गझलें भाई नंद लाल जी

पान - 48

ਗਰ ਜ਼ਿ ਰਾਹਿ ਸਾਜ਼ੀ ਸੀਨਾ ਸਾਫ਼ ।

गर ज़ि राहि साज़ी सीना साफ़ ।

गोया म्हणतो, "मला तुमच्याबद्दल, तुमच्या जीवनाबद्दल आणि तुमच्या मनःस्थितीबद्दल वाईट वाटते; मला तुमच्या निष्काळजीपणाबद्दल (त्याची आठवण न ठेवल्याबद्दल) आणि तुमच्या जीवनाच्या आचरणाबद्दल वाईट वाटते. (75) कोणीही जो इच्छुक आहे त्याची एक झलक, त्याच्या दृष्टीने, प्रत्येक दृश्यमान आणि जिवंत वस्तू त्याच्या स्वत: च्या प्रतिमेत आहे (76) तोच कलाकार आहे जो प्रत्येक पोर्ट्रेटमध्ये स्वतःला चमकवतो, तथापि, हे रहस्य माणसाला समजू शकत नाही ) जर तुम्हाला "वाहेगुरुची भक्ती" चा धडा घ्यायचा असेल, तर तुम्ही त्यांचे सतत स्मरण करत राहावे , तो कोण आहे जो प्रत्येकाच्या हृदयात आणि मनात वास करतो. जेव्हा तुम्ही हे शिकता की तो सर्वशक्तिमान आहे जो प्रत्येकाच्या हृदयात आणि मनात वास करतो, तेव्हा प्रत्येकाच्या हृदयाचा आदर करणे हा तुमचा (जीवनाचा) मुख्य उद्देश असावा. (८१) यालाच "वाहेगुरुचे ध्यान" म्हणतात; दुसरे कोणतेही स्मरण नाही, जो या वस्तुस्थितीची चिंता करत नाही, तो आनंदी आत्मा नाही. (८२) ध्यान हे ईश्वर-ज्ञानी व्यक्तींच्या संपूर्ण जीवनाचे (मुख्य उद्दिष्ट) आहे; जो माणूस स्वतःच्या अहंकारात अडकलेला असतो तो वाहेगुरुपासून अधिक दूर जातो. (83) हे गोया! जीवनात तुमचे अस्तित्व काय आहे? ते मूठभर धुळीपेक्षा जास्त नाही; आणि, तेही तुमच्या नियंत्रणात नाही; आपण ज्या शरीराचा मालक असल्याचा दावा करतो ते शरीरही आपल्या नियंत्रणात नाही. (८४) अकालपुराखाने बहात्तर समुदाय निर्माण केले, त्यापैकी त्यांनी नाजी समाजाला सर्वात उच्चभ्रू म्हणून नियुक्त केले. (८५) आपण नाजी (ज्याला स्थलांतराच्या चक्राच्या पलीकडे आणि वरचे मानले जाते) समुदायाचा विचार केला पाहिजे, यात शंका नाही की, बहात्तर कुळांचे आश्रयस्थान आहे. (86) या नजी समाजातील प्रत्येक सदस्य पवित्र आहे; सुंदर आणि देखणा, उत्तम स्वभावाचा. (८७) या लोकांना अकालपुराखाच्या स्मरणाशिवाय दुसरे काहीही मान्य नाही; आणि, त्यांच्याकडे प्रार्थनेच्या शब्दांचे पठण करण्याव्यतिरिक्त कोणतीही परंपरा किंवा पद्धत नाही. (88) त्यांच्या बोलण्यातून आणि संभाषणातून नितांत गोडवा येतो आणि त्यांच्या प्रत्येक केसातून दैवी अमृताचा वर्षाव होतो. (८९) ते कोणत्याही प्रकारच्या मत्सर, वैर किंवा शत्रुत्वाच्या वर आणि पलीकडे आहेत; ते कधीही कोणतेही पाप करत नाहीत. (90) ते प्रत्येकाला आदर आणि सन्मान देतात; आणि, ते गरीब आणि गरजूंना श्रीमंत आणि श्रीमंत होण्यासाठी मदत करतात. (91) ते मृत आत्म्यांना दैवी अमृताने आशीर्वाद