ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Dasam Granth
Side - 360
ਕਾਨ੍ਰਹ ਛੁਹਿਯੋ ਚਹੈ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਕੌ ਸੋਊ ਭਾਗ ਚਲੈ ਨਹੀ ਦੇਤ ਛੁਹਾਈ ॥
kaanrah chhuhiyo chahai gvaarin kau soaoo bhaag chalai nahee det chhuhaaee |Krishna vil røre (de) gopiene, (men) de løper bort og rører ham ikke.
ਜਿਉ ਮ੍ਰਿਗਨੀ ਅਪਨੇ ਪਤਿ ਕੋ ਰਤਿ ਕੇਲ ਸਮੈ ਨਹੀ ਦੇਤ ਮਿਲਾਈ ॥
jiau mriganee apane pat ko rat kel samai nahee det milaaee |Gopiene tillater ikke Krishna å berøre den delen av kroppen som han ønsker å berøre, akkurat som doeen som glir bort fra hjorten under sexleken
ਕੁੰਜਨ ਭੀਤਰ ਤੀਰ ਨਦੀ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਸੁ ਫਿਰੈ ਤਹ ਧਾਈ ॥
kunjan bheetar teer nadee brikhabhaan sutaa su firai tah dhaaee |Radha streifer rundt i Kunj-gatene ved bredden av elven.
ਠਉਰ ਤਹਾ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਸੋ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਖੇਲ ਮਚਾਈ ॥੬੫੮॥
tthaur tahaa kab sayaam kahai ih bhaat so sayaam joo khel machaaee |658|På bredden av elven, innenfor alkovene, beveger Radha seg raskt hit og dit, og ifølge poeten har Krishna på denne måten reist et tumult om stykket.658.
ਰਾਤਿ ਕਰੀ ਛਠ ਮਾਸਨ ਕੀ ਅਤਿ ਉਜਲ ਪੈ ਸੋਊ ਅਰਧ ਅੰਧੇਰੀ ॥
raat karee chhatth maasan kee at ujal pai soaoo aradh andheree |Den lyse natten på seks måneder endret seg nå til mørk natt sammen med tumulten om stykket
ਤਾਹੀ ਸਮੈ ਤਿਹ ਠਉਰ ਬਿਖੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਸਭੈ ਹਰਿ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਘੇਰੀ ॥
taahee samai tih tthaur bikhai kab sayaam sabhai har gvaarin gheree |Samtidig beleiret Krishna alle gopiene
ਨੈਨ ਕੀ ਕੋਰ ਕਟਾਛਨ ਪੇਖਤ ਝੂਮਿ ਗਿਰੀ ਇਕ ਹ੍ਵੈ ਗਈ ਚੇਰੀ ॥
nain kee kor kattaachhan pekhat jhoom giree ik hvai gee cheree |Noen ble beruset ved å se sideblikket på øynene hans, og noen ble umiddelbart hans slave
ਯੌ ਉਪਜੀ ਉਪਮਾ ਜੀਯ ਮੈ ਸਰ ਸੋ ਮ੍ਰਿਗਨੀ ਜਿਮ ਘਾਵਤ ਹੇਰੀ ॥੬੫੯॥
yau upajee upamaa jeey mai sar so mriganee jim ghaavat heree |659|De beveget seg som gjør i en gruppe mot tanken.659.
ਫੇਰ ਉਠੈ ਉਠਤੇ ਹੀ ਭਗੈ ਜਦੁਰਾ ਕੌ ਨ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਦੇਤ ਮਿਲਾਈ ॥
fer utthai utthate hee bhagai jaduraa kau na gvaarin det milaaee |Krishna reiste seg og løp, men fortsatt kunne ikke gopiene bli fanget av ham
ਪਾਛੈ ਪਰੈ ਤਿਨ ਕੇ ਹਰਿ ਜੂ ਚੜਿ ਕੈ ਰਸ ਕੈ ਹਯ ਊਪਰ ਧਾਈ ॥
paachhai parai tin ke har joo charr kai ras kai hay aoopar dhaaee |Han forfulgte dem og ri på lidenskapens hest
ਰਾਧੇ ਕੋ ਨੈਨਨ ਕੇ ਸਰ ਸੰਗ ਬਧੈ ਮਨੋ ਭਉਹ ਕਮਾਨ ਚੜਾਈ ॥
raadhe ko nainan ke sar sang badhai mano bhauh kamaan charraaee |Radha (Krishna) har blitt gjennomboret med pilene til Naina, som om buen på øyenbrynene hadde blitt skjerpet.
