ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Página - 920
ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸੁਣਹੁ ਸੰਤਹੁ ਸੋ ਸਿਖੁ ਸਨਮੁਖੁ ਹੋਏ ॥੨੧॥
kahai naanak sunahu santahu so sikh sanamukh hoe |21|Dice Nanak, tal Sikj voltea hacia el Guru con Fe sincera y se vuelve un Sunmukj.(21)
ਜੇ ਕੋ ਗੁਰ ਤੇ ਵੇਮੁਖੁ ਹੋਵੈ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਮੁਕਤਿ ਨ ਪਾਵੈ ॥
je ko gur te vemukh hovai bin satigur mukat na paavai |Aquél que le da la espalda al Guru se priva de la redención;
ਪਾਵੈ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਰ ਥੈ ਕੋਈ ਪੁਛਹੁ ਬਿਬੇਕੀਆ ਜਾਏ ॥
paavai mukat na hor thai koee puchhahu bibekeea jaae |pregunta a cualquier Sabio si existe alguna otra forma de ser redimido.
ਅਨੇਕ ਜੂਨੀ ਭਰਮਿ ਆਵੈ ਵਿਣੁ ਸਤਿਗੁਰ ਮੁਕਤਿ ਨ ਪਾਏ ॥
anek joonee bharam aavai vin satigur mukat na paae |Ese hombre vagará a través de muchas reencarnaciones, pero si no halla al Guru Verdadero, no podrá ser emancipado.
ਫਿਰਿ ਮੁਕਤਿ ਪਾਏ ਲਾਗਿ ਚਰਣੀ ਸਤਿਗੁਰੂ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਏ ॥
fir mukat paae laag charanee satiguroo sabad sunaae |Sólo obtendrá la Salvación, cuando el Guru recite en su corazón la Palabra del Shabd del Señor.
ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਵੀਚਾਰਿ ਦੇਖਹੁ ਵਿਣੁ ਸਤਿਗੁਰ ਮੁਕਤਿ ਨ ਪਾਏ ॥੨੨॥
kahai naanak veechaar dekhahu vin satigur mukat na paae |22|Medita en esto: sin la Intercesión del Guru nadie puede ser redimido. (22)
ਆਵਹੁ ਸਿਖ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕੇ ਪਿਆਰਿਹੋ ਗਾਵਹੁ ਸਚੀ ਬਾਣੀ ॥
aavahu sikh satiguroo ke piaariho gaavahu sachee baanee |Vengan amados Discípulos del Guru y canten la Palabra Verdadera;
ਬਾਣੀ ਤ ਗਾਵਹੁ ਗੁਰੂ ਕੇਰੀ ਬਾਣੀਆ ਸਿਰਿ ਬਾਣੀ ॥
baanee ta gaavahu guroo keree baaneea sir baanee |canten la Palabra del Shabd del Guru, pues es Ella lo más Sublime de todo.
ਜਿਨ ਕਉ ਨਦਰਿ ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਹਿਰਦੈ ਤਿਨਾ ਸਮਾਣੀ ॥
jin kau nadar karam hovai hiradai tinaa samaanee |Aquéllos que gozan de la Gracia del Señor, Lo enaltecen en su corazón.
ਪੀਵਹੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਦਾ ਰਹਹੁ ਹਰਿ ਰੰਗਿ ਜਪਿਹੁ ਸਾਰਿਗਪਾਣੀ ॥
peevahu amrit sadaa rahahu har rang japihu saarigapaanee |Beban entonces el Néctar del Señor, Quien es el Soporte del Universo,
ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸਦਾ ਗਾਵਹੁ ਏਹ ਸਚੀ ਬਾਣੀ ॥੨੩॥
kahai naanak sadaa gaavahu eh sachee baanee |23|y vivan imbuidos en Su Amor. Dice Nanak, canten, oh Devotos, la Palabra del Shabd del Guru Verdadero. (23)
ਸਤਿਗੁਰੂ ਬਿਨਾ ਹੋਰ ਕਚੀ ਹੈ ਬਾਣੀ ॥
satiguroo binaa hor kachee hai baanee |Falsa es la palabra que no proviene del Verdadero Guru.