देतात; ते कोमेजलेल्या आणि निराश मनांना नवीन आणि टवटवीत जीवन देतात. (९२) ते कोरड्या लाकडाचे हिरव्या डहाळ्यांमध्ये रूपांतर करू शकतात; ते दुर्गंधीयुक्त गंध सुगंधित कस्तुरीमध्ये रूपांतरित करू शकतात. (93) या सर्व चांगल्या हेतू असलेल्या व्यक्तींमध्ये उदात्त वैयक्तिक गुण आहेत; ते सर्व वाहेगुरुच्या अस्तित्वाचे साधक आहेत; किंबहुना, ते त्याच्यासारखेच आहेत (त्याची प्रतिमा आहेत). (94) त्यांच्या वर्तनातून शिक्षण आणि साहित्य (उत्स्फूर्तपणे) उदयास येते; आणि, त्यांचे चेहरे तेजस्वी दिव्य सूर्याप्रमाणे चमकतात. (95) त्यांच्या कुळात नम्र, नम्र आणि सौम्य लोकांचा समूह असतो; आणि त्यांचे दोन्ही जगांत भक्त आहेत; दोन्ही जगातील लोक त्यांच्यावर विश्वास ठेवतात. (96) लोकांचा हा समूह सौम्य आणि नम्र आत्म्यांचा समुदाय आहे, देवाच्या माणसांचा समुदाय आहे. आपण पाहत असलेली प्रत्येक गोष्ट विनाशी आहे, परंतु अकालपुरख हा एकमेव आहे जो नित्य विराजमान आहे आणि अविनाशी आहे. (९७) त्यांच्या सहवासाने आणि सहवासाने धुळीचेही प्रभावी उपचार केले. त्यांच्या आशीर्वादाने प्रत्येकाच्या हृदयावर परिणाम झाला. (९८) जो कोणी क्षणभरही त्यांचा सहवास भोगतो, त्याला हिशेबाच्या दिवसाची भीती वाटत नाही. (९९) जो मनुष्य शेकडो वर्षांचे आयुष्य असूनही फारसे काही साध्य करू शकला नाही, तो या लोकांच्या सहवासात आल्यावर सूर्यासारखा चमकतो. (100) आम्ही त्यांचे ऋणी आहोत आणि त्यांचे ऋणी आहोत, आम्ही खरे तर त्यांच्या उपकार आणि दयाळूपणाचे व्यक्ती/उत्पादने आहोत. (101) माझ्यासारखे लाखो लोक या अभिजात लोकांसाठी स्वतःचा त्याग करण्यास तयार आहेत; त्यांच्या सन्मानार्थ आणि स्तुतीसाठी मी कितीही म्हटले तरी ते अपुरेच पडेल. (102) त्यांचा सन्मान आणि प्रशंसा कोणत्याही शब्द किंवा अभिव्यक्तीच्या पलीकडे आहे; त्यांच्या जीवनाची शैली (पोशाख) कोणत्याही प्रमाणात धुणे किंवा धुण्यापेक्षा स्वच्छ आणि शुद्ध आहे. (103) माझ्यावर विश्वास ठेवा! हे जग किती दिवस चालणार आहे? फक्त थोड्या काळासाठी; शेवटी, आपल्याला सर्वशक्तिमान देवाशी नाते निर्माण करायचे आहे आणि टिकवून ठेवायचे आहे. (104) आता तुम्ही (त्या) राजा, वाहेगुरुच्या कथा आणि प्रवचनांमध्ये स्वतःला गुंतवून घ्या. आणि, मार्गदर्शकाचे अनुसरण करा जो तुम्हाला (जीवनाची) दिशा दाखवतो. (105) जेणेकरून तुमच्या जीवनातील आशा आणि महत्वाकांक्षा पूर्ण होतील; आणि, अकालपुराखाच्या भक्तीच्या सुगंधाचा आनंद तुम्ही घेऊ शकता. आणि, नदीच्या खोल पाण्यात बुडणारी व्यक्ती काठावर पोहोचू शकते. (१०७) क्षुद्र मनुष्य पूर्ण ज्ञानी होऊ शकतो, जेव्हा तो वाहेगुरूंच्या