ਝੂਮਿ ਗਿਰੈ ਧਰਨੀ ਪਰ ਸੋ ਮ੍ਰਿਗਨੀ ਮ੍ਰਿਗਹਾ ਮਨੋ ਮਾਰਿ ਗਿਰਾਈ ॥੬੬੦॥
jhoom girai dharanee par so mriganee mrigahaa mano maar giraaee |660|Radha ble gjennomboret av pilene i øynene hans som ble sluppet ut av øyenbrynene hans, og hun har falt ned på jorden som en doe falt ned av en jeger.660.
ਸੁਧਿ ਲੈ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨੁ ਸੁਤਾ ਤਬ ਹੀ ਹਰਿ ਅਗ੍ਰਜ ਕੁੰਜਨ ਮੈ ਉਠਿ ਭਾਗੈ ॥
sudh lai brikhabhaan sutaa tab hee har agraj kunjan mai utth bhaagai |Når det gjaldt bevissthet, begynte Radha å løpe foran Krishan i disse gatekamrene
ਰਸ ਸੋ ਜਦੁਰਾਇ ਮਹਾ ਰਸੀਆ ਤਬ ਹੀ ਤਿਹ ਕੇ ਪਿਛੂਆਨ ਸੋ ਲਾਗੈ ॥
ras so jaduraae mahaa raseea tab hee tih ke pichhooaan so laagai |Stor estet Krishna, fulgte henne tett
ਮੋਛ ਲਹੈ ਨਰ ਸੋ ਛਿਨ ਮੈ ਹਰਿ ਕੇ ਇਹ ਕਉਤੁਕ ਜੋ ਅਨੁਰਾਗੈ ॥
mochh lahai nar so chhin mai har ke ih kautuk jo anuraagai |Den mannen som er en elsker av disse Kautakas av Sri Krishna oppnår Moksha i Kina.
ਯੌ ਉਪਜੈ ਉਪਮਾ ਮਨ ਮੈ ਮ੍ਰਿਗਨੀ ਜਿਮ ਘਾਇਲ ਸ੍ਵਾਰ ਕੇ ਆਗੈ ॥੬੬੧॥
yau upajai upamaa man mai mriganee jim ghaaeil svaar ke aagai |661|Da han så dette amorøse skuespillet, ble vesenene forløst og Radha dukket opp som en doe som beveget seg foran en rytter.661.
ਅਤਿ ਭਾਗਤ ਕੁੰਜ ਗਲੀਨ ਬਿਖੈ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨੁ ਸੁਤਾ ਕੋ ਗਹੇ ਹਰਿ ਐਸੇ ॥
at bhaagat kunj galeen bikhai brikhabhaan sutaa ko gahe har aaise |Dette er hvordan Sri Krishna ønsker å fange Radha, som løper i gatene i Kunj.
ਕੈਧੌ ਧਵਾਇ ਧਵਾਇ ਮਹਾ ਜਮੁਨਾ ਤਟਿ ਹਾਰਤ ਮਾਨਕ ਜੈਸੇ ॥
kaidhau dhavaae dhavaae mahaa jamunaa tatt haarat maanak jaise |Krishna fanget Radha som løp etter henne i alkovene som en som hadde på seg perler etter å ha vasket dem på bredden av Yamuna
ਪੈ ਚੜਿ ਕੈ ਰਸ ਹੈ ਮਨ ਨੈਨਨ ਭਉਹ ਤਨਾਇ ਕੈ ਮਾਰਤ ਲੈਸੇ ॥
pai charr kai ras hai man nainan bhauh tanaae kai maarat laise |Det ser ut til at Krishna som kjærlighetsgud utløser pilene til lidenskapelig kjærlighet ved å strekke øyenbrynene
ਯੌ ਉਪਜੀ ਉਪਮਾ ਜਿਮ ਸ੍ਵਾਰ ਮਨੋ ਜਿਤ ਲੇਤ ਮ੍ਰਿਗੀ ਕਹੁ ਜੈਸੇ ॥੬੬੨॥
yau upajee upamaa jim svaar mano jit let mrigee kahu jaise |662|Poeten som beskriver dette skuespillet sier billedlig at Krishna fanget Radha som en rytter i skogen som fanget en doe.662.
