بھاوین اس دی درگاہ دی مٹھی بھر خاک رسائن بنا دندی ہے،
ہر منگتے نوں ستان ولائتان دا بادشاہ بنا دندی ہے ۔
تیری درگاہ دی دھوڑ میرے سر لئی سو تاجان ورگی ہے،
مین گناہگار ہووانگا، جیکر میرا دل پھر وی تاج اتے تخت دی لالسا کرے ۔
جیکر کیمیاگر تانبے تون سونا بنا سکدا ہے، پھر اہ اسمبھ نہین،
کِ ربّ دا تالاب مٹی نوں نور بھریا سورج بنا لوے ۔
جیکر تینوں ربّ مل جاوے، تاں توں اسنوں اکّ چمتکار سمجھ،
کیونکِ اس اکالپرکھ دی تلاش اسدے پیاریاں لئی سبھ نالوں وڈا انام ہے ۔
گویا دے شئر جہڑا وی دل جان نال سندا ہے،
اس دا دل پھیر موتیان دی دکان دے لالان دی کد پرواہ کردا ہے ۔