਕੈਸੀ ਕਰੀ ਗਿਰਧਾਰੀ ॥

chauk kahai sabh jaadav yau su pikho ris kaisee karee giradhaaree |

Tous les Yadavas furent surpris et dirent : « Regardez, quel genre de colère Krishna a provoqué.

ਸੋ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਬਿਤਨ ਬੀਚ ਕਥਾ ਜਗ ਮੈ ਕਬ ਸ੍ਯਾਮ ਬਿਥਾਰੀ ॥੨੦੬੨॥

so ih bhaat kabitan beech kathaa jag mai kab sayaam bithaaree |2062|

Tous les Yadavas furent émerveillés de voir cette colère de Krishna et la même histoire a été racontée par le poète Shyam dans ses Stances.2062.

ਹਾਥਿ ਰਹਿਓ ਮਨਿ ਕੋ ਧਰਿ ਕੈ ਤਿਨਿ ਨੈਕੁ ਨ ਕਾਹੂੰ ਕੀ ਓਰਿ ਨਿਹਾਰਿਓ ॥

haath rahio man ko dhar kai tin naik na kaahoon kee or nihaario |

Tenant la perle dans sa main, il se tenait debout (gardé) et ne regardait personne du tout.

ਲਜਿਤ ਹ੍ਵੈ ਖਿਸਿਯਾਨੋ ਘਨੋ ਦੁਬਿਧਾ ਕਰਿ ਧਾਮ ਕੀ ਓਰਿ ਸਿਧਾਰਿਓ ॥

lajit hvai khisiyaano ghano dubidhaa kar dhaam kee or sidhaario |

Il prit le bijou dans sa main et, sans voir personne et honteux, partit embarrassé chez lui.

ਬੈਰ ਪਰਿਯੋ ਹਮਰੋ ਹਰਿ ਸੋ ਰੁ ਕਲੰਕ ਚੜਿਯੋ ਗਯੋ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰ ਮਾਰਿਓ ॥

bair pariyo hamaro har so ru kalank charriyo gayo bhraatr maario |

Maintenant, Krishna est devenu mon ennemi et c'est un défaut pour moi, mais en même temps, mon frère a également été tué.

ਭੀਰ ਪਰੀ ਤੇ ਅਧੀਰ ਭਯੋ ਦੁਹਿਤਾ ਦੇਉ ਸ੍ਯਾਮ ਇਹੀ ਚਿਤਿ ਧਾਰਿਓ ॥੨੦੬੩॥

bheer paree te adheer bhayo duhitaa deo sayaam ihee chit dhaario |2063|

J'ai été piégé dans une situation difficile, donc maintenant je devrais offrir ma fille à Krishna.2063.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਦਸਮ ਸਕੰਧੇ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਸਤ੍ਰਾਜਿਤ ਕੋ ਮਣਿ ਦੈਬੋ ਬਰਨਨਣ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤੰ ॥

eit sree dasam sakandhe bachitr naattak krisanaavataare satraajit ko man daibo barananan dhiaae samaapatan |

Fin de la description sur le don du bijou à Satrajit dans Krishnavatara (basé sur Dasham Skandh Purana) dans Bachittar Natak.

ਅਥ ਸਤ੍ਰਾਜਿਤ ਕੀ ਦੁਹਿਤਾ ਕੋ ਬ੍ਯਾਹ ਕਥਨੰ ॥

ath satraajit kee duhitaa ko bayaah kathanan |

Maintenant l'histoire du mariage de la fille de Strajit

ਸ੍ਵੈਯਾ ॥

svaiyaa |

SWAYYA

ਬੋਲਿ ਦਿਜੋਤਮ ਬੇਦਨ ਕੀ ਬਿਧਿ ਜੈਸ ਕਹੀ ਤਿਸ ਬ੍ਯਾਹ ਰਚਾਯੋ ॥

bol dijotam bedan kee bidh jais kahee tis bayaah rachaayo |

Appelant les brahmanes, Satrajit prit des dispositions pour le mariage de sa fille selon les cérémonies védiques.

ਸਤਿ ਭਾਮਨਿ ਕੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਜਿਹ ਕੋ ਸਭ ਲੋਗਨ ਮੈ ਜਸੁ ਛਾਯੋ ॥

sat bhaaman ko kab sayaam bhanai jih ko sabh logan mai jas chhaayo |

Le nom de sa fille était Satyabhama, dont les louanges s'étaient répandues parmi tout le peuple.

ਪਾਵਤ ਹੈ ਉਪਮਾ ਲਛਮੀ ਕੀ ਨ ਤਾ ਸਮ ਯੌ ਕਹਿਬੋ ਬਨਿ ਆਯੋ ॥

paavat hai upamaa lachhamee kee na taa sam yau kahibo ban aayo |

Même Lakshmi n'était pas comme elle

ਤਾਹੀ ਕੇ ਬ੍ਯਾਹਨ ਕਾਜ ਸੁ ਦੈ ਮਨਿ ਮਾਨਿ ਭਲੈ ਘਨਿ ਸ੍ਯਾਮ ਬੁਲਾਯੋ ॥੨੦੬੪॥

taahee ke bayaahan kaaj su dai man maan bhalai ghan sayaam bulaayo |2064|

Krishna fut invité avec respect pour l'épouser.2064.

ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਸੁਨੇ ਬਤੀਯਾ ਸੁਭ ਸਾਜਿ ਜਨੇਤ ਜਹਾ ਕੋ ਸਿਧਾਏ ॥

sree brijanaath sune bateeyaa subh saaj janet jahaa ko sidhaae |

Recevant cette nouvelle, Krishna accompagna les noces vers elle.

ਆਵਤ ਸੋ ਸੁਨਿ ਕੈ ਪ੍ਰਭੁ ਕੋ ਸਭ ਆਗੇ ਹੀ ਤੇ ਮਿਲਿਬੇ ਕਉ ਧਾਏ ॥

aavat so sun kai prabh ko sabh aage hee te milibe kau dhaae |

Connaissant l'arrivée imminente du Seigneur, tout le monde est venu l'accueillir.

ਆਦਰ ਸੰਗ ਲਵਾਇ ਕੈ ਜਾਇ ਬ੍ਯਾਹ ਕੀਯੋ ਦਿਜ ਦਾਨ ਦਿਵਾਏ ॥

aadar sang lavaae kai jaae bayaah keeyo dij daan divaae |

Il a été emmené avec respect pour les cérémonies nuptiales

ਐਸੇ ਬਿਵਾਹ ਪ੍ਰਭੂ ਸੁਖੁ ਪਾਇ ਤ੍ਰੀਯਾ ਸੰਗ ਲੈ ਕਰਿ ਧਾਮਹਿ ਆਏ ॥੨੦੬੫॥

aaise bivaah prabhoo sukh paae treeyaa sang lai kar dhaameh aae |2065|

Les brahmanes reçurent les cadeaux, Krishna rentra chez lui heureux après le mariage.2065.

ਇਤਿ ਬਿਵਾਹ ਸੰਪੂਰਨ ਹੋਤ ਭਯੋ ॥

eit bivaah sanpooran hot bhayo |

Fin de l'achèvement des cérémonies de mariage.

ਲਛੀਆ ਗ੍ਰਿਹ ਪ੍ਰਸੰਗ ॥

lachheea grih prasang |

Commence maintenant la description de l'épisode de la Maison de Cire

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

SWAYYA

ਤਉ ਹੀ ਲਉ ਐਸੋ ਸੁਨੀ ਬਤੀਯਾ ਲਛੀਆ ਗ੍ਰਿਹਿ ਮੈ ਸੁਤ ਪੰਡੁ ਕੇ ਆਏ ॥

tau hee lau aaiso sunee bateeyaa lachheea grihi mai sut pandd ke aae |

Entendant toutes ces choses jusqu'à ce moment-là, les Pandavas arrivèrent à la Maison de Cire.

ਗਾਇ ਸਮੇਤ ਸਭੋ ਮਿਲਿ ਕੌਰਨ ਚਿਤ ਬਿਖੈ ਕਰੁਨਾ ਨ ਬਸਾਏ ॥

gaae samet sabho mil kauaran chit bikhai karunaa na basaae |

Ils ont tous demandé les Kauravas ensemble, mais les Kaurvas n'ont pas eu le moindre élément de miséricorde.

ਐਸੇ ਬਿਚਾਰ ਕੀਓ ਚਿਤ ਮੈ ਸੁ ਤਹਾ ਕੋ ਚਲੈ ਸਭ ਬਿਸਨੁ ਬੁਲਾਏ ॥

aaise bichaar keeo chit mai su tahaa ko chalai sabh bisan bulaae |

En pensant ainsi à Chit, Sri Krishna a appelé tous (les Yadavas) et s'y est rendu.

ਐਸੇ ਬਿਚਾਰ ਸੁ ਸਾਜ ਕੈ ਸ੍ਯੰਦਨ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਤਹਾ ਕੋ ਸਿਧਾਏ ॥੨੦੬੬॥

aaise bichaar su saaj kai sayandan sree brijanaath tahaa ko sidhaae |2066|

Après mûre réflexion, ils appelèrent Krishna qui, après avoir décoré son char, partit vers cet endroit.2066.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਚਲੇ ਉਤ ਕਉ ਜਬ ਹੀ ਬਰਮਾਕ੍ਰਿਤ ਤੋ ਇਤ ਮੰਤ੍ਰ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥

kaanrah chale ut kau jab hee baramaakrit to it mantr bichaariyo |

Lorsque Sri Krishna s'y rendit, Barmakrit (Kritvarma) donna ce conseil

ਲੈ ਅਕ੍ਰੂਰ ਕਉ ਆਪਨੇ ਸੰਗ ਕਹਿਯੋ ਅਰੇ ਕਾਨ੍ਹ ਕਹੂੰ ਕਉ ਪਧਾਰਿਯੋ ॥

lai akraoor kau aapane sang kahiyo are kaanh kahoon kau padhaariyo |

Lorsque Krishna a commencé à se diriger vers cet endroit, Kratvarma a pensé à quelque chose et, emmenant Akrur avec lui, il lui a demandé : « Où est allé Krishna ?