ربّ دے رستے ٹرن والے پاندھیاں لئی زروری ہے کِ انھاں دے دل وچ وی اس دی یاد ہووے،
اتے انھاں دے بلھاں پر وی اس دا سمرن ہووے ۔
اساں ہر تھاں ربّ دے نور نوں مہاں پرکھاں دی
سنگت وچ جزب ہندیاں ویکھیا ہے ۔
ساڈی اکھّ اسدے زمال تنن بنا اسلوں ن کھلھی،
کنن جو اساں ساری خلکت وچ ربّ نوں ویکھیا ۔
اس دے چرنان دی دھوڑ دل نوں چانن کر دندی ہے،
جے تیرا اس راہ تے چلن والیان نال سبندھ ہووے ۔
اہ کون ہے، گویا، جس دے دل دی مراد موری نہین ہوئی،
جس کسے نے بھی آپنے من (ہؤمے) نوں مار لیا ہووے ۔