स्मरणात गुंततो. (108) डोक्यावर विद्येचा मुकुट घालून, अकालपुराखाच्या स्मरणात क्षणभरही गाफील होत नाही, असा माणूस शोभतो. (१०९) हा खजिना प्रत्येकाच्या हातात नसतो; त्यांच्या वेदनांवर उपचार करणारे डॉक्टर वाहेगुरु शिवाय दुसरे कोणी नाही. (110) अकालपुराखाचे स्मरण हे सर्व व्याधी आणि वेदनांवर उपचार आहे; तो आपल्याला ज्या स्थितीत किंवा स्थितीत ठेवतो, तो स्वीकार्य असावा. (111) परिपूर्ण गुरू शोधणे ही प्रत्येकाची इच्छा आणि इच्छा असते; अशा गुरूशिवाय कोणीही सर्वशक्तिमानापर्यंत पोहोचू शकत नाही. (112) प्रवाशांना मार्गक्रमण करण्यासाठी अनेक मार्ग आहेत; पण त्यांना गरज आहे ती काफिल्याच्या वाटेची. (113) ते सदैव सजग असतात आणि अकालपुराखाच्या स्मरणासाठी तयार असतात; ते त्याला मान्य आहेत आणि ते त्याचे निरीक्षक, पाहणारे आणि प्रेक्षक आहेत. (114) एक परिपूर्ण सत्गुरू हा एकच आहे, ज्याच्या संभाषणातून आणि गुरबानीने दैवी सुगंध पसरतो. (115) जो कोणी अशा व्यक्तींसमोर (परफेक्ट गुरूंच्या) धूलिकणाच्या कणाप्रमाणे नम्रतेने येतो, तो लवकरच सूर्याप्रमाणे तेजस्वी होण्यास समर्थ होतो. (116) ते जीवन जगण्यासारखे आहे जे कोणत्याही विलंब किंवा सबबीशिवाय, या जीवनकाळात प्रोव्हिडन्सच्या स्मरणात घालवले जाते. (117) स्वप्रचारात गुंतणे हे मूर्ख लोकांचे काम आहे; ध्यानात मग्न राहणे हे विश्वासूंचे वैशिष्ट्य आहे. (118) त्याचे स्मरण न केल्याने प्रत्येक क्षणी निष्काळजीपणा हा मोठा मृत्यू आहे; देव, त्याच्या डोळ्याने, आम्हाला नरकाच्या सैतानापासून वाचवो. (११९) जो कोणी (निरंतर) रात्रंदिवस त्याचे स्मरण करीत असतो, त्याला (चांगले माहीत असते की) ही संपत्ती, अकालपुराखाचे स्मरण, केवळ साधुपुरुषांच्या भांडारातच मिळते. (120) त्यांच्या दरबारातील सर्वात खालची व्यक्ती देखील या जगातील तथाकथित सर्वात आदरणीय दिग्गजांपेक्षा श्रेष्ठ आहे. (121) अनेक ज्ञानी आणि अनुभवी लोक त्यांच्या मार्गावर मोहित होतात आणि त्याग करण्यास तयार असतात, आणि त्यांच्या मार्गाची धूळ माझ्या डोळ्यांना कोलरीमसारखी आहे. (122) तू पण माझ्या प्रिय तरुणा! स्वतःला असाच विचार करा, म्हणजे माझ्या प्रिये! तुम्ही सुद्धा स्वतःला एका धार्मिक आणि संत व्यक्तीमध्ये बदलू शकता. (123) हे गुरु, थोर आत्मे, असंख्य अनुयायी आणि भक्त आहेत; आपल्यापैकी प्रत्येकाला नेमून दिलेले मुख्य कार्य फक्त ध्यान करणे आहे. (१२४) म्हणून तुम्ही त्यांचे अनुयायी व भक्त व्हा; परंतु आपण त्यांच्यासाठी कधीही उत्तरदायित्व बाळगू नये. (125) जरी, आपल्याला सर्वशक्तिमानाशी जोडण्यासाठी त्यांच्याशिवाय कोणीही नाही, तरीही, त्यांनी