ਬਾਣੀ ਤ ਕਚੀ ਸਤਿਗੁਰੂ ਬਾਝਹੁ ਹੋਰ ਕਚੀ ਬਾਣੀ ॥
baanee ta kachee satiguroo baajhahu hor kachee baanee |Falsos son aquéllos que la recitan
ਕਹਦੇ ਕਚੇ ਸੁਣਦੇ ਕਚੇ ਕਚਂੀ ਆਖਿ ਵਖਾਣੀ ॥
kahade kache sunade kache kachanee aakh vakhaanee |y falsos quienes la escuchan.
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਿਤ ਕਰਹਿ ਰਸਨਾ ਕਹਿਆ ਕਛੂ ਨ ਜਾਣੀ ॥
har har nit kareh rasanaa kahiaa kachhoo na jaanee |Podrán cantar el Nombre del Señor, pero sin impregnarse de Su Significado
ਚਿਤੁ ਜਿਨ ਕਾ ਹਿਰਿ ਲਇਆ ਮਾਇਆ ਬੋਲਨਿ ਪਏ ਰਵਾਣੀ ॥
chit jin kaa hir leaa maaeaa bolan pe ravaanee |la mente de esos hombres vaga en la ilusión y como loros recitan el Nombre.
ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸਤਿਗੁਰੂ ਬਾਝਹੁ ਹੋਰ ਕਚੀ ਬਾਣੀ ॥੨੪॥
kahai naanak satiguroo baajhahu hor kachee baanee |24|Dice Nanak: Con excepción de la Palabra del Shabd del Guru, todas las demás son falsas. (24)
ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਰਤੰਨੁ ਹੈ ਹੀਰੇ ਜਿਤੁ ਜੜਾਉ ॥
gur kaa sabad ratan hai heere jit jarraau |La Palabra del Shabd del Guru es la Joya engarzada con diamantes;
ਸਬਦੁ ਰਤਨੁ ਜਿਤੁ ਮੰਨੁ ਲਾਗਾ ਏਹੁ ਹੋਆ ਸਮਾਉ ॥
sabad ratan jit man laagaa ehu hoaa samaau |aquél que centra su mente en esa Joya, se funde en ella y se logra entonar en el Amor del Uno Verdadero.
ਸਬਦ ਸੇਤੀ ਮਨੁ ਮਿਲਿਆ ਸਚੈ ਲਾਇਆ ਭਾਉ ॥
sabad setee man miliaa sachai laaeaa bhaau |Su mente permanece entonada en ella, y él, en el Amor del Uno Verdadero.
ਆਪੇ ਹੀਰਾ ਰਤਨੁ ਆਪੇ ਜਿਸ ਨੋ ਦੇਇ ਬੁਝਾਇ ॥
aape heeraa ratan aape jis no dee bujhaae |El Señor Mismo es la Joya y los Diamantes, y sólo Lo conoce aquél, a quien Él Mismo revela Su Misterio.
ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸਬਦੁ ਰਤਨੁ ਹੈ ਹੀਰਾ ਜਿਤੁ ਜੜਾਉ ॥੨੫॥
kahai naanak sabad ratan hai heeraa jit jarraau |25|Dice Nanak, la Palabra del Shabd del Guru es la Joya Preciosa engarzada con diamantes.(25)
ਸਿਵ ਸਕਤਿ ਆਪਿ ਉਪਾਇ ਕੈ ਕਰਤਾ ਆਪੇ ਹੁਕਮੁ ਵਰਤਾਏ ॥
siv sakat aap upaae kai karataa aape hukam varataae |Dios Mismo creó el cuerpo y el Alma, y su Destino Eterno alcanza toda la Creación.
ਹੁਕਮੁ ਵਰਤਾਏ ਆਪਿ ਵੇਖੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਿਸੈ ਬੁਝਾਏ ॥
hukam varataae aap vekhai guramukh kisai bujhaae |Todo está sujeto a Su Voluntad, pero contados son aquéllos que La llegan a conocer a través de la Gracia del Guru.
