Ghazals Bhai Nand Lal Ji

Tudalen - 48

ਗਰ ਜ਼ਿ ਰਾਹਿ ਸਾਜ਼ੀ ਸੀਨਾ ਸਾਫ਼ ।

gar zi raeh saazee seenaa saaf |

Dywed Goyaa, " Yr wyf yn teimlo trueni drosoch, am eich bywyd, ac am eich cyflwr meddwl ; yr wyf yn teimlo trueni am eich esgeulusdra (am beidio ei gofio) ac am ymddygiad eich bywyd. (75) Y neb sydd yn awyddus ac yn bryderus i cael cipolwg arno Ef, Yn ei olwg ef, y mae pob peth gweledig a byw yn cydffurfio i'w ddelw Ef ei Hun. (76) Yr un Celfyddydwr sydd yn pefrio ei Hun ymhob portread, Pa fodd bynag, nis gall dynol ddeall y dirgelwch hwn (77 ) Os ydych chi am gael gwers ar "defosiwn i Waaheguru", yna dylech gofio Ef; , pwy sy'n aros yng nghalonnau a meddyliau pawb ? (79) Pan mai Ei ddelw Ef sy'n drech na chalon pob un, Sy'n golygu mai'r galon gartrefol yw cyrchfan a lloches iddo.(80) Pan fyddwch yn dysgu mai'r Hollalluog sy'n aros yng nghalon a meddwl pawb, Yna, dylai fod yn brif bwrpas (bywyd) i chi fod yn barchus i galon pawb. (81) Dyma yr hyn a elwir "myfyrdod Waaheguru" ; nid oes coffadwriaeth arall, Pwy bynag nad yw yn bryderus am y ffaith hon, nid yw yn enaid dedwydd. (82) Myfyrdod yw (prif amcan) holl fywyd personau goleuedig Duw; Mae person sy'n sownd yn ei hunan ego yn cael ei yrru ymhellach ac ymhellach i ffwrdd o Waaheguru. (83) O Goyaa ! Beth yw eich bodolaeth mewn bywyd? Nid yw ond dyrnaid o lwch; Ac, nid yw hyd yn oed hynny o dan eich rheolaeth; Nid yw'r corff yr ydym yn honni ei fod yn berchen arno o dan ein rheolaeth ychwaith. (84) Creodd Akaalpurakh saith deg dau o gymunedau, ac o'r rhain, dynododd gymuned Naajee fel y mwyaf elitaidd. (85) Dylem ystyried cymuned Naajee (sy'n cael ei hystyried uwchlaw a thu hwnt i gylchredau trawsfudo), heb unrhyw amheuaeth, Fel lloches i'r saith deg dau clan. (86) Mae pob aelod o'r gymuned Najee hon yn sanctaidd; Hardd a golygus, cwrtais gyda natur fonheddig. (87) I'r bobl hyn, nid oes dim arall ond coffadwriaeth Akaalpurakh yn dderbyniol; Ac, nid oes ganddynt unrhyw draddodiad nac moesgarwch heblaw adrodd geiriau gweddi. (88) Mae melyster pur yn diferu o'u geiriau a'u hymddiddan, Ac elicsir dwyfol yn cael ei gawod o bob gwallt. (89) Maent uwchlaw a thu hwnt i unrhyw fath o genfigen, gelyniaeth neu elyniaeth; Nid ydynt byth yn cyflawni unrhyw weithredoedd pechadurus. (90) Estynant barch ac anrhydedd i bob un; Ac, maen nhw'n helpu'r tlawd a'r anghenus i ddod yn gyfoethog ac yn gyfoethog. (91) Bendithiant eneidiau meirw â neithdar dwyfol; Rhoddant fywyd newydd ac adnewyddol i feddyliau gwywedig a digalon. (92) Gallant drawsnewid pren sych yn frigau gwyrdd; Gallant hefyd drawsnewid arogl drewllyd yn fwsg persawrus. (93) Y mae yr holl bersonau hyn sydd â bwriadau da yn meddu rhinweddau personol boneddigaidd ; Y maent oll yn geiswyr i Endid Waaheguru; mewn gwirionedd, maent yn union fel Ef (yw ei ddelwedd). (94) Deillia dysg a llenyddiaeth (yn ddigymell) o'u hymddygiad ; Ac, mae eu hwynebau'n pelydru fel yr