اجّ رات نوں اس سجن دے مکھڑے دے دیدار لئی اہ جا سکدا ہے،
اہ اس چالاک اتے پریمیان دے گھاتک ماشوک ول جا سکدا ہے ۔
بھاوین پریت دی گلی وچ پجنا اؤکھا ہے،
پرنتو منسور وانگ سولی اتے کدم دھر کے اہ پج سکدا ہے ۔
ہے دل# جیکر توں مدرسے جان دی رچی نہین رکھدا،
(تان نا سہیہ، گھٹو گھٹّ) توں نشے-کھانے ول تان جا سکدا ہین ۔
جد میرا ہردا تیری پریتی کرکے باغ لئی وی رشک دا کارن بن گیا ہے،
تان اہ کوین پھلواڑی ول نوں جا سکدا ہے #
ہے دل# جد توں ربّ دے بھیتان تون واکف ہو گیا،
تان ہے بھیتان دے خزانے، توں میرے سینے وچ جا سکدا ہین ۔
جد گھر وچ ہی جنت دے سینکڑے باغ کھڑے ہوئے ہون،
تان، گویا# اہنان ہور امارتان ول کوئی کوین جا سکدا ہے #