एतौ लोकौ सच्चे वाहेगुरुस्य (नित्य) आज्ञानुसारं स्तः,
तथा, दिव्यदूताः भविष्यद्वादिनो च तस्य कृते आत्मत्यागं कर्तुं इच्छन्ति। (२६) ९.
अकालपुरखस्य (नामस्य) ध्यानस्य दृढाभ्यासकः यः कोऽपि भवेत्
यावत् सत्ता विद्यते तावत् सः अपि अमरः भवति । (२७) ९.
उभौ लोकौ वाहेगुरुप्रभातेजो रश्मिमात्रम्,
चन्द्रसूर्यौ च तं मशालधारित्वेन सेवन्ते। (२८) ९.
संसारे प्राप्तयः नित्यं तीव्रं शिरोवेदनं विना अन्यत् किमपि न भवन्ति,
त्रिमूर्तिं यः कश्चिद्भवेत् वृषो वा गदः वा । (२९) ९.
अकालपुरखस्मृतेः क्षणमपि प्रमादः प्रमादः मन्दः, उदासीनः च भवितुं शतशः मृत्योः तुल्यम्।
तेषां वाहेगुरुस्य बोधिनां ज्ञानिनां च तस्य ध्यानं स्मरणं च वास्तविकं जीवनं खलु। (३०) ९.
अकालपुरखस्मरणे यः प्रत्येकं क्षणं व्यय्यते,
तस्य सह स्थायी आधाराणि निर्माति। (३१) ९.