ਗ਼ਜ਼ਲਾਂ ਭਾਈ ਨੰਦ ਲਾਲ ਜੀ

ਅੰਗ - 39


ਬੇ ਤੂ ਆਲਮ ਜੁਮਲਾ ਹੈਰਾਨਸਤੋ ਬਸ ।

ਤੇਰੇ ਬਿਨਾਣ ਸਾਰਾ ਜਹਾਨ ਹੈਰਾਨ ਹੌਇਆ ਪਿਆ ਹੈ ।

ਸੀਨਾ ਅਜ਼ ਹਿਜਰਿ ਤੂ ਬਿਰਯਾਣਸਤੋ ਬਸ ।੩੯।੧।

ਤੇਰੇ ਵਿਛੋੜੇ ਕਾਰਨ ਸੀਨਾ ਕਬਾਬ ਹੋ ਚੁਕਾ ਹੈ ।

ਤਾਲਿਬ ਮੌਲਾ ਹਮੇਸ਼ਾ ਜ਼ਿੰਦਾ ਅਸਤ ।

ਜਿਸ ਨੂੰ ਰੱਬ ਦੀ ਤਲਾਸ਼ ਹੈ, ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਜ਼ਿੰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ।

ਬਰ ਜ਼ਬਾਨਸ਼ ਨਾਮਿ ਸੁਬਹਾਨ ਅਸਤੋ ਬਸ ।੩੯।੨।

ਉਸ ਦੀ ਜੀਬਾ ਤੇ ਸਿਰਫ਼ ਉਸ ਸਰਬ ਸ਼ਕਤੀਮਾਨ ਦਾ ਨਾਮ ਹੀ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ।

ਖਾਲਿ ਮੁਸ਼ਕੀਨਸ਼ ਦਿਲਿ ਆਲਮ ਰਬੂਦ ।

ਉਸ ਦੇ ਸੁਗੰਧਤ ਕਾਲੇ ਤਿਲ ਨੇ ਦੁਨੀਆ ਦਾ ਦਿਲ ਮੋਹ ਲਿਆ,

ਕੁਫ਼ਰਿ ਜ਼ੁਲਫ਼ਸ਼ ਦਾਮਿ ਈਮਾਨਸਤੋ ਬਸ ।੩੯।੩।

ਉਸ ਦੀਆਣ ਜ਼ੁਲਫ਼ਾਣ ਦਾ ਕੁਫਰ ਈਮਾਨ ਲਈ ਬਸ ਇਕ ਜਾਲ ਹੈ ।

ਜ਼ੂਦ ਬਿਨੁਮਾ ਆਣ ਰੁਖਿ ਚੂੰ ਆਫ਼ਤਾਬ ।

ਮੈਨੂੰ ਆਪਣਾ ਸੂਰਜ ਵਰਗਾ ਮੁਖੜਾ ਜਲਦੀ ਵਿਖਾ,

ਈਣ ਇਲਾਜਿ ਚਸ਼ਮਿ ਗਿਰੀਆਨਸਤੋ ਬਸ ।੩੯।੪।

ਕਿਉਣ ਜੋ ਰੋ ਰਹੀ ਅੱਖ ਦਾ ਸਿਰਫ ਇਹੀ ਇਲਾਜ ਹੈ ।

ਦਿਲ ਨਿਸਾਰੀ ਕਾਮਤਿ ਰਾਅਨਾਈਇ ਊ ।

ਉਸ ਦੇ ਸੁੰਦਰ ਕੱਦ ਕਾਠ ਤੋਣ ਆਪਣਾ ਦਿਲ ਕੁਰਬਾਨ,

ਜਾਣ ਫ਼ਿਦਾਈ ਜਾਨਿ ਜਾਨਾਣ ਨਸਤੋ ਬਸ ।੩੯।੫।

ਜਾਨ ਤਾਣ ਕੇਵਲ ਪਿਆਰੇ ਤੋਣ ਵਾਰਨ ਲਈ ਹੈ ।

ਗਰ ਬਿ-ਪੁਰਸੀ ਹਾਲਿ ਗੋਯਾ ਯੱਕ ਨਫ਼ਸ ।

ਕਾਸ਼ ਤੂੰ ਗੋਯਾ ਦਾ ਹਾਲ ਪਲ ਭਰ ਲਈ ਪੁਛਦੋਣ,

ਈਣ ਇਲਾਜਿ ਦਰਦਿ ਹਰਮਾਨਸਤੋ ਬਸ ।੩੯।੬।

ਏਹੀ ਤਾਣ ਬਸ ਇੱਕੋ ਦਰਦ ਇਸ ਕੁੱਠੇ ਦਿਲ ਦਾ ਇਲਾਜ ਹੈ ।