ਮੈਣ ਆਪਣੀ ਅੱਖ ਦੀ ਪੁਤਲੀ ਵਿਚ ਉਸ ਦਿਲ ਹਰਨ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਵੇਖਿਆ ਹੈ,
ਜਿਧਰ ਵੀ ਮੇਰੀ ਨਿਗਾਹ ਗਈ ਹੈ, ਮੈਣ ਆਪਣਾ ਸੱਜਨ ਹੀ ਵੇਖਿਆ ਹੈ ॥
ਮੈਣ ਕਾਅਬੇ ਤੇ ਮੰਦਿਰ ਦੋਹਾਣ ਥਾਵਾਣ ਦੀ ਪਰਕਰਮਾ ਕੀਤੀ ਹੈ,
ਮੈਨੂੰ ਤਾਣ ਹਰ ਥਾਣ ਤੇਰੇ ਬਿਨਾਣ ਹੋਰ ਕੋਈ ਨਹੀਣ ਦਿਸਿਆ ।
ਜਿੱਥੇ ਵੀ ਮੈਣ ਨਿਸਚੇ ਨਾਲ ਨਜ਼ਰ ਕੀਤੀ,
ਆਪਣੇ ਦਿਲ ਦੇ ਘਰ ਅੰਦਰ ਰੱਬ ਹੀ ਰੱਬ ਨੂੰ ਵੇਖਿਆ ।
ਤੇਰੀ ਗਲੀ ਵਿਚ ਮੰਗਣ ਦਾ ਕੰਮ ਬਾਦਸ਼ਾਹੀ ਨਾਲੋਣ ਚੰਗੇਰਾ ਹੈ,
ਮੈਣ ਦੋ ਜਹਾਨਾਣ ਦੀ ਨਾਇਬੀ ਆਪਣੇ ਨਿਜੀ ਸੁਆਰਥ ਨੂੰ ਛੱਡਣ ਵਿਚ ਵੇਖੀ ਹੈ ।
ਮੇਰੇ ਕੰਨੀ, ਗੋਯਾ, ਪਹਿਲੇ ਦਿਨ ਤੋਣ ਹੀ ਇਹ ਆਵਾਜ਼ ਪਈ,
ਕਿ ਜਹਾਨ ਦੇ ਅੰਤ ਨੂੰ ਮੈਣ ਇਸ ਦੇ ਆਦਿ ਵਿਚ ਹੀ ਵੇਖ ਲਿਆ ਹੈ ।