Byddwch yn dod yn anfarwol am byth. (50) (7)
Diddymodd y brenhinoedd eu holl ymerodraethau, Felly bod
Gallent ddeall a sylweddoli dirgelion a thempo cariad. (50) (8)
Unrhyw un sydd wedi cael ei daro gan y cariad-byg (clefyd), fel Goyaa,
Nid yw wedi gweld unrhyw ennaint arall ac eithrio ymostyngiad a myfyrdod (Nam) Waaheguru. (50) (9)
Mae'r chaste Akaalpurakh, Amddiffynnydd pawb, wedi rhoi genedigaeth i mi am y rheswm,
Na ddylai dim arall ond Naam y Buddiol ddod allan o'r torso hwn o lwch. (51) (1)
Mae cyflwr calon ac enaid eich cariadon yn ystod eu gwahaniad oddi wrthych yn gyfryw,
Bod eu calon wedi ei chreithio fel blodyn pabi a'u henaid wedi ei rwygo'n ddarnau. (51) (2)
Yr amser a dreuliwyd heb gofio Rydych wedi cael eich galw y 'marwolaeth',
Ond cyn belled â'm bod yn cael fy mendithio i fod dan dy warchodaeth, nid oes arnaf ofn (marwolaeth)." (51) (3) Rhoddodd y brenhinoedd a'r ymerawdwyr eu gorseddau a'u coronau drosot ti, O Guru, Tynnwch y gorchudd oddi wrth dy wyneb, oherwydd bod y byd yn gorwedd yn farw (yn hiraethu am weld Dy wyneb). 5) Y byd hwn sy'n dinistrio'r ddau fydysawd, Unwyd brenhinoedd fel Daaraa sychedig gwaed â'r llwch a lladdwyd dynion dewr tebyg i Kaaroon i gyd yn yr afares ar gyfer y byd hwn. (51) (6) Dywed Goyaa, "Heb ti, O Guru! Mae fy llygaid bob amser yn gollwng perlau fel dagrau (i mewn)
Yr un modd y mae grawnwin yn disgyn o'u sypiau o winwydd." (51) (7) Y mae dy ryfeddodau a'th gampau yn berffaith, mewn gwirionedd perffeithrwydd perffeithrwydd, Brenhines harddwch yw dy brydferthwch, prydferthwch prydferthwch. (52) (1) Fy ngwythien anadl sydd agosaf i'th ire ; Mae hyn yn hollol syndod i'm meddyg. Eto, pa feddyliau a feithrinwn am ein hunan, O pa feddyliau a goleddwn ! ddim yn gwybod pwy ydw i, na sut ydw i,