ਗਹਿ ਕੈ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨੁ ਸੁਤਾ ਜਦੁਰਾਇ ਜੂ ਬੋਲਤ ਤਾ ਸੰਗਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਨੀ ॥
geh kai brikhabhaan sutaa jaduraae joo bolat taa sang amrit baanee |Krishna ji holder Radha og snakker søte ord som nektar til henne.
ਭਾਗਤ ਕਾਹੇ ਕੇ ਹੇਤ ਸੁਨੋ ਹਮ ਹੂੰ ਤੇ ਤੂੰ ਕਿਉ ਸੁਨਿ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਰਾਨੀ ॥
bhaagat kaahe ke het suno ham hoon te toon kiau sun gvaarin raanee |Etter å ha fanget Radha, sa Krishna disse nektarlignende søte ordene til henne, "O dronning av gopis! Hvorfor flykter du fra meg?
ਕੰਜਮੁਖੀ ਤਨ ਕੰਚਨ ਸੋ ਹਮ ਹ੍ਵੈ ਮਨ ਕੀ ਸਭ ਬਾਤ ਪਛਾਨੀ ॥
kanjamukhee tan kanchan so ham hvai man kee sabh baat pachhaanee |���O du av ansiktet til lotus og kropp av gull! Jeg vet hemmeligheten bak ditt sinn
ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਪ੍ਰੇਮ ਛਕੀ ਮਨਿ ਸੁੰਦਰਿ ਹ੍ਵੈ ਬਨਿ ਖੋਜਤ ਸ੍ਯਾਮ ਦਿਵਾਨੀ ॥੬੬੩॥
sayaam ke prem chhakee man sundar hvai ban khojat sayaam divaanee |663|Du leter etter krishna i skogen beruset av kjærlighetens lidenskap."663.
ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਪਿਖਿ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਕੋ ਨਿਹੁਰਾਇ ਕੈ ਨੀਚੇ ਰਹੀ ਅਖੀਆ ॥
brikhabhaan sutaa pikh gvaarin ko nihuraae kai neeche rahee akheea |Da hun så skøyter med henne, senket Radha øynene hennes
ਮਨੋ ਯਾ ਮ੍ਰਿਗ ਭਾ ਸਭ ਛੀਨ ਲਈ ਕਿ ਮਨੋ ਇਹ ਕੰਜਨ ਕੀ ਪਖੀਆ ॥
mano yaa mrig bhaa sabh chheen lee ki mano ih kanjan kee pakheea |Hun så ut til å ha mistet glansen av lotusøynene sine
ਸਮ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਕੀ ਹਸਿ ਕੈ ਤ੍ਰੀਯਾ ਯੌ ਬਤੀਯਾ ਹਰਿ ਕੇ ਸੰਗ ਹੈ ਅਖੀਆ ॥
sam amrit kee has kai treeyaa yau bateeyaa har ke sang hai akheea |Ser mot øynene til Krishna
ਹਰਿ ਛਾਡਿ ਦੈ ਮੋਹਿ ਕਹਿਯੋ ਹਮ ਕੌ ਸੁ ਨਿਹਾਰਤ ਹੈ ਸਭ ਹੀ ਸਖੀਆ ॥੬੬੪॥
har chhaadd dai mohi kahiyo ham kau su nihaarat hai sabh hee sakheea |664|Hun sa smilende, "O Krishna, forlat meg, for alle mine følgesvenner ser."664.
ਸੁਨ ਕੈ ਹਰਿ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਕੀ ਬਤੀਯਾ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹਿਯੋ ਨਹੀ ਛੋਰਤ ਤੋ ਕੌ ॥
sun kai har gvaarin kee bateeyaa ih bhaat kahiyo nahee chhorat to kau |Etter å ha lyttet til Gopi (Radha), sa Krishna: Han vil ikke forlate deg.
