Y rhai sy'n bendithio'r holl greadigaethau a harddwch naturiol hyn â gras a cheinder. (269)
Mae Naam Waaheguru yn addurn i'w ffyddloniaid bonheddig a santaidd,
Ac, mae llygad yr uchelwyr hyn bob amser yn llawn o berlau a gemau oherwydd llewyrch cynhyrfus yr Hollalluog. (270)
Mae eu geiriau yn wersi ar gyfer bywyd parhaol,
Ac, mae cof Akaalpurakh yn aros ar eu gwefusau / tafod am byth. (271)
Y mae i'w hymadroddion statws geiriau Dwyfol,
Ac, ni threulir hyd yn oed un anadl o'u heiddo heb ei gofio. (272)
Mae'r holl bersonau santaidd hyn yn wir yn ceisio cipolwg Dwyfol,
Ac, mae'r ymlediad bydol hyfryd hwn, mewn gwirionedd, yn wely blodau nefol. (273)
Pwy bynnag a ddatblygodd gyfeillgarwch â ffyddloniaid Waaheguru,
Cymerer y bydd ei gysgod (arnynt) lawer gwaith yn fwy bendithiol na chysgod plu yr aderyn Humaa (Dywedir y gall cysgod o aderyn Humaa roddi teyrnas y byd). (274)
Dylem gymryd mai pwrpas ymgolli ym myfyrdod Waaheguru yw rhoi'r gorau i hunan-ego,
Ac, byddai peidio â meddwl amdano yn ein gwneud yn sownd ym mhob atyniad bydol arall. (275)
I'n hachub ein hunain o'n hegos yw'r rhyddfreinio go iawn,
Ac, mae clymu ein meddyliau â defosiwn Waaheguru hefyd yn waredigaeth wirioneddol. (276)
Pwy bynnag sydd wedi cysylltu ei feddwl a'i gysylltu â'r Hollalluog,
Cymerwch ei fod wedi neidio'n hawdd dros awyr wedi'i chyfarparu â naw clo hyd yn oed. (277)
Cwmni ffyddloniaid o'r fath sy'n gysylltiedig â Duw,
Cymerwch mai dyna'r iachâd i gyd; fodd bynnag, sut gallwn ni fod yn ddigon ffodus i'w gael? (278)
Mae'r ffydd a'r grefydd ill dau yn rhyfeddu,
Ac yn y syndod hwn y tu hwnt i derfynau y maent yn ddryslyd. (279)
Pwy bynnag sy'n trwytho'r fath awydd di-nam a dwyfol,
Ei Guru (athro) yw meistr gwybodaeth gynhenid a chynhenid. (280)
Fe wnaeth Duw gysylltu saint bonheddig wneud eich cysylltiad ag Ef,
Gallant hefyd eich helpu i gael y trysor tragwyddol, sef y Naam. (281)
Dyma gyflawniad anfarwol i berson goleuedig,
Mae y dywediad hwn yn gyffredin yn dra adnabyddus, ac y mae pawb yn gydnabyddus ag ef. (282)
Y rhai goleuedig, perffaith a suddedig i mewn i gariad Duw devotees;
Y mae ganddynt ei Naam bob amser ar eu tafodau a'u gwefusau mewn myfyrdod. (283)
Myfyrio'n barhaus ar Ei Naam yw eu haddoliad ;
Ac, mae'r trysor tragwyddol a fendithiwyd gan Akaalpurakh yn cyfeirio un tuag at Ei lwybr. (284)
Pan ddengys y trysor tragwyddol dwyfol Ei wyneb,
Byddech wedyn yn perthyn i Waaheguru a byddai Ef yn perthyn i chi. (285)
Os yw cysgod Akaalpurakh yn disgyn ar galon ac enaid rhywun,
Yna cymerwch fod y ddraenen boenus o wahanu wedi ei dynnu allan o droed (dyfnder) ein meddwl. (286)
Pan fydd drain y gwahaniad wedi ei dynnu oddi ar draed y galon,
Cymerwch felly fod yr Akaalpurakh wedi gwneud teml ein calon yn gartref iddo. (287)
Fel y diferyn hwnnw o ddŵr a ddisgynnodd i afon neu gefnfor, gan ildio ei hunaniaeth ei hun (gan ddangos gostyngeiddrwydd),
Daeth ei hun yn afon a chefnfor; (felly yn disgyn ar draed Aakaalpurakh), a chydgyfeirio ag Ef yn digwydd. (288)
Unwaith y bydd y diferyn yn uno i'r cefnfor,
Wedi hynny, ni ellir ei wahanu oddi wrth y cefnfor. (289)
Pan ddechreuodd y diferyn ruthro i gyfeiriad y cefnfor,
Sylweddolodd, felly, arwyddocâd bod yn ddiferyn o ddŵr yn unig. (290)
Pan roddwyd y diferyn gyda'r cyfarfod tragywyddol hwn,
Gwawriodd y realiti arno, a chyflawnwyd ei awydd hirhoedlog. (291)