haul dwyfol disglair. (95) Mae eu tylwyth yn cynnwys grŵp o bobl ostyngedig, addfwyn, ac addfwyn; Ac y mae ganddynt ymroddwyr yn y ddau fyd; Mae pobl yn y ddau fyd yn credu ynddynt. (96) Mae'r grŵp hwn o bobl yn gymuned o eneidiau addfwyn a gostyngedig, cymuned o ddynion Duw. Mae pob peth a welwn yn ddinistriol, ond Akaalpurakh yw'r unig Un sy'n bodoli'n barhaus ac sy'n Anfarwol. (97) Trawsnewidiodd eu cwmni a'u cymdeithas hyd yn oed y llwch yn iachâd effeithiol. Gwnaeth eu bendithion argraff effeithiol ar bob calon. (98) Unrhyw un sy'n mwynhau eu cwmni unwaith yn unig hyd yn oed am eiliad, nid oes rhaid iddo, felly, fod yn bryderus ynghylch diwrnod y cyfrif. (99) Person na allasai gyraedd llawer er canoedd o flynyddoedd o fywyd, Yn disgleirio fel haul pan ymunodd â chwmni'r bobl hyn. (100) Mae arnom ddyled ac mae arnom ddyled o ddiolchgarwch iddynt, Mewn gwirionedd, personau / cynhyrchion o'u ffafrau a'u caredigrwydd ydym ni. (101) Mae miliynau fel fi yn barod i aberthu eu hunain dros yr uchelwyr hyn; Ni waeth faint a ddywedaf yn eu hanrhydedd a'u canmoliaeth, bydd yn annigonol. (102) Mae eu hanrhydedd a'u gwerthfawrogiad y tu hwnt i unrhyw eiriau neu ymadrodd; Mae arddull (gwisg) eu bywyd yn lanach a di-ri nag unrhyw faint o olchi neu rinsio. (103) Credwch fi! Pa mor hir mae'r byd hwn yn mynd i bara? Dim ond am gyfnod byr; Yn y pen draw, mae'n rhaid i ni ddatblygu a chynnal perthynas â'r Hollalluog. (104) Nawr rydych chi'n ymroi i straeon a thrafodaethau'r Brenin, y Waaheguru. A, dilynwch y Tywysydd sy'n dangos cyfeiriad (bywyd) i chi. (105) Er mwyn i obeithion ac uchelgeisiau eich bywyd gael eu cyflawni; Ac, gallwch chi gael y pleser o flas y defosiwn ar gyfer Akaalpurakh.(106) (Gyda'i ras) gall hyd yn oed person dwp ddod yn ddeallusol a goleuedig; Ac, gall person sy'n boddi yn nyfroedd dwfn afon gyrraedd y glannau. ( 107 ) Gall person di-nod oleuo'n llwyr, Wrth ymhel â choffadwriaeth Waaheguru. (108) Mae person yn cael ei addurno, fel pe bai, gyda choron o ddysg ac anrhydedd ar ei ben, Pwy nad yw'n dod yn esgeulus hyd yn oed am un eiliad wrth gofio Akaalpurakh. (109) Nid yw'r trysor hwn yn lot pawb; Nid yw'r iachâd i'w poen yn neb arall heblaw'r Waaheguru, y meddyg. (110) Cofio Akaalpurakh yw'r iachâd i gyd ar gyfer pob anhwylder a phoen; Ym mha gyflwr neu gyflwr bynnag y mae Ef yn ein cadw, dylai fod yn dderbyniol. (111) Dymuniad a dymuniad pawb yw ceisio Gwrw perffaith; Heb fentor o'r fath, ni all neb gyrraedd yr Hollalluog. (112) Y mae amryw Iwybrau i'r teithwyr eu croesi ; Ond yr hyn sydd ei angen arnynt yw llwybr y garafán. (113) Maent bob amser yn effro ac yn barod ar gyfer cofio Akaalpurakh; Maent yn dderbyniol ganddo ac yn wylwyr, yn wylwyr ac yn wylwyr. (114) Satguru perffaith yw'r un a'r unig un, Y mae ei sgwrs a Gurbaanee yn allyrru'r persawr Dwyfol. (115) Unrhyw un sy'n dod o flaen personau o'r fath (Perfect Gurus) mewn gostyngeiddrwydd fel