असा दावा करणे हे उल्लंघन आहे. (१२६) संतांच्या सहवासाच्या आशीर्वादाने एक छोटासा कणही सर्व जगाचा सूर्य झाला असे मला जाणवले. (१२७) अकालपुराखाला ओळखू शकणारा आणि ज्याच्या चेहऱ्यावर (सतत) त्याचे तेज प्रगट होते, असा महान अंतःकरणाचा माणूस कोण आहे? (१२८) अशा थोर आत्म्यांचा सहवास तुम्हाला परमेश्वराच्या भक्तीचा आशीर्वाद देतो आणि त्यांचा सहवासही तुम्हाला पवित्र ग्रंथातून आध्यात्मिक धडे देतो. (१२९) ते, थोर आत्मे, अगदी लहान कणांचेही तेजस्वी सूर्यामध्ये रूपांतर करू शकतात; आणि, तेच सत्याच्या प्रकाशात सामान्य धूळ देखील चमकवू शकतात. (१३०) तुझा डोळा जरी धुळीने बनलेला असला, तरी त्यात दिव्य तेज आहे, त्यात पूर्व, पश्चिम, दक्षिण आणि उत्तर या चारही दिशा आणि नऊ आकाश आहेत. (१३१) त्यांच्यासाठी, साधूपुरुषांसाठी केलेली कोणतीही सेवा म्हणजे वाहेगुरुची उपासना होय; कारण तेच सर्वशक्तिमानाला मान्य आहेत. (१३२) अकालपुराखासमोर मान्य व्हावे म्हणून तुम्हीही ध्यान करावे. कोणताही मूर्ख माणूस त्याच्या अमूल्य मूल्याची प्रशंसा कशी करू शकतो. (१३३) आपण रात्रंदिवस एकच काम केले पाहिजे ते म्हणजे त्याचे स्मरण करणे; त्याचे ध्यान आणि प्रार्थना केल्याशिवाय एक क्षणही सोडू नये. (134) त्यांच्या दिव्य दर्शनाने त्यांचे डोळे चमकतात, ते भक्ताच्या वेषात असतील, पण ते राजे आहेत. (१३५) केवळ तेच राज्य एक वास्तविक राज्य मानले जाते जे सदैव टिकते, आणि, देवाच्या शुद्ध आणि पवित्र स्वरूपाप्रमाणे, शाश्वत असावे. (१३६) त्यांची प्रथा आणि परंपरा मुख्यतः भक्तांची आहे; ते वाहेगुरुंचे वंशज आणि वंशज आहेत आणि त्यांना सर्वांशी जवळीक आणि परिचय आहे. (१३७) अकालपुरख प्रत्येक तपस्वीला सन्मान आणि दर्जा देतो; निःसंशयपणे, तो (प्रत्येकाला) संपत्ती आणि खजिना देखील देतो. (१३८) ते क्षुल्लक आणि क्षुल्लक व्यक्तींना पूर्णपणे ज्ञानी व्यक्तींमध्ये बदलू शकतात; आणि, निराश झालेल्यांना धैर्यवान व्यक्ती आणि त्यांच्या नशिबाचे स्वामी बनतात. (१३९) ते त्यांचे व्यर्थ त्यांच्या अंतरंगातून बाहेर काढतात; आणि, ते लोकांच्या शेतातल्या हृदयात सत्याचे, परमेश्वराचे बीज पेरतात. (१४०) ते नेहमी स्वतःला इतरांपेक्षा तुच्छ आणि नीच समजतात; आणि ते रात्रंदिवस वाहेगुरुच्या नामाच्या ध्यानात लीन असतात. (141) मी देवाच्या पुरुषांची, संतांची आणि महात्म्यांची किती स्तुती करू? त्यांच्या हजारो सद्गुणांपैकी एकाचेही वर्णन मला करता आले तर फारच छान होईल. (१४२) तुम्ही सुद्धा अशा महान व्यक्तींना शोधण्याचा प्रयत्न करा, जे सदैव जिवंत आहेत; बाकीचे वरवर जिवंत असले तरी अगदी मृतदेहासारखे