ناآگاه بودن در مورد آکاالپوراخ و مجذوب شدن و شیفته شدن توسط
ظاهر دنیوی چیزی جز کفر و بت پرستی نیست. (38)
ای مولوی! شما باید لطفا به ما بگویید! چگونه شهوات دنیوی و
اگر از یاد واهگورو غافل شویم، لذت ها اهمیت دارد؟ (در واقع بدون آکاالپوراخ هیچ ارزشی ندارند و بی ارزش هستند) (39)
حیات شهوات و لذات ناگزیر فناپذیر است;
با این حال، فردی با فداکاری عمیق و تسلط بر همه جا همیشه زنده است. (40)
افراد مقدس و دنیادار همه مخلوقات او هستند،
و همه آنها تحت عنایات بی شمار او واجب هستند. (41)
چقدر بدهی همه ما به آن فداییان آکاالپوراخ است
کسانی که به آموزش خود ادامه می دهند و دستورالعمل هایی در مورد عشق واقعی به او دریافت می کنند. (42)