gronyn llwch, Fe ddaw, yn fuan, yn alluog i gawod o ddisgleirdeb fel haul. (116) Bod bywyd yn werth ei fyw sydd, heb unrhyw oedi nac esgusodion, Yn cael ei dreulio er cof am y Rhagluniaeth yn yr oes hon. (117) Gwaith pobl wirion yw ymbleseru mewn hunan-bropaganda; Tra i gymryd rhan mewn myfyrdod yw nodwedd y ffyddloniaid. (118) Mae esgeulustod pob eiliad o beidio â'i gofio fel marwolaeth enfawr; Bydded i Dduw, â'i lygad, ein hachub rhag Satan Uffern. (119) Unrhyw un sydd (yn gyson) trwytho wrth ei gofio ddydd a nos, (Yn gwybod yn iawn hynny) Mae'r cyfoeth hwn, er cof am Akaalpurakh, ar gael yn y siop (cynulleidfa) o bersonau santaidd yn unig. (120) Mae hyd yn oed y person isaf yn eu llys yn rhagori ar hoelion wyth parchus y byd hwn. (121) Llawer o bersonau doeth a phrofiadol yn ymhyfrydu ac yn barod i aberthu ar eu llwybrau, Ac y mae llwch eu llwybrau fel colyrium i'm llygaid. (122) Ti, hefyd, fy llanc annwyl! Ystyria dy hun yn union fel hyn, Felly, fy annwyl! Gallwch chithau hefyd drawsnewid eich hun yn berson duwiol a santaidd. (123) Mae gan y meistri hyn, yr eneidiau bonheddig, lawer o ddilynwyr a ffyddloniaid; Y brif dasg a roddir i bob un ohonom yw myfyrio yn unig. (124) Felly, dylech ddod yn ddilynwr ac yn ymroddwr iddynt; Ond ni ddylech byth fod yn atebol amdanynt. (125) Er hynny, nid oes neb arall hebddynt i'n cysylltu ni â'r Hollalluog, Er hynny, camwedd fyddai iddynt wneud y fath honiad. (126) Sylweddolais fod hyd yn oed gronyn bach wedi dod yn haul i'r holl fyd, Gyda bendithion y gymdeithas â'r personau santaidd. (127) Pwy yw'r person hwnnw â chalon fawr sy'n gallu adnabod yr Akaalpurakh, Ac y mae ei wyneb (yn gyson) yn pelydru Ei ysblander? (128) Y mae cwmni y fath eneidiau bonheddig yn eich bendithio â'r Defosiwn dros yr Arglwydd, A'u cwmni hwythau hefyd sy'n rhoi gwersi ysbrydol i chi o'r llyfr sanctaidd. (129) Gallant hwy, yr eneidiau bonheddig, drawsnewid hyd yn oed gronyn bach yn haul llachar; A hwy a all ddisgleirio hyd yn oed y llwch cyffredin i Oleuni'r Gwirionedd. (130) Er bod eich llygad wedi'i wneud o lwch, mae ganddo'r pelydriad Dwyfol o hyd, Mae hefyd yn cynnwys y pedwar cyfeiriad, dwyrain, gorllewin, de a gogledd, a'r naw nefoedd. (131) Unrhyw wasanaeth a gyflawnir iddynt, y personau santaidd, yw addoliad Waaheguru; Oherwydd dyma'r rhai sy'n dderbyniol i'r Hollalluog. (132) Dylech chi, hefyd, fyfyrio fel eich bod chi'n dderbyniol cyn yr Akaalpurakh. Sut gall unrhyw berson gwirion werthfawrogi Ei werth amhrisiadwy. (133) Yr unig orchwyl a ddylem ymddyrysu ddydd a nos ydyw ei gofio Ef ; Ni ddylid arbed hyd yn oed un eiliad heb Ei fyfyrdod a'i weddïau. (134) Mae eu llygaid yn disgleirio oherwydd ei Ddwyfol gip, Efallai eu bod ar wedd mendicant, ond maent yn y brenhinoedd. (135) Dim ond y deyrnas honno sy'n cael ei hystyried yn deyrnas wirioneddol sy'n para am byth, Ac, fel pur a di-ildio Natur Duw, a ddylai fod yn dragwyddol. (136) Meddyginiaeth