Sri Dasam Granth

Side - 379

ਹਰਿ ਆਵਤ ਅਗ੍ਰ ਮਿਲੀ ਕੁਬਿਜਾ ਹਰਿ ਕੋ ਤਿਨਿ ਸੁੰਦਰ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥

har aavat agr milee kubijaa har ko tin sundar roop nihaariyo |

Da Krishna kom, møtte Kubja stående foran

ਗੰਧ ਲਏ ਨ੍ਰਿਪ ਲਾਵਨ ਕੋ ਸੁ ਲਗਾਊ ਹਉ ਯਾ ਮਨ ਬੀਚ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥

gandh le nrip laavan ko su lagaaoo hau yaa man beech bichaariyo |

Kubja så Krishna��s den sjarmerende formen, hun tok bort balsamen for kongen, hun tenkte i sinnet at det ville være veldig bra om hun fikk en mulighet til å påføre den balsamen på kroppen til K.

ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਖੀ ਹਰਿ ਸੰਗ ਲਗੀ ਹਮਰੇ ਤਬ ਹੀ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥

preet lakhee har sang lagee hamare tab hee ih bhaat uchaariyo |

Da Krishna visualiserte kjærligheten hennes, sa han selv: ��Ta med den og bruk den til meg

ਲ੍ਯਾਵਹੁ ਲਾਵਹੁ ਰੀ ਹਮ ਕੋ ਕਬਿ ਨੈ ਜਸੁ ਤਾ ਛਬਿ ਕੋ ਇਮ ਸਾਰਿਯੋ ॥੮੨੮॥

layaavahu laavahu ree ham ko kab nai jas taa chhab ko im saariyo |828|

�� Poeten har beskrevet det skuespillet.828.

ਜਦੁਰਾਇ ਕੋ ਆਇਸੁ ਮਾਨ ਤ੍ਰੀਯਾ ਨ੍ਰਿਪ ਕੋ ਇਹ ਚੰਦਨ ਦੇਹ ਲਗਾਯੋ ॥

jaduraae ko aaeis maan treeyaa nrip ko ih chandan deh lagaayo |

Den kvinnen adlød ordene fra kongen av Yadavas, og påførte den balsamen på kroppen hans

ਸ੍ਯਾਮ ਕੋ ਰੂਪੁ ਨਿਹਾਰਤ ਹੀ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਮਨੈ ਅਤਿ ਹੀ ਸੁਖੁ ਪਾਯੋ ॥

sayaam ko roop nihaarat hee kab sayaam manai at hee sukh paayo |

Etter å ha sett skjønnheten til Krishna, har poeten Shyam oppnådd ekstrem lykke

ਜਾ ਕੋ ਨ ਅੰਤ ਲਖਿਯੋ ਬ੍ਰਹਮਾ ਕਰਿ ਕੈ ਮਨਿ ਪ੍ਰੇਮ ਕਈ ਦਿਨ ਗਾਯੋ ॥

jaa ko na ant lakhiyo brahamaa kar kai man prem kee din gaayo |

Han er den samme Herren, til og med Brahma som lovpriste ham kunne ikke vite mysteriet hans

ਭਾਗ ਬਡੋ ਇਹ ਮਾਲਿਨ ਕੇ ਹਰਿ ਕੇ ਤਨ ਕੋ ਜਿਨਿ ਹਾਥ ਛੁਹਾਯੋ ॥੮੨੯॥

bhaag baddo ih maalin ke har ke tan ko jin haath chhuhaayo |829|

Denne tjeneren er veldig heldig, som har rørt ved Krishnas kropp med egne hender.829.

ਹਰਿ ਏਕ ਧਰਿਯੋ ਪਗ ਪਾਇਨ ਪੈ ਅਰੁ ਹਾਥ ਸੋ ਹਾਥ ਗਹਿਯੋ ਕੁਬਜਾ ਕੋ ॥

har ek dhariyo pag paaein pai ar haath so haath gahiyo kubajaa ko |

Krishna satte foten på foten av Kubja og tok hånden hennes i hånden hans

ਸੀਧੀ ਕਰੀ ਕੁਬਰੀ ਤੇ ਸੋਊ ਇਤਨੋ ਬਲੁ ਹੈ ਜਗ ਮੈ ਕਹੁ ਕਾ ਕੋ ॥

seedhee karee kubaree te soaoo itano bal hai jag mai kahu kaa ko |

Han rettet opp den pukkelryggen og kraften til å gjøre dette finnes ikke hos noen andre i verden