Dywedodd y defnyn, "Er fy mod yn ddiferyn bach o ddŵr, yr wyf wedi gallu mesur ehangder y cefnfor enfawr hwn." (292)
Pe byddai'r cefnfor, o'i garedigrwydd eithafol, yn cytuno i'm cymryd i mewn,
Ac, fe gytunodd i fy uno i ynddo'i hun hyd yn oed y tu hwnt i'w allu; (293)
Ac fe gododd fel ton lanw o rychwant y cefnfor,
Daeth yn don arall, ac yna ymgrymodd mewn parch i'r cefnfor. (294)
Yn yr un modd, pob person o'r fath oedd â chydlifiad â'r Hollalluog,
Daeth yn gyflawn ac yn berffaith ar lwybr myfyrdod. (295)
Mewn gwirionedd, mae ton a'r cefnfor yr un peth,
Ond mae gwahaniaeth mawr rhyngddynt o hyd. (296)
Dim ond ton syml ydw i, tra'ch bod chi'n gefnfor enfawr o fawr,
Felly, mae gwahaniaeth mawr rhyngoch chi a fi fel yna rhwng y ddaear a'r awyr. (297)
Nid wyf yn ddim; mae hyn i gyd (fy mod i) oherwydd eich bendithion chi yn unig,
Yr wyf fi, hefyd, yn un don yn Dy fyd amlwg helaeth. (298)
Byddai angen y cysylltiad â'r bobl fonheddig arnoch chi,
Hwn fydd y peth cyntaf a mwyaf blaenllaw y bydd ei angen arnoch. (299)
Mae'r Creawdwr perffaith a chyflawn hwnnw yn weladwy trwy ei greadigaethau ei hun,
Y mae y Creawdwr, mewn gwirionedd, yn aros yn nghanol ei Natur a'i amlygiadau Ef ei Hun. (300)
Yr un yw'r Creawdwr a'i greadigaethau,
maent hwy, y boneddigion, yn ymwrthod â phob gwrthdyniad materol oddieithr y Darbodus. (301)
O fy anwyl gyfaill! Yna dylech chi hefyd wneud dyfarniad a dod i gasgliad,
Pwy sy'n Dduw, a phwy ydych chi, a sut i wahaniaethu rhwng y ddau. (302)
Os, yn eich gweithgareddau, rydych chi'n digwydd cael cyfarfod gyda'r Akaalpurakh.
Yna ni ddylech draethu dim arall ond y gair o addoliad a myfyrdod. (303)
Mae'r holl hwb diriaethol ac anniriaethol hyn oherwydd y myfyrdod,
Heb fyfyrdod, nid yw y bywyd hwn yn ein bywyd ni ond marweidd-dra a darostyngiad. (304)
Mae'r Hollalluog Dduw hefyd wedi dweud,
Mae unrhyw un a drawsnewidiodd ei hun yn ŵr Duw yn cael ei adbrynu.” (305) Unrhyw un a gyhoeddodd trwy ei enau ei hun ei fod yn Dduw, Roedd y gyfraith grefyddol Islamaidd yn ei groeshoelio, yn union fel Mansoor. byddwch bob amser mewn cyflwr o effro, Mae hyd yn oed breuddwydio tra'n cysgu ar gyfer y gwybodus yn wir yn debyg i aros yn effro. a 'gwareidd-dra' sy'n gallu dangos holl gyfeiriad y llwybr iawn. (308) Os ydych chi wedi trawsnewid eich hun o'ch pen i'ch traed i ffurf Akaalpurakh, Ac, Os ydych chi wedi uno i'r Waaheguru digyffelyb a digyffelyb hwnnw, (309) Yna dylech fabwysiadu llwybr myfyrdod, A dod yn Ei (hoff) berson trwy ddal gafael ar y dwyfol hynt ysbrydol myfyrdod. Mae'n gallu gweld popeth ym mhobman. (311) Nid oes addysg heblaw parch a gwareidd- rwydd yn llwybr Duw, Nid yw yn ddoeth i'w geisiwr-ymroddgar dderbyn dim ond Ei Drefn. ( 312 ) Mae ceiswyr yr Ysbryd Dwyfol bob amser yn barchus, Cânt hefyd foddlawn barch wrth gofio Ef. (313) Beth mae apostate yn ei wybod am draddodiad y bobl fonheddig hynny? Bydd ymdrechion anffyddiwr i gael cipolwg ar Akaalpurakh bob amser yn aneffeithiol. ( 314 ) Nis gall dyn amharchus byth ganfod y llwybr sydd yn arwain tua'r Ysbryd Dwyfol ; Nid oes unrhyw berson ar grwydr erioed wedi gallu dod o hyd i lwybr Duw a llawer llai i'w gyrraedd. (315) Parchn yw'r arweiniad i lwybr Waaheguru; Ac, mae anffyddiwr yn aros yn wag rhag derbyn Ei fendithion. (316) Sut gall anffyddiwr ddod o hyd i'r ffordd i'r Hollalluog, sydd wedi'i gondemnio oherwydd dicter Waaheguru? (317) Os ydych chi'n gofalu ceisio lloches (a chytuno i weithredu yn