yw eu harfer a'u traddodiad gan mwyaf; Hwy yw llinach a chwyrn Waaheguru, ac mae ganddynt agosatrwydd a chynefindra â phawb. (137) Mae'r Akaalpurakh yn bendithio pob asgetig ag anrhydedd a statws; Heb unrhyw amheuaeth, mae hefyd yn rhoi (pawb) â chyfoeth a thrysorau. (138) Gallant drawsnewid personau dibwys a dibwys yn rai hollol wybodus; Ac, y rhai digalon yn bersonau dewr ac yn feistri ar eu tynged. (139) Taflant eu gwagedd o'u hunan mewnol ; Ac y maent yn hau hadau Gwirionedd, yr Arglwydd, yng nghalonnau maes y bobl. (140) Maent bob amser yn ystyried eu hunain yn ddibwys ac yn iselach nag eraill; Ac, maent yn cael eu hamsugno ym myfyrdod Naam o Waaheguru ddydd a nos. (141) Faint alla i ganmol dynion Duw, y saint a'r Mahaatamaas? Byddai'n wych pe gallwn ddisgrifio hyd yn oed un o'u miloedd o rinweddau. (142) Chwithau, hefyd, a ddylech geisio canfod y fath bersonau pendefigaidd (Pa fath bersonau ?) sydd yn fyw yn dragywydd ; Mae'n debyg bod y gweddill ohonyn nhw'n fyw ond yn union fel cyrff marw. (143) Ydych chi'n deall ystyr 'bod yn fyw'? Dim ond y bywyd hwnnw sy'n werth ei fyw sy'n cael ei dreulio wrth gofio'r Akaalpurakh. (144) Nid yw y personau goleuedig yn fyw ond o herwydd y wybodaeth o ddirgelion priodoliaethau Duw ; (Maen nhw'n gwybod) ei fod yn cael ac yn gallu cawod bendithion y ddau fyd yn ei dŷ. (145) Prif bwrpas y bywyd hwn yw (yn gyson) cofio Akaalpurakh; Dim ond gyda'r cymhelliad hwn y mae'r saint a'r proffwydi yn byw. (146) Mae son am danynt ar bob tafod byw ; Ac, mae'r ddau fyd yn ceisio ei lwybr Ef. (147) Mae pawb yn myfyrio ar y Waaheguru ysblennydd syfrdanol, Dim ond wedyn y mae myfyrdod o'r fath yn addawol a disgwrs o'r fath yn ffafriol. (148) Os ydych am sgwrsio a disgrifio'r Gwirionedd, Dim ond trafod yr Hollalluog y mae hynny'n bosibl. (149) Y fath gaffaeliad a thrysor myfyrdod i fywyd ysbrydol A fendithiwyd trwy gyfeillach a'r cwmni a gedwid ganddynt â'r personau santaidd. (150) Nid yw unrhyw drysor o'r fath yn dderbyniol ganddynt, ac nid ydynt yn hoffi unrhyw beth heblaw'r gwir; Nid eu traddodiad hwy yw llefaru dim ond geiriau y gwirionedd. (151) Mewn iaith Hindi, fe'u gelwir yn 'Saadh Sangat', O Maulvee ! Hyn oll sydd yn eu mawl; ac mae hyn i gyd yn eu diffinio. (152) Dim ond gyda'i fendithion Ef y mae cyrhaeddiad eu cwmni; A chyda'i ras Ef yn unig y datguddir y cyfryw bersonau. (153) Y neb sy'n ddigon ffodus i gael y cyfoeth tragwyddol hwn, gall rhywun dybio felly ei fod wedi dod yn llawn gobaith trwy gydol ei oes. (154) Y mae y rhai hyn oll, y cyfoeth a'r bywyd, yn ddarfodus, ond y maent yn dragywyddol ; Ystyriwch nhw fel bartenders sy'n gweini sbectol yn llawn defosiwn dwyfol. (155) Mae beth bynnag sy'n ymddangos yn amlwg yn y byd hwn i gyd oherwydd eu cwmni; Eu gras hwy yw gweled yr holl drigfanau a'r ffyniant sydd yma. (156) Ffrwyth bendithion Waaheguru yw'r holl drigfannau hyn (o fodau byw); Mae ei esgeuluso hyd yn