ਦੇਖਤ ਹੈ ਤੋ ਕਹਾ ਭਯੋ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਪੈ ਇਨ ਤੇ ਕਛੂ ਸੰਕ ਨ ਮੋ ਕੌ ॥
dekhat hai to kahaa bhayo gvaarin pai in te kachhoo sank na mo kau |Da Krishna lyttet til Radha, sa Krishna: "Jeg vil ikke forlate deg, hva da, hvis disse gopiene ser, vil jeg ikke fera dem
ਅਉ ਹਮਰੀ ਰਸ ਖੇਲਨ ਕੀ ਇਹ ਠਉਰ ਬਿਖੈ ਕੀ ਨਹੀ ਸੁਧਿ ਲੋਕੋ ॥
aau hamaree ras khelan kee ih tthaur bikhai kee nahee sudh loko |Vet ikke folket at dette er vår egen arena for amorøst lek
ਕਾਹੇ ਕਉ ਮੋ ਸੋ ਬਿਬਾਦ ਕਰੈ ਸੁ ਡਰੈ ਇਨ ਤੇ ਬਿਨ ਹੀ ਸੁ ਤੂ ਕੋ ਕੌ ॥੬੬੫॥
kaahe kau mo so bibaad karai su ddarai in te bin hee su too ko kau |665|Du krangler forgjeves med meg og frykter dem uten grunn."665.
ਸੁਨਿ ਕੈ ਜਦੁਰਾਇ ਕੀ ਬਾਤ ਤ੍ਰੀਯਾ ਬਤੀਆ ਹਰਿ ਕੇ ਇਮ ਸੰਗਿ ਉਚਾਰੀ ॥
sun kai jaduraae kee baat treeyaa bateea har ke im sang uchaaree |Etter å ha lyttet til Sri Krishna, snakket damen (Radha) til Krishna slik.
ਚਾਦਨੀ ਰਾਤਿ ਰਹੀ ਛਕਿ ਕੈ ਦਿਜੀਯੈ ਹਰਿ ਹੋਵਨ ਰੈਨ ਅੰਧਯਾਰੀ ॥
chaadanee raat rahee chhak kai dijeeyai har hovan rain andhayaaree |Radha lyttet til Krishnas tale, og sa: "O Krishna! Nå er natten opplyst av månen, la det bli litt mørke om natten
ਸੁਨ ਕੈ ਹਮਹੂੰ ਤੁਮਰੀ ਬਤੀਯਾ ਅਪਨੇ ਮਨ ਮੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਬਿਚਾਰੀ ॥
sun kai hamahoon tumaree bateeyaa apane man mai ih bhaat bichaaree |Etter å ha lyttet til ordene dine, har jeg tenkt slik i tankene mine.
ਸੰਕ ਕਰੋ ਨਹੀ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਕੀ ਸੁ ਮਨੋ ਤੁਮ ਲਾਜ ਬਿਦਾ ਕਰਿ ਡਾਰੀ ॥੬੬੬॥
sank karo nahee gvaarin kee su mano tum laaj bidaa kar ddaaree |666|Jeg har også reflektert i tankene mine etter å ha lyttet til talen din i respekt for opplyst av månen, la det gopis; og betrakt dette som at sjenanse har vært fullstendig budt adrieu.666.
ਭਾਖਤ ਹੋ ਬਤੀਯਾ ਹਮ ਸੋ ਹਸਿ ਕੈ ਹਰਿ ਕੈ ਅਤਿ ਹੀ ਹਿਤ ਭਾਰੋ ॥
bhaakhat ho bateeyaa ham so has kai har kai at hee hit bhaaro |Å Krishna! (Du) ler med meg og snakker (som dette), eller (virkelig) elsker mye.
ਮੁਸਕਾਤ ਹੈ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਹੇਰਿ ਉਤੈ ਪਿਖਿ ਕੈ ਹਮਰੋ ਇਹ ਕਉਤੁਕ ਸਾਰੋ ॥
musakaat hai gvaarin her utai pikh kai hamaro ih kautuk saaro |Å Krishna! Du snakker til meg her og der og ser hele stykket, gopiene smiler;
ਛੋਰ ਦੈ ਕਾਨ੍ਰਹ ਕਹਿਯੋ ਹਮ ਕੋ ਅਪਨੇ ਮਨ ਬੁਧਿ ਅਕਾਮ ਕੀ ਧਾਰੋ ॥
chhor dai kaanrah kahiyo ham ko apane man budh akaam kee dhaaro |Krishna! (Jeg) si, forlat meg og bevar den lystløse visdommen i ditt sinn.