ਜਾਹਿ ਮਰਿਯੋ ਬਕ ਬੀਰ ਅਬੈ ਕਰਿ ਹੈ ਬਧ ਸੋ ਪਤਿ ਪੈ ਮਥੁਰਾ ਕੋ ॥

jaeh mariyo bak beer abai kar hai badh so pat pai mathuraa ko |

Han som drepte Bakasura, han vil nå drepe Kansa, kongen av Mathura

ਭਾਗ ਬਡੇ ਇਹ ਕੇ ਜਿਹ ਕੋ ਉਪਚਾਰ ਕਰਿਯੋ ਹਰਿ ਬੈਦ ਹ੍ਵੈ ਤਾ ਕੋ ॥੮੩੦॥

bhaag badde ih ke jih ko upachaar kariyo har baid hvai taa ko |830|

Skjebnen til denne hopperyggen er merkbar, som ble behandlet som en lege av Herren selv.830.

ਪ੍ਰਤਿ ਉਤਰ ਬਾਚ ॥

prat utar baach |

Tale som svar:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

SWAYYA

ਪ੍ਰਭ ਧਾਮਿ ਅਬੈ ਚਲੀਯੈ ਹਮਰੇ ਇਹ ਭਾਤ ਕਹਿਯੋ ਕੁਬਜਾ ਹਰਿ ਸੋ ॥

prabh dhaam abai chaleeyai hamare ih bhaat kahiyo kubajaa har so |

Kubja sa til Sri Krishna, O Herre! La oss gå til huset mitt nå.

ਅਤਿ ਹੀ ਮੁਖੁ ਦੇਖ ਕੈ ਰੀਝ ਰਹੀ ਸੁ ਕਹਿਯੋ ਨ੍ਰਿਪ ਕੇ ਬਿਨ ਹੀ ਡਰ ਸੋ ॥

at hee mukh dekh kai reejh rahee su kahiyo nrip ke bin hee ddar so |

Kubja ba Herren om å gå med henne hjem til henne, hun var fascinert av å se ansiktet til Krishna, men hun var også redd for kongen

ਹਰਿ ਜਾਨ੍ਯੋ ਕਿ ਮੋ ਮੈ ਰਹੀ ਬਸ ਹ੍ਵੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹਿਯੋ ਤਿਹ ਸੋ ਛਰ ਸੋ ॥

har jaanayo ki mo mai rahee bas hvai ih bhaat kahiyo tih so chhar so |

Sri Krishna innså at (det) har blitt min (kjærlighets) bolig og fortalte henne lurt-

ਕਰਿਹੌ ਤੁਮਰੋ ਸੁ ਮਨੋਰਥ ਪੂਰਨ ਕੰਸ ਕੋ ਕੈ ਬਧ ਹਉ ਬਰ ਸੋ ॥੮੩੧॥

karihau tumaro su manorath pooran kans ko kai badh hau bar so |831|

Krishna trodde at hun ble forlokket av å se ham, men ved å holde henne i illusjon, sa Herren (Krishan): «Etter å ha drept Kansa, skal jeg oppfylle ønsket ditt.» 831.

ਕੁਬਜਾ ਕੋ ਸੁਵਾਰ ਕੈ ਕਾਜ ਤਬੈ ਪੁਨਿ ਦੇਖਨ ਕੇ ਰਸ ਮੈ ਅਨੁਰਾਗਿਯੋ ॥

kubajaa ko suvaar kai kaaj tabai pun dekhan ke ras mai anuraagiyo |

Etter å ha fullført oppgaven til Kubja, ble Krishna oppslukt av å se byen

ਧਾਇ ਗਯੋ ਤਿਹ ਠਉਰ ਬਿਖੈ ਧਨੁ ਸੁੰਦਰ ਕੋ ਸੋ ਦੇਖਨ ਲਾਗਿਯੋ ॥

dhaae gayo tih tthaur bikhai dhan sundar ko so dekhan laagiyo |

Stedet hvor kvinnene sto, gikk han dit for å se dem

ਭ੍ਰਿਤਨ ਕੇ ਕਰਤੇ ਸੁ ਮਨੈ ਹਰਿ ਕੇ ਮਨ ਮੈ ਅਤਿ ਹੀ ਕੁਪਿ ਜਾਗਿਯੋ ॥

bhritan ke karate su manai har ke man mai at hee kup jaagiyo |

Kongens spioner forbød Krishna, men han ble fylt av raseri

ਗਾੜੀ ਕਸੀਸ ਦਈ ਧਨ ਕੋ ਦ੍ਰਿੜ ਕੈ ਜਿਹ ਤੇ ਨ੍ਰਿਪ ਕੋ ਧਨੁ ਭਾਗਿਯੋ ॥੮੩੨॥

gaarree kasees dee dhan ko drirr kai jih te nrip ko dhan bhaagiyo |832|

Han trakk buen med kraft og med dens tanger våknet kongens kvinner av frykt.832.