oed am eiliad yn gyfystyr â phoen a marwolaeth. (157) Cyflawni cyssylltiad a hwynt, y personau pendefigaidd, yw conglfaen y bywyd hwn ; Dyna fywyd, dyna yn wir fywyd a dreulir wrth fyfyrio ei Naam. (158) Os ydych chi'n dymuno dod yn wir deyrngarwr Waaheguru, Yna, dylech chi ddod yn wybodus a goleuedig am yr Endid perffaith. (159) Mae eu cwmni fel iachâd-i gyd i ti ; Yna, bydd beth bynnag a fynnoch yn briodol. (160) Yr holl anadliad a'r byd bywiol hwn a welwn Yn unig o herwydd cwmni yr eneidiau pendefig. (161) Mae bywydau presennol y bodau byw hynny yn ganlyniad cwmni personau santaidd; Ac, mae cwmni pobl fonheddig o'r fath yn brawf o garedigrwydd a thosturi Akaalpurakh. (162) Mae pawb, mewn gwirionedd, angen eu cwmni; Fel y gallent ddatod y gadwyn o berlau (agweddau bonheddig) o'u calonnau. (163) O naïf! Ti yw meistr trysor amhrisiadwy; Ond gwaetha'r modd! Nid oes gennych unrhyw sylweddoliad o'r trysor cudd hwnnw. (164) Sut gallwch chi ddarganfod y trysor amhrisiadwy hwnnw Pa fath o gyfoeth sydd wedi'i guddio y tu mewn i'r gladdgell. ( 165 ) Gan hyny, y mae yn anhebgorol i chwi ymdrechu dyfod o hyd i'r allwedd i'r trysor, Fel y gellwch gael dirnadaeth eglur o'r ystorfa gudd, ddirgel, a gwerthfawr hon. (166) Dylech ddefnyddio Naam Waaheguru fel yr allwedd i agor y cyfoeth cudd hwn; A dysgwch y gwersi o Lyfr y trysor cudd hwn, y Granth. (167) Mae'r allwedd hon i'w chael (yn unig) gyda'r personau santaidd, Ac, mae'r allwedd hon yn gwasanaethu fel eli calonnau a bucheddau rhwygedig. (168) Unrhyw un a all gael gafael ar yr allwedd hon Gall fod yn unrhyw un, gall ddod yn feistr ar y trysor hwn. (169) Pan ddarganfyddo Ceisiwr y trysor ei nod, Yna ystyria ei fod wedi ei achub rhag pob gofid a phryder. (170) O fy ffrind! Mae'r person hwnnw wedi ymuno â'r grŵp o (gwir) ffyddloniaid Duw, Pwy sydd wedi darganfod y cyfeiriad i strydoedd y Ffrind Anwylyd. (171) Trawsnewidiodd eu cysylltiad gronyn llwch di-nod yn lleuad ddisglair. Eto, eu cwmni hwy a drawsnewidiodd bob cardotyn yn frenin. (172) Bydded i Akaalpurakh fendithio eu gwared â'i ras; Ac, hefyd ar eu rhieni a'u plant. (173) Pwy bynag a gaffo gyfleusdra i'w gweled, ystyria eu bod wedi gweled yr Hollalluog Dduw ; A'i fod wedi gallu cael cipolwg ar flodyn hardd allan o ardd cariad. ( 174 ) Y mae y cyssylltiad a'r fath bersonau pendefigaidd fel tynu blodeuyn prydferth allan o ardd gwybodaeth ddwyfol ; Ac, mae golygfa o seintiau o'r fath fel cael cipolwg ar Akaalpurakh. (175) Mae'n anodd disgrifio 'cipolwg' Waaheguru; Adlewyrchir ei alluoedd yn yr holl Natur y mae Ef wedi ei chreu. (176) Gyda'u caredigrwydd, rwyf wedi gweld cipolwg ar Akaalpurakh; A chyda'u gras, yr wyf wedi dewis blodyn bywiog o'r Ardd Ddwyfol. (177) Mae hyd yn oed meddwl am gael cipolwg ar Akaalpurakh yn wir yn fwriad cysegredig; Dywed Goya, "Nid wyf yn ddim!" Bydd hyn, gan gynnwys y meddwl uchod, i'w briodoli i'w Endid haniaethol a dirgel." (178)