ਤਾਹੀ ਤੇ ਤੋ ਸੰਗਿ ਮੈ ਸੋ ਕਹੋ ਜਦੁਰਾਇ ਘਨੀ ਤੁਮ ਸੰਕ ਬਿਚਾਰੋ ॥੬੬੭॥
taahee te to sang mai so kaho jaduraae ghanee tum sank bichaaro |667|Å Krishna! Imøtekomme min anmodning og forlat meg, og bli lystløs, O Krishna! Jeg elsker deg, men likevel er du dobbelt i tankene dine.667.
ਭੂਖ ਲਗੇ ਸੁਨੀਐ ਸਜਨੀ ਲਗਰਾ ਕਹੂੰ ਛੋਰਤ ਜਾਤ ਬਗੀ ਕੋ ॥
bhookh lage suneeai sajanee lagaraa kahoon chhorat jaat bagee ko |(Krishna sa) O gentleman! (En gang) hørte at en rovfugl ('Lagra') slapp en hegre på grunn av sult.
ਤਾਤ ਕੀ ਸ੍ਯਾਮ ਸੁਨੀ ਤੈ ਕਥਾ ਬਿਰਹੀ ਨਹਿ ਛੋਰਤ ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਗੀ ਕੋ ॥
taat kee sayaam sunee tai kathaa birahee neh chhorat preet lagee ko |Å elskede! Forlater apen frukten når den blir sulten?; på samme måte som elskeren ikke forlater den elskede,
ਛੋਰਤ ਹੈ ਸੁ ਨਹੀ ਕੁਟਵਾਰ ਕਿਧੌ ਗਹਿ ਕੈ ਪੁਰ ਹੂੰ ਕੀ ਠਗੀ ਕੋ ॥
chhorat hai su nahee kuttavaar kidhau geh kai pur hoon kee tthagee ko |���Og politibetjenten forlater ikke juksen, derfor forlater jeg deg ikke
ਤਾ ਤੇ ਨ ਛੋਰਤ ਹਉ ਤੁਮ ਕੌ ਕਿ ਸੁਨਿਯੋ ਕਹੂੰ ਛੋਰਤ ਸਿੰਘ ਮ੍ਰਿਗੀ ਕੋ ॥੬੬੮॥
taa te na chhorat hau tum kau ki suniyo kahoon chhorat singh mrigee ko |668|Har du noen gang hørt om en løve som forlater doen?���668.
ਕਹੀ ਬਤੀਯਾ ਇਹ ਬਾਲ ਕੇ ਸੰਗ ਜੁ ਥੀ ਅਤਿ ਜੋਬਨ ਕੇ ਰਸ ਭੀਨੀ ॥
kahee bateeyaa ih baal ke sang ju thee at joban ke ras bheenee |Krishna sa slik til den jenta, mettet av lidenskapen i ungdomstiden
ਚੰਦ੍ਰਭਗਾ ਅਰੁ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਤੇ ਅਤਿ ਰੂਪ ਕੇ ਬੀਚ ਹੁਤੀ ਜੁ ਨਵੀਨੀ ॥
chandrabhagaa ar gvaarin te at roop ke beech hutee ju naveenee |Radha så fantastisk ut i den nye holdningen blant Chandarbhaga og andre gopis:
ਜਿਉ ਮ੍ਰਿਗਰਾਜ ਮ੍ਰਿਗੀ ਕੋ ਗਹੈ ਕਬਿ ਨੈ ਉਪਮਾ ਬਿਧਿ ਯਾ ਲਖਿ ਲੀਨੀ ॥
jiau mrigaraaj mrigee ko gahai kab nai upamaa bidh yaa lakh leenee |Poeten (Shyam) forsto likheten (på den tiden) som en løve som fanger en hjort.
ਕਾਨ੍ਰਹ ਤਬੈ ਕਰਵਾ ਗਹ ਕੈ ਅਪਨੇ ਬਲ ਸੰਗਿ ਸੋਊ ਬਸਿ ਕੀਨੀ ॥੬੬੯॥
kaanrah tabai karavaa gah kai apane bal sang soaoo bas keenee |669|Akkurat som et rådyr fanger en doe, sier poeten, Krishna, som fanget Radhas håndledd, dempet henne med sin styrke.669.