غزلون ڀائي نند لال جي

صفحو - 45


ਬ-ਹਰ ਕੁਜਾ ਕਿ ਰਵੀ ਜਾਨਿ ਮਨ ਖ਼ੁਦਾ ਹਾਫ਼ਿਜ਼ ।
ba-har kujaa ki ravee jaan man khudaa haafiz |

اُن پرهيزگار پکيءَ جو کارو آهي اڪالپور جي ياد،

ਬ-ਬੁਰਦਾਈ ਦਿਲਿ ਈਮਾਨਿ ਮਨ ਖ਼ੁਦਾ ਹਾਫ਼ਿਜ਼ ।੪੫।੧।
ba-buradaaee dil eemaan man khudaa haafiz |45|1|

سندس ياد، فقط سندس مراقبو، ها فقط سندس ياد. (58)

ਬਿਆ ਕਿ ਬੁਲਬੁਲੋ ਗੁਲ ਹਰ ਦੋ ਇੰਤਜ਼ਾਰਿ ਤੂ ਅੰਦ ।
biaa ki bulabulo gul har do intazaar too and |

جيڪو به (مخلصيءَ سان) سندس مراقبي لاءِ وقف آهي.

ਦਮੇ ਬਜਾਨਿਬਿ ਬੁਸਤਾਨਿ ਮਨ ਖ਼ੁਦਾ ਹਾਫ਼ਿਜ਼ ।੪੫।੨।
dame bajaanib busataan man khudaa haafiz |45|2|

هن جي رستي جي مٽي اسان جي اکين لاءِ ڪوليريم وانگر آهي. (59)

ਨਮਕ ਜ਼ਿ ਲਾਲਿ ਲਬਤ ਰੇਜ਼ ਬਰਦਿਲਿ ਰੇਸ਼ਮ ।
namak zi laal labat rez baradil resham |

جيڪڏهن توهان Waaheguru جي مراقبي ۾ حاصل ڪري سگهو ٿا،

ਪਸ਼ੀਦ ਜ਼ਿ ਸੀਨਾਇ ਬਿਰੀਆਨਿ ਮਨ ਖ਼ੁਦਾ ਹਾਫ਼ਿਜ਼ ।੪੫।੩।
pasheed zi seenaae bireeaan man khudaa haafiz |45|3|

پوءِ اي منهنجا ذهن! توهان کي اهو سمجهڻ گهرجي ته توهان جون سڀئي مشڪلاتون حل ٿي ويون آهن (سڀني مسئلن جا حل ڳوليا ويا آهن). (60)

ਚਿ ਖ਼ੁੱਸ਼ ਬਵਦ ਕਿ ਖ਼ਰਾਮਤ ਕੱਦਤ ਚੂ ਸਰਵਿ ਬੁਲੰਦ ।
chi khush bavad ki kharaamat kadat choo sarav buland |

هر مصيبت جو واحد حل آڪالپورخ کي ياد ڪرڻ آهي.

ਦਮੇ ਬਸੂਇ ਗੁਲਿਸਤਾਨਿ ਮਨ ਖ਼ੁਦਾ ਹਾਫ਼ਿਜ਼ ।੪੫।੪।
dame basooe gulisataan man khudaa haafiz |45|4|

درحقيقت، واهگورو جو (نام) ياد ڪرڻ وارو پاڻ کي ساڳئي درجي ۾ ٺاهيندو آهي جيئن پاڻ واهگورو. (61)

ਬਿਆ ਬ-ਮਰਦਮਕਿ ਦੀਦਾ ਅਮ ਕਿ ਖ਼ਾਨਾਇ ਤੁਸਤ ।
biaa ba-maradamak deedaa am ki khaanaae tusat |

حقيقت ۾، رب جي ذات کان سواءِ ٻيو ڪجهه به نه آهي، جيڪا قابل قبول وجود آهي.

ਦਰੂਨਿ ਦੀਦਾਇ ਗਿਰੀਆਨਿ ਮਨ ਖ਼ੁਦਾ ਹਾਫ਼ਿਜ ।੪੫।੫।
daroon deedaae gireeaan man khudaa haafij |45|5|

اي منهنجا ذهن! اهڙو ڪير آهي جنهن جي سر کان پيرن تائين اڪالپور جي روشني ظاهر نه ٿئي؟ (62)