ਕੋਈ ਵੀ ਗਰੀਬ ਪਰਦੇਸੀਆਣ ਦੇ ਹਾਲ ਦੀ ਸ਼ੁਣਵਾਈ ਨਹੀਣ ਕਰਦਾ,
ਅਸੀਣ ਉੱਥੇ ਪੁੱਜ ਚੁਕੇ ਹਾਣ ਜਿੱਥੇ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਵੀ ਨਹੀਣ ਪੁਜ ਸਕਦਾ ।
ਹਜ਼ਾਰਾਣ ਉੱਚੇ ਸੁਰਗਾਣ ਨੂੰ ਉਹ ਇੱਕ ਅੱਧੇ ਜੌਣ ਬਦਲੇ ਵੀ ਨਹੀਣਣ ਖਰੀਦਦੇ,
ਕਿਉਣਕਿ ਇਨ੍ਹਾਣ ਵਿੱਚੋਣ ਕੋਈ ਭੀ ਸੁਰਗ ਉਸ ਪਿਆਰੇ ਦੀ ਗਲੀ ਤਕ ਨਹੀਣ ਪਹੁੰਚਦਾ ।
ਪ੍ਰੇਮ ਦੇ ਵੈਦ ਨੇ, ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਕੁਝ ਇਉਣ ਕਿਹਾ ਹੈ,
ਕਿ ਗਰੀਬਾਣ ਦਾ ਦਰਦਨਾਕ ਹਾਲ ਸਿਵਾਏ ਰੱਬ ਦੇ ਕੋਈ ਨਹੀਣਣ ਸੁਣਦਾ ।
ਜੇ ਤੂੰ ਆਪਣੇ ਦਿਲ ਦੀ ਅੱਖ ਦੀ ਰੋਸ਼ਨੀ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈਣ,
ਤਾਣ ਵੇਖ, ਉਸ ਦੀ ਦਰਗਾਹ ਦੀ ਡਿਉੜੀ ਦੀ ਧੂੜ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਕੋਈ ਸੁਰਮਾ ਨਹੀਣ ।
ਮਿੱਤਰ ਦੀ ਯਾਦ ਵਿਚ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਕੱਟੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ,
ਕਿਉਣ ਜੋ ਉਸ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਤੇ ਕੋਈ ਵੀ ਰਸਾਇਨ ਨਹੀਣਣ ਹੈ ।
ਸਾਰੀ ਦੁਨੀਆ ਦੀ ਦੌਲਤ ਉਸ ਦੇ ਦਰ ਦੀ ਖ਼ਾਕ ਤੋਣ ਵਾਰ ਸੁੱਟਾਣ, ਇਹ ਇੱਕ ਐਸੀ ਚੀਜ਼ ਹੈ,
ਕਿ ਜਦ ਤਕ ਉਸ ਤੋਣ ਆਪਣੀ ਜਾਨ ਕੁਰਬਾਨ ਨਹੀਣ ਕਰਦਾ, ਉਸ ਤਕ ਪਹੁੰਚ ਨਹੀਣ ਸਕਦਾ ।
ਗੋਯਾ ਉਸ ਦੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਦੀ ਖ਼ਾਕ ਤੋਣ ਵਾਰੀ ਜਾਣਦਾ ਹੈ,
ਕਿਉਣਕਿ ਜਦ ਤਕ ਕੋਈ ਖ਼ਾਕ ਨਹੀਣਣ ਬਣਦਾ, ਆਪਣੇ ਮਨੋਰਥ ਨੂੰ ਨਹੀਣ ਪਾ ਸਕਦਾ ।