आहेत. (143) तुम्हाला 'जिवंत असण्याचा' अर्थ समजला का? अकालपुराखाचे स्मरण करण्यात व्यतीत केलेले जीवन जगण्यास योग्य आहे. (144) आत्मज्ञानी लोक केवळ ईश्वराच्या गुणांच्या गूढ ज्ञानामुळेच जिवंत असतात; (त्यांना माहित आहे) की त्याच्या घरात दोन्ही जगाचे आशीर्वाद आहे आणि तो वर्षाव करू शकतो. (१४५) या जीवनाचा मुख्य उद्देश (सतत) अकालपुराखाचे स्मरण करणे हा आहे; संत आणि पैगंबर केवळ याच हेतूने जगतात. (१४६) त्यांचा उल्लेख प्रत्येक जिवंत जिभेवर आहे. आणि, दोन्ही जग त्याच्या मार्गाचे साधक आहेत. (147) प्रत्येकजण विस्मयकारक भव्य वाहेगुरुंचे ध्यान करतो, तरच असे ध्यान शुभ आणि असे प्रवचन अनुकूल आहे. (१४८) जर तुम्हाला सत्याचे संभाषण आणि वर्णन करायचे असेल तर ते सर्वशक्तिमानाचे प्रवचन करूनच शक्य आहे. (१४९) अशी संपत्ती आणि आध्यात्मिक जीवनासाठी ध्यानाचा खजिना त्यांना साधुपुरुषांच्या सहवासातून आणि संगतीने लाभला. (150) असा कोणताही खजिना त्यांना मान्य नाही आणि त्यांना सत्याशिवाय दुसरी कोणतीही गोष्ट आवडत नाही; कोणतेही शब्द बोलण्याची त्यांची परंपरा नसून सत्याचे बोलणे आहे. (१५१) हिंदी भाषेत त्यांना ‘साध संगत’ म्हणतात, हे मौलवी ! हे सर्व त्यांच्या स्तुतीमध्ये आहे; आणि हे सर्व त्यांना परिभाषित करते. (१५२) त्यांच्या सहवासाची प्राप्ती त्यांच्या आशीर्वादानेच होते; आणि, केवळ त्याच्या कृपेने, अशा व्यक्ती प्रकट होतात. (१५३) ज्याला ही शाश्वत संपत्ती प्राप्त झाली आहे, तो भाग्यवान असेल, तर तो त्याच्या संपूर्ण आयुष्याच्या कालावधीसाठी पूर्ण आशा बाळगून आहे असे समजू शकतो. (154) हे सर्व, संपत्ती आणि जीवन, नाशवंत आहेत, परंतु ते शाश्वत आहेत; दैवी भक्तीने भरलेल्या चष्म्याची सेवा करणारे बारटेंडर म्हणून त्यांचा विचार करा. (155) या जगात जे काही वरवर दिसते ते त्यांच्या सहवासामुळे आहे; त्यांचीच कृपा आहे की इथली सगळी वस्ती आणि समृद्धी आपल्याला दिसते. (१५६) या सर्व वस्त्या (जीवांचे) वाहेगुरूंच्या आशीर्वादाचे परिणाम आहेत; त्याच्याकडे एका क्षणासाठीही दुर्लक्ष करणे हे दुःख आणि मृत्यू बरोबरीचे आहे. (१५७) त्यांच्याशी, थोर व्यक्तींचा सहवास साधणे हा या जीवनाचा आधारस्तंभ आहे; ते जीवन आहे, तेच जीवन आहे जे त्याच्या नामाच्या ध्यानात घालवले जाते. (१५८) जर तुम्हाला वाहेगुरुचे खरे भक्त व्हायचे असेल, तर तुम्ही परिपूर्ण अस्तित्वाबद्दल ज्ञानी आणि ज्ञानी व्हावे. (१५९) त्यांचा सहवास तुमच्यासाठी उपचारासारखा आहे; मग, तुम्हाला जे पाहिजे ते योग्य असेल. (160) हे सर्व श्वासोच्छ्वास आणि जिवंत जग जे आपण पाहतो ते केवळ महान आत्म्यांच्या