ਗਾੜੀ ਕਸੀਸ ਦਈ ਕੁਪਿ ਕੈ ਰੁਪਿ ਠਾਢ ਭਯੋ ਤਿਹ ਠਉਰ ਬਿਖੈ ॥

gaarree kasees dee kup kai rup tthaadt bhayo tih tthaur bikhai |

Krishna ble sint og skapte frykt og sto på samme sted

ਬਰ ਸਿੰਘ ਮਨੋ ਦ੍ਰਿਗ ਕਾਢ ਕੈ ਠਾਢੋ ਹੈ ਪੇਖੈ ਜੋਊ ਗਿਰੈ ਭੂਮਿ ਬਿਖੈ ॥

bar singh mano drig kaadt kai tthaadto hai pekhai joaoo girai bhoom bikhai |

Han sto som en løve og gapte store øyne i vrede, den som så ham, falt på bakken

ਦੇਖਤ ਹੀ ਡਰਪਿਯੋ ਮਘਵਾ ਡਰਪਿਯੋ ਬ੍ਰਹਮਾ ਜੋਊ ਲੇਖ ਲਿਖੈ ॥

dekhat hee ddarapiyo maghavaa ddarapiyo brahamaa joaoo lekh likhai |

Da de så denne scenen, ble til og med Brahma og Indra fylt av frykt

ਧਨੁ ਕੇ ਟੁਕਰੇ ਸੰਗ ਜੋਧਨ ਮਾਰਤ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਅਤਿ ਹੀ ਸੁ ਤਿਖੈ ॥੮੩੩॥

dhan ke ttukare sang jodhan maarat sayaam kahai at hee su tikhai |833|

Krishna brøt buen og begynte å drepe med sine skarpe biter.833.

ਕਬਿਯੋ ਬਾਚ ਦੋਹਰਾ ॥

kabiyo baach doharaa |

Poetens tale: DOHRA

ਧਨੁਖ ਤੇਜ ਮੈ ਬਰਨਿਓ ਕ੍ਰਿਸਨ ਕਥਾ ਕੇ ਕਾਜ ॥

dhanukh tej mai baranio krisan kathaa ke kaaj |

Av hensyn til historien om Krishna har jeg nevnt buens styrke

ਅਤਿ ਹੀ ਚੂਕ ਮੋ ਤੇ ਭਈ ਛਿਮੀਯੈ ਸੋ ਮਹਾਰਾਜ ॥੮੩੪॥

at hee chook mo te bhee chhimeeyai so mahaaraaj |834|

Å Herre! Jeg har tatt mye og ekstremt feil, tilgi meg for dette.834.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

SWAYYA

ਧਨੁ ਕੋ ਟੁਕਰਾ ਕਰਿ ਲੈ ਹਰਿ ਜੀ ਬਰ ਬੀਰਨ ਕੋ ਸੋਊ ਮਾਰਨ ਲਾਗਿਯੋ ॥

dhan ko ttukaraa kar lai har jee bar beeran ko soaoo maaran laagiyo |

Krishna tok litt av buen i hånden og begynte å drepe de store heltene der

ਧਾਇ ਪਰੇ ਨ੍ਰਿਪ ਬੀਰ ਤਬੈ ਤਿਨ ਕੇ ਮਨ ਮੈ ਅਤਿ ਹੀ ਕੁਪਿ ਜਾਗਿਯੋ ॥

dhaae pare nrip beer tabai tin ke man mai at hee kup jaagiyo |

Der falt disse heltene også over Krishna i stort raseri

ਫੇਰਿ ਲਗਿਯੋ ਤਿਨ ਕੋ ਹਰਿ ਮਾਰਨ ਜੁਧਹ ਕੇ ਰਸ ਮੋ ਅਨੁਰਾਗਿਯੋ ॥

fer lagiyo tin ko har maaran judhah ke ras mo anuraagiyo |

Krishna også absorbert i kamp begynte også å drepe dem

ਸੋਰ ਭਯੋ ਅਤਿ ਠਉਰ ਤਹਾ ਸੁਨ ਕੈ ਜਿਹ ਕੋ ਸਿਵ ਜੂ ਉਠਿ ਭਾਗਿਯੋ ॥੮੩੫॥

sor bhayo at tthaur tahaa sun kai jih ko siv joo utth bhaagiyo |835|

Det var så stor lyd der at da Shiva hørte det samme reiste seg og flyktet.835.

