त्या पुण्य पक्ष्याचे खाद्य म्हणजे अकालपुरकाचे स्मरण,
त्याचं स्मरण, फक्त त्याचं ध्यान, हो फक्त त्याचीच आठवण. (५८)
जो कोणी (प्रामाणिकपणे) त्याच्या ध्यानाला समर्पित आहे;
त्याच्या वाटेची धूळ ही आपल्या डोळ्यांसाठी कोलीरियमसारखी आहे. (५९)
जर तुम्ही वाहेगुरुच्या ध्यानात गुंतू शकता,
मग हे माझे मन! तुम्हाला समजले पाहिजे की तुमच्या सर्व अडचणी दूर झाल्या आहेत (सर्व समस्यांचे समाधान सापडले आहे). (६०)
प्रत्येक संकटावर एकच उपाय म्हणजे अकालपुराखाचे स्मरण;
किंबहुना, वाहेगुरुचे (नाम) स्मरण करणारा स्वतःला वाहेगुरुंच्याच श्रेणीत सामील करतो. (६१)
वास्तवात, स्वतः परमेश्वराशिवाय दुसरे काहीही नाही स्वीकार्य अस्तित्व आहे;
हे माझे मन! असा कोण आहे जो अकालपुराखाचे तेज डोक्यापासून पायापर्यंत प्रतिबिंबित करत नाही? (६२)