संगतीमुळे आहे. (१६१) त्या प्राणिमात्रांचे विद्यमान जीवन हे संतांच्या संगतीचे फळ आहे; आणि अशा थोर व्यक्तींचा सहवास हा अकालपुराखाच्या दयाळूपणाचा आणि करुणेचा पुरावा आहे. (१६२) खरं तर प्रत्येकाला त्यांच्या सहवासाची गरज असते; जेणेकरून ते त्यांच्या अंतःकरणातून मोत्यांची साखळी (उत्तम पैलू) उलगडू शकतील. (163) हे भोळे! तू अमूल्य खजिन्याचा स्वामी आहेस; पण अरेरे! तुम्हाला त्या लपलेल्या खजिन्याची जाणीव नाही. (१६४) तिजोरीत कोणती संपत्ती दडलेली आहे, हा अमूल्य खजिना कसा शोधायचा? (165) म्हणून, खजिन्याची किल्ली शोधण्यासाठी तुम्ही प्रयत्न करणे आवश्यक आहे, जेणेकरून तुम्हाला या गुप्त, रहस्यमय आणि मौल्यवान भांडाराची स्पष्ट जाणीव होईल. (१६६) ही लपलेली संपत्ती उघडण्यासाठी तुम्ही वाहेगुरुच्या नामाचा उपयोग करावा; आणि, या लपलेल्या खजिन्याच्या पुस्तकातून, ग्रंथातून धडे घ्या. (१६७) ही किल्ली (फक्त) साधुसंतांनाच मिळते, आणि ही चावी विकृत हृदय आणि जीवनाला मलम म्हणून काम करते. (168) जो कोणी ही चावी पकडू शकतो तो कोणीही असू शकतो, तो या खजिन्याचा स्वामी होऊ शकतो. (१६९) जेव्हा खजिन्याचा शोध घेणाऱ्याला त्याचे ध्येय प्राप्त होते, तेव्हा समजा की तो सर्व चिंता आणि चिंतांपासून मुक्त झाला आहे. (170) हे माझ्या मित्रा! ती व्यक्ती देवाच्या (खऱ्या) भक्तांच्या गटात सामील झाली आहे, ज्याने प्रिय मित्राच्या रस्त्याची दिशा शोधली आहे. (171) त्यांच्या सहवासाने एका क्षुल्लक धूलिकणाचे रूपांतर चमकदार चंद्रात केले. पुन्हा, त्यांच्या संगतीनेच प्रत्येक भिकाऱ्याला राजा बनवले. (172) अकालपुराख त्यांच्या कृपेने त्यांच्या स्वभावाला आशीर्वाद देवो; आणि, त्यांच्या पालकांवर आणि मुलांवर देखील. (१७३) ज्याला त्यांना पाहण्याची संधी मिळते, त्यांनी सर्वशक्तिमान देवाला पाहिले आहे असे समजावे; आणि तो प्रेमाच्या बागेतून एका सुंदर फुलाची झलक मिळवण्यात यशस्वी झाला आहे. (१७४) अशा महान व्यक्तींचा सहवास म्हणजे परमात्मज्ञानाच्या बागेतून एक सुंदर फूल काढण्यासारखे आहे; आणि अशा संतांचे दर्शन म्हणजे अकालपुराखाचे दर्शन घेण्यासारखे असते. (175) वाहेगुरुच्या 'झलक'चे वर्णन करणे कठीण आहे; त्याची शक्ती त्याने निर्माण केलेल्या संपूर्ण निसर्गामध्ये दिसून येते. (१७६) त्यांच्या कृपेने मला अकालपुराखाचे दर्शन घडले; आणि त्यांच्या कृपेने मी दैवी उद्यानातील एक सजीव फुल निवडले आहे. (१७७) अकालपुराखाचे दर्शन घेण्याचा विचार करणे हा खरोखर पवित्र हेतू आहे; गोया म्हणतो, "मी काही नाही!" वरील विचारांसह, हे त्याच्या अमूर्त आणि रहस्यमय अस्तित्वामुळे आहे." (178)

