ਗ਼ਜ਼ਲਾਂ ਭਾਈ ਨੰਦ ਲਾਲ ਜੀ
ਅੰਗ - 26
ਕਦਮ ਆਣ ਬਿਹ ਕਿ ਊ ਰਾਹਿ ਖ਼ੁਦਾ ਪੈਮੂਦਾ ਮੀ ਬਾਸ਼ਦ ।
ਕਦਮ ਉਹ ਚੰਗਾ ਹੈ, ਜਿਹੜਾ ਰੱਬ ਦੇ ਰਾਹ ਵਲ ਚੁਕਿਆ ਜਾਵੇ ।
ਜ਼ਬਾਨੇ ਬਿਹ ਕਿ ਦਰ ਜ਼ਿਕਰਿ ਖ਼ੁਦਾ ਆਸੂਦਾ ਮੀ ਬਾਸ਼ਦ ।੨੬।੧।
ਜੀਭਾ ਉਹ ਭਲੀ ਹੈ, ਜਿਹੜੀ ਰੱਬ ਦੇ ਸਿਮਰਨ ਵਿਚ ਸੁਖ ਜਾਣੇ ।
ਬਹਰ ਸੂਇ ਕਿ ਮੀ-ਬੀਨਮ ਬ ਚਸ਼ਮਮ ਮਾਸਵਾ ਨਾਇਦ ।
ਜਿਧਰ ਵੀ ਮੈਣ ਦੇਖਦਾ ਹਾਣ ਮੇਰੀਆਣ ਅੱਖਾਣ ਵਿਚ ਕੁਝ ਸਮਾਉਣਦਾ ਨਹੀਣ,
ਹਮੇਸ਼ਾ ਨਕਬਿ ਊ ਦਰ ਦੀਦਾਇ ਮਾ ਬੂਦਾ ਮੀ ਬਾਸ਼ਦ ।੨੬।੨।
ਹਮੇਸ਼ਾ ਉਸ ਦੇ ਨਕਸ਼ ਹੀ ਸਾਡੀਆਣ ਅੱਖਾਣ ਵਿਚ ਸਮਾਏ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ।
ਜ਼ ਫ਼ੈਜ਼ਿ ਮੁਰਸ਼ਦਿ ਕਾਮਿਲ ਮਰਾ ਮਾਅਲੂਮ ਸ਼ੁਦ ਆਖ਼ਿਰ ।
ਪੂਰੇ ਗੁਰੂ ਦੀ ਬਖਸ਼ਿਸ਼ ਨਾਲ ਅਖੀਰ ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਗਿਆਨ ਹੋ ਗਿਆ,
ਕਿ ਦਾਇਮ ਮੁਰਦਮਿ ਦੁਨੀਆ ਗ਼ਮ-ਆਲੂਦਾ ਮੀ ਬਾਸ਼ਦ ।੨੬।੩।
ਕਿ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਲੋਕ ਸਦਾ ਗ਼ਮ ਅਤੇ ਫ਼ਿਕਰ ਵਿਚ ਹੀ ਫਸੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ।
ਜ਼ਹੇ ਸਾਹਿਬਦਿਲਿ ਰੌਸ਼ਨ ਜ਼ਮੀਰਿ ਆਰਿਫ਼ਿ ਕਾਮਿਲ ।
ਕਿਤਨਾ ਭਾਗਾਣ ਵਾਲਾ ਹੈ ਉਸ ਦਿਲ ਦਾ ਮਾਲਕ, ਜਿਸ ਦੀ ਆਤਮਾ ਰੋਸ਼ਨ ਹੈ ਅਤੇ ਜੋ ਪੂਰਾ ਗਿਆਨਵਾਨ ਹੈ ।
ਕਿਹ ਬਰ ਦਰਗਾਹਿ ਹੱਕ ਪੇਸ਼ਾਨੀਇ ਊ ਸੂਦਾ ਮੀ ਬਾਸ਼ਦ ।੨੬।੪।
ਆਤੇ ਜਿਸ ਦਾ ਮੱਥਾ ਰੱਬ ਦੀ ਦਰਗਾਹ ਤੇ ਨਿਣਵਦਾ ਹੈ ।
ਬ-ਕੁਰਬਾਨੀ ਸਰਿ ਕੂਇ ਬਿਗ਼ਰਦ ਵ ਦਮ ਮਜ਼ਨ ਗੋਯਾ ।
ਕੁਰਬਾਨੀ ਲਈ ਉਸ ਦੀ ਗਲੀ ਉਦਾਲੇ, ਐ ਗੋਯਾ, ਫਿਰਦਾ ਰਹੋ ਅਤੇ ਸ਼ੇਖੀ ਨ ਮਾਰ,
ਇਸ਼ਾਰਤਹਾਇ ਚਸ਼ਮਿ ਊ ਮਰਾ ਫ਼ਰਮੂਦਾ ਮੀ ਬਾਸ਼ਦ ।੨੬।੫।
ਮੈਨੂੰ ਤਾਣ ਉਸ ਦੀਆਣ ਅੱਖਾਣ ਦੇ ਇਸ਼ਾਰੇ ਦਾ ਹੁਕਮ ਮਿਲਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ।