ਗ਼ਜ਼ਲਾਂ ਭਾਈ ਨੰਦ ਲਾਲ ਜੀ
ਅੰਗ - 16
ਮਸਤ ਰਾ ਬਾ-ਜਾਮਿ ਰੰਗੀਣ ਇਹਤਿਆਜ ।
ਇਕ ਮਸਤ ਨੂੰ ਤਾਣ ਲਾਲ ਰੰਗ ਦੇ ਜਾਮ ਨਾਲ ਗਰਜ਼ ਹੈ,
ਤਿਸ਼ਨਾ ਰਾ ਬ-ਆਬਿ ਸੀਰੀਣ ਇਹਤਿਆਜ ।੧੬।੧।
ਅਤੇ ਇਕ ਤਿਹਾਏ ਨੂੰ ਠੰਡੇ ਮਿੱਠੇ ਪਾਣੀ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ ।
ਸੁਹਬਤਿ ਮਰਦਾਨਿ-ਹੱਕ ਬਸ ਅਨਵਰ ਅਸਤ ।
ਰੱਬ ਦੇ ਭਗਤਾਣ ਦੀ ਸੰਗਤ ਨੂਰ ਨਾਲ ਭਰੀ ਪਈ ਹੈ ।
ਤਾਲਿਬਾਣ ਰਾ ਹਸਤ ਚਦੀਣ ਇਹਤਿਆਜ ।੧੬।੨।
ਰੱਬ ਨੂੰ ਢੂੰਡਣ ਵਾਲਿਆਣ ਨੂੰ ਬਸ ਇਸੇ ਸੰਗਤ ਦੀ ਹੀ ਲੋੜ ਹੈ ।
ਅਜ਼ ਤਬੱਸੁਮ ਕਰਦਾਈ ਗੁਲਸ਼ਨ ਜਹਾਂ ।
ਤੂੰ ਆਪਣੀ ਮੁਸਕਾਣ ਨਾਲ ਜਹਾਨ ਨੂੰ ਬਾਗ਼ ਬਨਾ ਸਕਦਾ ਹੈਣ,
ਹਰ ਕਿ ਦੀਦਸ਼ ਕੈ ਬ-ਗੁਲਚੀਂ ਇਹਤਿਆਜ ।੧੬।੩।
ਜਿਸ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਵੇਖ ਲਿਆ, ਉਸ ਨੂੰ ਮਾਲੀ ਦੀ ਕੀ ਲੋੜ ਹੈ ।
ਯੱਕ ਨਿਗਾਹਿ ਲੁਤਫ਼ਿ ਤੂ ਦਿਲ ਮੀ-ਬੁਰਦ ।
ਤੇਰੀ ਇੱਕ ਮੁਹੱਬਤ ਭਰੀ ਨਿਗਾਹ ਦਿਲ ਲੈ ਉਡਦੀ ਹੈ,
ਬਾਜ਼ ਮੀ-ਦਾਰਮ ਅਜ਼ਾਣ ਈਣ ਇਹਤਿਆਜ ।੧੬।੪।
ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਉਸੇ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ ।
ਨੀਸਤ ਗੋਯਾ ਗ਼ਰਿ ਤੂ ਦਰ ਦੋ ਜਹਾਣ ।
ਗੋਯਾ# ਤੇਰੇ ਬਿਨਾਣ ਦੋਹਾਣ ਜਹਾਨਾਣ ਵਿਚ ਹੋਰ ਕੋਈ ਨਹੀਣ,
ਬਾ ਤੂ ਦਾਰਮ ਅਜ਼ ਦਿਲੋ ਦੀਣ ਇਹਤਿਆਜ ।੧੬।੫।
ਮੈਨੂੰ ਤਾਣ ਦਿਲ ਅਤੇ ਦੀਨ ਦੀ ਕੇਵਲ ਤੇਰੇ ਲਈ ਲੋੜ ਹੈ ।