Mae'r amser wedi dod i chi fod yn effro i'r gwirionedd hwn ar amser." (61) (1) Os ydych chi'n fyw, yna offrymwch eich calon yn aberth dros ei draed lotws, Cyflwynwch eich calon a'ch meddwl i'ch Anwylyd, fel bod byddet ti, dy hun, yn dod yn anwylyd. (61) (2) Mae taith cariad a defosiwn yn hynod o hir a llafurus; teithio ar y llwybr tuag at ein Anwylyd a gellir cwblhau'r daith. (61) (3) Mae sgwrs pob un ohonom yn seiliedig ar ein canfyddiad a'n gwybodaeth, Ond dylech gadw'ch gwefusau wedi'u selio fel y gallwch sylweddoli a gwerthfawrogi'r gwirionedd am Ei ddirgelion. (61) (4) Dywed Goyaa, " Yr wyf yn cyflwyno fy meddwl blinedig ar werth ar y gobaith y byddo Mr.
Efallai y byddi di, y Guru, gyda'th garedigrwydd, yn brynwr iddi." (61) (5) O bartender, rho'm caredigrwydd yng nghwpan bywyd; yr ysfa i oroesi, Er mwyn imi gael byw i weld wyneb fy anwylyd pan Yr wyf yn rhydd o wahanu. ofer a phob lle yn wag hebot ti, dyma felly ym mhob man, Caniatâ imi undod fy nghalon a'm llygaid bydol fel y gallaf dy weled na welaf ond eich myfyrdod ynddo a chydag ef, terfynir arswyd ymwahaniad (62) (4) Dywed Goyaa, "Dim ond chwi a'ch lliwiau ysblenydd y dylwn allu eu gweled,
Ceisiaf ryddhad o'i gaethiwed a'r boen o wahanu. (62 ) (5)
Os wyt ti'n credu ynot ti dy hun, yna ni fydd neb yn anghredadun neu'n ddi-ffydd,
Mae amseroedd yn golygu y byddant yn mynnu bod yn effro bob eiliad. (63) (1)
Os oes gennych fywyd ynoch, dylech ei aberthu wrth draed yr annwyl,
O galon! Dylech gynnig eich hun yn ddi-rwystr i'ch anwylyd fel y byddech hefyd yn cael eich caru. (63) (2)
Rhy bell a hir yw cyrch cariad; ni ellir ei gyrraedd gan ddefnyddio'r traed,
Abertha dy ben, gwna ef yn draed ar dy draed cyn cychwyn ar y ffordd at dy anwylyd. (63) (3)
Y mae pawb yn ymddiddan yn ol ei ddoniau,