मम पलकानाम् अस्तित्वाय किमपि प्रकारस्य कोलिरियमस्य आवश्यकता नास्ति,
यतः, ईश्वरस्य मनुष्यैः गतः मार्गस्य रजः मया सर्वदा उपयुक्तः कोलिरियमः इति मन्यते” इति । (५४) (२) ९.
वयं क्षणं निःश्वासं च प्रार्थनासु भूमौ शिरः प्रणमामः,
यतः, वयं सर्वशक्तिमान् तेजः प्रतिबिम्बयन् अस्माकं प्रियस्य मुखं विचारितवन्तः। (५४) (३) ९.
परमेश्वरस्य पवित्राः सन्ताः लौकिकराजानाम् राज्यानि दत्तवन्तः।
अत एव मम प्रियतमस्य (गुरुस्य) वीथिस्थान् आर्यात्मानान् (नीचान् भिक्षुकान् अपि) नृपान् मन्ये (५४) (४) ।
गोया कथयति-"धनसम्पत्तौ मम सर्वथा इच्छा वा मूल्यं वा नास्ति, हे गुरु! यतः, मया तव केशानां कुण्डलस्य छायां हुमा, फीनिक्सस्य, पौराणिकपक्षिणः, यस्य छाया आनेतुं कल्प्यते, तस्य पंखं मन्यते भाग्य।" (५४) (५) ९.
दृष्टपुरुषस्य नेत्रपल्केषु हृदिहृदयं मया प्रतीयमानः।
ततः यत्र यत्र कटाक्षं कृतवान् तत्र तत्र मम प्रियं गुरुं एव दृष्टवान्।" (५५) (१) काबां मन्दिरं च द्वयोः स्थानयोः प्रदक्षिणं कृतवान्, त्वदतिरिक्तं कञ्चित् मया कुत्रापि न दृष्टम्। (५५) (२) ९.
अन्वेषणसमाहितनेत्रैः यत्र यत्र च दृष्टम् ।