غزلون ڀائي نند لال جي

صفحو - 41


ਹਮਾ ਰਾ ਸੀਨਾ ਬਿਰੀਆਨਸਤੋ ਬਿਰੀਆਨਸਤੋ ਬਿਰੀਆਨਸ਼ ।
hamaa raa seenaa bireeaanasato bireeaanasato bireeaanash |

اڪالپورخ جي باري ۾ غير واقف ٿيڻ ۽ ان جي طرف رغبت ۽ رغبت حاصل ڪرڻ

ਦੋ ਆਲਮ ਬਹਿਰਿ ਆਣ ਦੀਦਾਰ ਹੈਰਾਣਸਤੋ ਹੈਰਾਨਸ਼ ।੪੧।੧।
do aalam bahir aan deedaar hairaanasato hairaanash |41|1|

دنياوي عياشي ڪفر ۽ بت پرستي کان گهٽ ناهي. (38)

ਜ਼ਿ ਖ਼ਾਕਿ ਕੂਇ ਤੂ ਕਾਣ ਸੁਰਮਾਇ ਅਹਿਲਿ ਨਜ਼ਰ ਬਾਸ਼ਦ ।
zi khaak kooe too kaan suramaae ahil nazar baashad |

اي مولوي! توهان کي مهرباني ڪري اسان کي ٻڌائڻ گهرجي! دنيا جون خواهشون ڪيئن ۽

ਨਮੀ ਬਾਸ਼ਦ ਇਲਾਜੇ ਬਿਹ ਬਰਾਇ ਚਸ਼ਮਿ ਗਿਰੀਆਨਸ਼ ।੪੧।੨।
namee baashad ilaaje bih baraae chasham gireeaanash |41|2|

خوشين ۾ فرق پوي ٿو جيڪڏهن اسان واهگورو جي ياد کان غافل ٿي وڃون؟ (حقيقت ۾، اڪالپورخ کان سواء، انهن جي ڪا به قيمت نه آهي ۽ بيڪار آهن) (39)

ਮਹੋ ਖ਼ੁਰਸ਼ੀਦ ਗਿਰਦਿ ਕੂਇ ਊ ਗਰਦੰਦ ਰੂਜੌ ਸ਼ਬ ।
maho khurasheed girad kooe aoo garadand roojau shab |

لذت ۽ لذت جي زندگي ناگزير طور تي فنا ٿيڻ واري آهي.

ਅਜਾਇਬ ਰੌਸ਼ਨੀ ਬਖ਼ਸ਼ਿ ਦੋ-ਆਲਮ ਹਸਤ ਅਹਿਸਾਨਸ਼ ।੪੧।੩।
ajaaeib rauashanee bakhash do-aalam hasat ahisaanash |41|3|

تنهن هوندي به، هڪ شخص جيڪو تمام گهڻي عقيدت ۽ عالمگيريت جي مالڪ آهي، هميشه زنده آهي. (40)

ਬ-ਹਰ ਸੂਇ ਕਿ ਮੀ ਬੀਨਮ ਜਮਾਲਸ਼ ਜਲਵਾਗਰ ਬਾਸ਼ਦ ।
ba-har sooe ki mee beenam jamaalash jalavaagar baashad |

درويش ۽ دنيا وارا سڀ سندس ئي تخليق آهن.

ਜਹਾਣ ਆਸ਼ੁਫ਼ਤਾ ਓ ਸ਼ੈਦਾ ਮਦਾਮ ਅਜ਼ ਜ਼ੁਲਫਿ ਪਹਿਚਾਨਸ਼ ।੪੧।੪।
jahaan aashufataa o shaidaa madaam az zulaf pahichaanash |41|4|

۽، اهي سڀئي سندس بيشمار نعمتن جي تحت واجب آهن. (41)

ਸ਼ੁਦਾ ਜੇਬਿ ਜ਼ਮੀਣ ਪੁਰ ਲੂਲੂਇ ਲਾਲਾ ਜ਼ਿ ਅਸ਼ਕਿ ਮਨ ।
shudaa jeb zameen pur loolooe laalaa zi ashak man |

اهو ڪيترو وڏو قرض آهي جيڪو اسان سڀني اڪالپور جي انهن عقيدتمندن جو قرض آهي

ਜਹਾਣ ਬਿਗ੍ਰਿਫ਼ਤਾ ਅਮ ਗੋਯਾ ਬ ਯਾਦਿ ਲਾਅਲਿ ਖ਼ੰਦਾਨਕ ।੪੧।੫।
jahaan bigrifataa am goyaa b yaad laal khandaanak |41|5|

جيڪي پاڻ کي تعليم ڏيڻ جاري رکندا آهن ۽ هن لاءِ سچي محبت بابت هدايتون حاصل ڪندا آهن. (42)