गझलें भाई नंद लाल जी

ऐ ज़ुलफ़ि अंबरीनि तू गोया नकाबि सुबहा ।

तेजस्वी हृदय आणि आत्मा असलेली व्यक्ती किती भाग्यवान आहे जी पूर्णपणे आणि पूर्णपणे ज्ञानी आहे,

पिनहाण चू ज़ेर अबरि सिआह आफताबि सुबहा ।१७।१।

आणि ज्याचे कपाळ सतत वाहेगुरुच्या दरबारात नतमस्तक असते. (२६) (४)

बीरूं बर-आमद आण महि मन चूं ज़ क़ाबि सुबहा ।

ओ गोया! फुशारकी न मारता यज्ञ अर्पण करण्याची अपेक्षा ठेवून त्याच्या प्रदेशाभोवती प्रदक्षिणा घालत राहा,

सद ताअना मी-ज़नद ब रुक़ि आफताबि सुबहा ।१७।२।

मी फक्त त्याच्या डोळ्यांच्या साध्या सिग्नलची आणि पॉइंटरची वाट पाहत आहे. (२६) (५)

बा-चशमि क़ाबनाक चूं बीरूं बर आमदी ।

तुझ्या मार्गात हजारो जडवलेली मोराची सिंहासने पसरलेली आहेत,

शरमिंदा गशत अज़ रुक़ि तू आफताबि सुबहा ।१७।३।

परंतु तुमच्या कृपेने स्तब्ध झालेल्या तुमच्या धर्माभिमानी अनुयायांना कोणत्याही मुकुट किंवा रत्नांची अजिबात इच्छा नाही. (२७) (१)

अज़ मकदमि शरीफ़ जहाण रा दिहद फ़रोग़ ।

या जगात सर्व काही विनाशकारी आहे आणि अस्तित्वात नाही (शेवटी)

चूं बर-कशद नकाब ज़ि रुक़ि आफ़ताबि सुबहा ।१७।४।

पण प्रेमी कधीच नष्ट होत नाहीत कारण त्यांना प्रेमाचे रहस्य माहित असते. (२७) (२)

बेदारी असत ज़िंदगीइ साहिबान शौक ।

सर्वांचे डोळे गुरूंच्या दर्शनासाठी उत्सुक होते.

गोया हराम करदम अज़ आइंदा क़ाबि सुबहा ।१७।५।

आणि हजारो मने (गुरुपासून) वियोगाच्या चिंतेमध्ये (त्वरित वाळूप्रमाणे) बुडून जात आहेत. (२७) (३)