ਤੋੜੇ ਬੰਧਨ ਹੋਵੈ ਮੁਕਤੁ ਸਬਦੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
torre bandhan hovai mukat sabad man vasaae |Aquellos seres rompen sus amarras, se emancipan y enaltecen la Palabra en sus mentes.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਿਸ ਨੋ ਆਪਿ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਵੈ ਏਕਸ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥
guramukh jis no aap kare su hovai ekas siau liv laae |Sólo aquél que es bendecido por Dios voltea hacia Él y entonces se entona en el Uno Solo.
ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਆਪਿ ਕਰਤਾ ਆਪੇ ਹੁਕਮੁ ਬੁਝਾਏ ॥੨੬॥
kahai naanak aap karataa aape hukam bujhaae |26|Dice Nanak, el Señor Creador revela por Sí Mismo Su Voluntad.(26)
ਸਿਮ੍ਰਿਤਿ ਸਾਸਤ੍ਰ ਪੁੰਨ ਪਾਪ ਬੀਚਾਰਦੇ ਤਤੈ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣੀ ॥
simrit saasatr pun paap beechaarade tatai saar na jaanee |Los Textos Semíticos y los Shastras discriminan entre lo bueno y lo malo, pero no hablan de la Quintaesencia de lo Real.
ਤਤੈ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣੀ ਗੁਰੂ ਬਾਝਹੁ ਤਤੈ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣੀ ॥
tatai saar na jaanee guroo baajhahu tatai saar na jaanee |Sin la ayuda del Guru nadie conoce la Quintaesencia o la Realidad de lo real.
ਤਿਹੀ ਗੁਣੀ ਸੰਸਾਰੁ ਭ੍ਰਮਿ ਸੁਤਾ ਸੁਤਿਆ ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਣੀ ॥
tihee gunee sansaar bhram sutaa sutiaa rain vihaanee |El mundo entero vive en el sopor; pasa la noche de su vida embebido en la ilusión de las tres Gunas.
ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਸੇ ਜਨ ਜਾਗੇ ਜਿਨਾ ਹਰਿ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਬੋਲਹਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ॥
gur kirapaa te se jan jaage jinaa har man vasiaa boleh amrit baanee |Dice Nanak, sólo aquéllos que se conserven alertas, a través de la Gracia del Guru,
ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸੋ ਤਤੁ ਪਾਏ ਜਿਸ ਨੋ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਲਿਵ ਲਾਗੈ ਜਾਗਤ ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਣੀ ॥੨੭॥
kahai naanak so tat paae jis no anadin har liv laagai jaagat rain vihaanee |27|y que enaltezcan al Señor en su mente, recitando la Bella Palabra Ambrosial, despertarán a la Esencia de la Realidad. (27)
ਮਾਤਾ ਕੇ ਉਦਰ ਮਹਿ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲ ਕਰੇ ਸੋ ਕਿਉ ਮਨਹੁ ਵਿਸਾਰੀਐ ॥
maataa ke udar meh pratipaal kare so kiau manahu visaareeai |¿Por qué habríamos de olvidar a Aquél que nos da el sustento, aún en el vientre materno?
ਮਨਹੁ ਕਿਉ ਵਿਸਾਰੀਐ ਏਵਡੁ ਦਾਤਾ ਜਿ ਅਗਨਿ ਮਹਿ ਆਹਾਰੁ ਪਹੁਚਾਵਏ ॥
manahu kiau visaareeai evadd daataa ji agan meh aahaar pahuchaave |Sí, ¿por qué habríamos de abandonar a tan Grandioso Maestro que nos alimentó en el fuego de la matriz?
ਓਸ ਨੋ ਕਿਹੁ ਪੋਹਿ ਨ ਸਕੀ ਜਿਸ ਨਉ ਆਪਣੀ ਲਿਵ ਲਾਵਏ ॥
os no kihu pohi na sakee jis nau aapanee liv laave |Ningún mal puede sobrevenir a aquél a quien el Señor atrae a Su Servicio.