ਜ਼ੂਦ ਬੀਨੀ ਖ਼ੇਸ਼ਤਨ ਰਾ ਬੇ ਗ਼ੁਜ਼ਾਫ਼ ।੪੮।੧।

ज़ूद बीनी क़ेशतन रा बे ग़ुज़ाफ़ ।४८।१।

ज्याला हा पूर्ण संदेश (शब्द) समजला आहे,

ਅਜ਼ ਖ਼ੁਦੀ ਤੂ ਦੂਰ ਗਸ਼ਤਾ ਚੂੰ ਖ਼ੁਦਾ ।

अज़ क़ुदी तू दूर गशता चूं क़ुदा ।

जणू त्याने लपवलेल्या खजिन्याचे स्थान शोधून काढले आहे. (१७९)

ਦੂਰ ਕੁੱਨ ਖ਼ੁਦ-ਬੀਨੀ ਓ ਬੀਣ ਬੇ-ਗ਼ਿਲਾਫ਼ ।੪੮।੨।

दूर कुन क़ुद-बीनी ओ बीण बे-ग़िलाफ़ ।४८।२।

वाहेगुरुच्या वास्तवात अत्यंत आकर्षक प्रतिबिंब आहे;

ਆਸ਼ਿਕਾਣ ਦਾਰੰਦ ਚੂੰ ਇਸ਼ਕਿ ਮੁਦਾਮ ।

आशिकाण दारंद चूं इशकि मुदाम ।

अकालपुराखाचे चित्र (पाहिले जाऊ शकते) त्यांच्या स्वतःच्या स्त्री-पुरुषांमध्ये, संत व्यक्तींमध्ये आहे. (१८०)

ਦਮ ਮਜ਼ਨ ਦਰ ਪੇਸ਼ਿ ਸ਼ਾ ਐ ਮਰਦਿ ਲਾਫ਼ ।੪੮।੩।

दम मज़न दर पेशि शा ऐ मरदि लाफ़ ।४८।३।

लोकांच्या, मंडळींच्या सहवासात असतानाही ते एकांतात आहेत असे त्यांना वाटते;

ਬਿਗੁਜ਼ਰ ਅਜ਼ ਲੱਜ਼ਤਿ ਈਣ ਖ਼ਮਸਾ ਹਵਾਸ ।

बिगुज़र अज़ लज़ति ईण क़मसा हवास ।

त्यांच्या गौरवाचे गुणगान प्रत्येकाच्या जिभेवर आहे. (१८१)

ਤਾ ਬਯਾਬੀ ਬਜ਼ਤੇ ਅਜ਼ ਜਾਮਿ ਸਾਫ਼ ।੪੮।੪।

ता बयाबी बज़ते अज़ जामि साफ़ ।४८।४।

हे रहस्य फक्त तीच व्यक्ती जाणू शकते,

ਗਰ ਬਜੋਈ ਰਾਹਿ ਮੁਰਸ਼ਦ ਰਾ ਮੁਦਾਮ ।

गर बजोई राहि मुरशद रा मुदाम ।

जो अकालपुराखाच्या भक्तीबद्दल उत्साहाने बोलतो आणि चर्चा करतो. (१८२)

ਤਾ ਸ਼ਵੀ ਗੋਯਾ ਮੁੱਬਰਾ ਅਜ਼ ਖ਼ਿਲਾਫ਼ ।੪੮।੫।

ता शवी गोया मुबरा अज़ क़िलाफ़ ।४८।५।

ज्याची वाहेगुरुची उत्कट भक्ती त्याच्या गळ्यात हार बनते,

सूची (1 - 65)

Ghazals पान: 1 - 63

Rubaiyia पान: 64 - 64

Futkal Baint पान: 65 - 65