غزلیں بھائی نند لال جی

man az javaan ki peer shudam dar kinaar umar |

مین امر دی گودی وچ جوان تون بڈھا ہو گیا ہان،

aai baa-to khush guzashat maraa dar kinaar umar |37|1|

تیری سنگت وچ امر دی گود وچ میری زندگی کتنی سوہنی لنگھی سی ۔

damahaae maanadaa raa too chuneen mugatanam shumaar |

باکی رہندے سواسان نوں توں اس ترھان سبھاگی سمجھ،

aakhir khizaan bar aavurad een nau bahaar umar |37|2|

کیونکِ اکھیر پت جھڑ نے ہی اس امر دی بہار لیاندی ۔

haan mugatanam shumaar dame raa ba-zikar hak |

ہان، اس گھڑی نوں وی سبھاگا سمجھ، جو ربّ دی یاد وچ دزرے،

choon baad meeravad zi nazar dar shumaar umar |37|3|

ورنا، اہ جھندگی ساہان دی گنتی کردیان کردیان ہوا واکن نزر تون دور ہو جائیگی ۔

baashad ravaan choo kaafalaae mauaj pai b pai |

ہر وکت لہران دے سراسر کافلے واکن امر دی ندی وگدی رہندی ہے،

aabe binosh yak nafas az zooe baar umar |37|4|

ہو سکے تان توں اس امر دی ندی وچون پل بھر لئی پانی دا اکّ گھٹّ پی لے ۔

sad kaar karadaaee ki nayaaeid bakaar too |

تو سینکڑے کمّ اجہے کیتے ہن جہڑے تیرے کمّ نہین آپنے ۔

goyaa bikun ki baaz biaaeid bakaar umar |37|5|

گویا توں، اجہے کمّ کر لے، جہڑے پھیر وی تیرے کمّ آؤن ۔