غزلیں بھائی نند لال جی

hamaa raa seenaa bireeaanasato bireeaanasato bireeaanash |

ساریان دے سینے لوہے پئے ہن، جھلسے پئے ہن ۔

do aalam bahir aan deedaar hairaanasato hairaanash |41|1|

دونون جہان اس دے دیدار لئی ہیران ہن، پریشان ہن ۔

zi khaak kooe too kaan suramaae ahil nazar baashad |

تیری گلی دی دھوڑ نالون جہڑی دبّ درشٹی والے آرفان لئی سرما ہے،

namee baashad ilaaje bih baraae chasham gireeaanash |41|2|

روندی ہوئی اکھّ لئی اس نالون ہور کوئی چنگیرا الاج نہین ۔

maho khurasheed girad kooe aoo garadand roojau shab |

چنّ سورج رات دن اس دی گلی دی پرکرمان کردے رہندے ہن ۔

ajaaeib rauashanee bakhash do-aalam hasat ahisaanash |41|3|

اس دا اہ اہسان ہے کِ دوہان جہانان نوں روشنی بکھسن یوگ بنا دتا ہے ۔

ba-har sooe ki mee beenam jamaalash jalavaagar baashad |

مین جدھر وی دیکھدا ہان، اس دے ہسن زمال دا جلوا ملدا ہے ۔

jahaan aashufataa o shaidaa madaam az zulaf pahichaanash |41|4|

اس دی کنڈلدار زلف دے کارن جہان سدا پریشان اتے شدائی رہندا ہے ۔

shudaa jeb zameen pur loolooe laalaa zi ashak man |

میرے موتی ورگے اتھروآن نال دھرت دا کھیسا (پوست دے پھلان نال) بھر گیا ہے ۔

jahaan bigrifataa am goyaa b yaad laal khandaanak |41|5|

اس دے مسکراندے ہوئے لال ہوٹھان دی یاد نال گویا مین تان سارا جہان سر کر لیا ہے۔