ਜ਼ੂਦ ਬੀਨੀ ਖ਼ੇਸ਼ਤਨ ਰਾ ਬੇ ਗ਼ੁਜ਼ਾਫ਼ ।੪੮।੧।

zood beenee kheshatan raa be guzaaf |48|1|

Pwy bynnag sydd wedi deall y neges gyflawn hon (gair),

ਅਜ਼ ਖ਼ੁਦੀ ਤੂ ਦੂਰ ਗਸ਼ਤਾ ਚੂੰ ਖ਼ੁਦਾ ।

az khudee too door gashataa choon khudaa |

Fel pe bai wedi darganfod lleoliad y trysor cudd. (179)

ਦੂਰ ਕੁੱਨ ਖ਼ੁਦ-ਬੀਨੀ ਓ ਬੀਣ ਬੇ-ਗ਼ਿਲਾਫ਼ ।੪੮।੨।

door kun khuda-beenee o been be-gilaaf |48|2|

Mae gan realiti Waaheguru adlewyrchiad hynod ddeniadol;

ਆਸ਼ਿਕਾਣ ਦਾਰੰਦ ਚੂੰ ਇਸ਼ਕਿ ਮੁਦਾਮ ।

aashikaan daarand choon ishak mudaam |

Mae'r llun o Akaalpurakh (gellir ei weld) yn Ei ddynion a'i ferched ei hun, y personau santaidd. (180)

ਦਮ ਮਜ਼ਨ ਦਰ ਪੇਸ਼ਿ ਸ਼ਾ ਐ ਮਰਦਿ ਲਾਫ਼ ।੪੮।੩।

dam mazan dar pesh shaa aai marad laaf |48|3|

Maent yn teimlo eu bod mewn neilltuaeth hyd yn oed pan fyddant yng nghwmni grwpiau o bobl, y cynulleidfaoedd;

ਬਿਗੁਜ਼ਰ ਅਜ਼ ਲੱਜ਼ਤਿ ਈਣ ਖ਼ਮਸਾ ਹਵਾਸ ।

biguzar az lazat een khamasaa havaas |

Ar dafodau pawb y mae moliant eu gogoniant. (181)

ਤਾ ਬਯਾਬੀ ਬਜ਼ਤੇ ਅਜ਼ ਜਾਮਿ ਸਾਫ਼ ।੪੮।੪।

taa bayaabee bazate az jaam saaf |48|4|

Dim ond y person hwnnw all fod yn ymwybodol o'r dirgelwch hwn,

ਗਰ ਬਜੋਈ ਰਾਹਿ ਮੁਰਸ਼ਦ ਰਾ ਮੁਦਾਮ ।

gar bajoee raeh murashad raa mudaam |

Pwy sy'n siarad ac yn trafod yr ymroddiad i Akaalpurakh gyda brwdfrydedd. (182)

ਤਾ ਸ਼ਵੀ ਗੋਯਾ ਮੁੱਬਰਾ ਅਜ਼ ਖ਼ਿਲਾਫ਼ ।੪੮।੫।

taa shavee goyaa mubaraa az khilaaf |48|5|

Unrhyw un y mae ei ymroddiad brwdfrydig i Waaheguru yn dod yn gadwyn adnabod (garland) am ei wddf,

Cyfeirlyfr (1 - 65)

Ghazals Tudalen: 1 - 63

Rubaiyia Tudalen: 64 - 64

Futkal Baint Tudalen: 65 - 65