ਕਬਿਤੁ ॥

kabit |

KABIT

ਤੀਨੋ ਲੋਕ ਪਤਿ ਅਤਿ ਜੁਧੁ ਕਰਿ ਕੋਪਿ ਭਰੇ ਤਊਨੇ ਠਉਰ ਜਹਾ ਬਰਬੀਰ ਅਤਿ ਸ੍ਵੈ ਰਹੇ ॥

teeno lok pat at judh kar kop bhare taoone tthaur jahaa barabeer at svai rahe |

Der store krigere står stødig, der kjemper Krishna veldig rasende��

ਐਸੇ ਬੀਰ ਗਿਰੇ ਜੈਸੇ ਬਾਢੀ ਕੇ ਕਟੇ ਤੇ ਰੂਖ ਗਿਰੇ ਬਿਸੰਭਾਰੁ ਅਸਿ ਹਾਥਨ ਨਹੀ ਗਹੇ ॥

aaise beer gire jaise baadtee ke katte te rookh gire bisanbhaar as haathan nahee gahe |

Krigerne faller som trærne som blir hugget av snekkeren

ਅਤਿ ਹੀ ਤਰੰਗਨੀ ਉਠੀ ਹੈ ਤਹਾ ਜੋਧਨ ਤੈ ਸੀਸ ਸਮ ਬਟੇ ਅਸਿ ਨਕ੍ਰ ਭਾਤਿ ਹ੍ਵੈ ਬਹੇ ॥

at hee taranganee utthee hai tahaa jodhan tai sees sam batte as nakr bhaat hvai bahe |

Det er en flom av krigere og hodene og sverdene flyter blodet

ਗੋਰੇ ਪੈ ਬਰਦ ਚੜਿ ਆਇ ਥੇ ਬਰਦ ਪਤਿ ਗੋਰੀ ਗਉਰਾ ਗੋਰੇ ਰੁਦ੍ਰ ਰਾਤੇ ਰਾਤੇ ਹ੍ਵੈ ਰਹੇ ॥੮੩੬॥

gore pai barad charr aae the barad pat goree gauraa gore rudr raate raate hvai rahe |836|

Shiva og Gauri var kommet ridende på den hvite oksen, men her ble de farget i rødt.836.

ਕ੍ਰੋਧ ਭਰੇ ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਲਭਦ੍ਰ ਜੂ ਨੈ ਕੀਨੋ ਰਨ ਭਾਗ ਗਏ ਭਟ ਨ ਸੁਭਟ ਠਾਢ ਕੁਇ ਰਹਿਯੋ ॥

krodh bhare kaanrah balabhadr joo nai keeno ran bhaag ge bhatt na subhatt tthaadt kue rahiyo |

Krishna og Balram kjempet slaget i stor iver, som fikk alle krigerne til å stikke av

ਐਸੇ ਝੂਮਿ ਪਰੇ ਬੀਰ ਮਾਰੇ ਧਨ ਟੂਕਨ ਕੇ ਮਾਨੋ ਕੰਸ ਰਾਜਾ ਜੂ ਕੋ ਸਾਰੋ ਦਲੁ ਸ੍ਵੈ ਰਹਿਯੋ ॥

aaise jhoom pare beer maare dhan ttookan ke maano kans raajaa joo ko saaro dal svai rahiyo |

Krigerne falt da de ble truffet av baugen, og det så ut til at hele hæren til kong Kansa falt på jorden

ਕੇਤੇ ਉਠਿ ਭਾਗੇ ਕੇਤੇ ਜੁਧ ਹੀ ਕੋ ਫੇਰਿ ਲਾਗੇ ਸੋਊ ਸਮ ਬਨ ਹਰ ਹਰਿ ਤਾਤੋ ਹ੍ਵੈ ਕਹਿਯੋ ॥

kete utth bhaage kete judh hee ko fer laage soaoo sam ban har har taato hvai kahiyo |

Mange krigere reiste seg og stakk av, og mange ble igjen oppslukt av kampene

ਗਜਨ ਕੇ ਸੁੰਡਨ ਤੇ ਐਸੇ ਛੀਟੈ ਛੂਟੀ ਜਾ ਤੇ ਅੰਬਰ ਅਨੂਪ ਲਾਲ ਛੀਟ ਛਬਿ ਹ੍ਵੈ ਰਹਿਯੋ ॥੮੩੭॥

gajan ke sunddan te aaise chheettai chhoottee jaa te anbar anoop laal chheett chhab hvai rahiyo |837|

Herren Krishna begynte også å brenne av sinne som det varme vannet i skogen, det er blodsprut fra elefantenes snabel og hele himmelen ser rødlig ut som den røde spruten.837