eu cysgod) eneidiau bonheddig Duw , Byddwch yn derbyn dysgeidiaeth a chyfarwyddiadau am barchusrwydd yno. (318) Dod i'r lle hwn (o bersonau bonheddig), hyd yn oed yr apostates dod yn alluog i ddysgu gwersi o barchedigaeth, Yma, hyd yn oed lampau diffodd yn dechrau lledaenu golau ledled y byd. (319) O Akaalpurakh! Rho garedig barch i'r amharchus, Fel y gallont dreulio eu hoes yn Dy goffadwriaeth. (320) Os gallwch fwynhau blas (blas melys) cof Waaheguru, Yna O ddyn da! Gallwch ddod yn anfarwol. (321) Ystyria'r corff hwn o faw yn barhaol am hyn Oherwydd bod y defosiwn drosto wedi sefydlu'n barhaol yng nghaer dy galon. (322) Cariad a gorfoledd Akaalpurakh yw bywyd yr enaid, Mae cyfoeth o ffydd a chrefydd yn ei gof. (323) Pa fodd y gall yr ewfforia a'r gorfoledd ar gyfer Waaheguru lynu ym mhob calon, A pha fodd y gall E nodded yn y corff a wneir o faw. (324) Pan oedd eich hoffter o Akaalpurakh yn eich cefnogi, Yna, cymerwch yn ganiataol y byddwch yn cael rheolaeth a bod gennych y cyfoeth tragwyddol dwyfol. (325) Mae llwch Ei Iwybr Ef fel colyrium i'n llygaid a'n pen, Mae'r llwch hwn yn llawer mwy gwerthfawr Na'r goron a'r gorseddau i'r goleuedig. ( 326 ) Nid yw'r cyfoeth bydol hwn byth yn barhâus, Chwi a ddylech dderbyn hwn yn ol barn gwir ymroddwyr Duw. (327) Mae myfyrdod Waaheguru bob amser yn gwbl hanfodol i chi, Ac, mae'r drafodaeth amdano yn eich gwneud chi'n gyson ac yn ansymudol am byth. (328) Mae ffyddloniaid Akaalpurakh yn gysylltiedig yn agos â'r wybodaeth ddwyfol, Ac, mae cyflawniad gwybodaeth ddwyfol yn cael ei amsugno'n llwyr y tu mewn i'w heneidiau. (329) Mae gorsedd defosiwn ar gyfer Akaalpurakh yn barhaol ac yn annistrywiol, Er bod cafn ar bob brig. (330) Rhyfedd y groen dros gariad Duw sydd dragywyddol ac annistrywiol, Dymuniad pe cawn ond un gronyn o'i ymroddiad Ef. (331) Pwy bynnag sy'n ddigon ffodus i gael gronyn o'r fath, mae'n dod yn anfarwol, Mewn gwirionedd, mae ei awydd (i gwrdd ag Akaalpurakh) yn cael ei gyflawni. (332) Pan gyrhaeddodd gam y cyflawniad, Mae'r gronyn hwnnw o'r awydd cryf am Ei ymroddiad yn hadu i'w galon. (333) Mae'r neithdar dwyfol yn diferu o bob gwallt, A'r byd i gyd, â'i arogl, Yn dod yn fyw ac yn codi i fyny. (334) Yn ffodus yw'r person hwnnw sydd wedi cyrraedd y Darbodus; Ac, sydd wedi troi ei hun i ffwrdd (datgysylltiedig) oddi wrth bob eitem bydol ac eithrio cof Duw. (335) Hyd yn oed tra'n byw mewn diwyg bydol, mae wedi ei ddatgysylltu oddi wrth bob peth materol, Fel Endid Duw, mae'n cadw proffil cudd. (336) O'r tu allan efallai ei fod yn ymddangos fel pe bai yng ngafael dwrn o lwch, Yn fewnol, mae bob amser yn siarad am y di-ri Akaalpurakh ac yn cadw ato. (337) Yn allanol, efallai ei fod yn ymddangos fel pe bai wedi ymgolli mewn cariad at ei blentyn a'i wraig, Mewn gwirionedd, mae bob amser yn aros (mewn meddwl a gweithred) gyda'i Dduw. (338) O'r tu allan, efallai ei fod yn ymddangos fel pe bai'n tueddu at 'ddymuniadau a thrachwant', Ond o'r tu mewn, mae'n parhau i fod yn ddigywilydd ac yn gysegredig er cof am Waaheguru. (339) O'r tu allan, efallai ei fod yn ymddangos fel pe bai'n talu sylw i feirch a chamelod, Ond yn fewnol, mae'n parhau i fod yn ddatgysylltiedig oddi wrth y canolbwynt bydol a synau. (340) Gall ymddangos ei fod yn ymwneud ag aur ac arian o'r tu allan, Ond y mae, mewn gwirionedd, yn feistr tir a dŵr o'r tu mewn. (341) Mae ei werth cynhenid yn cael ei ddatgelu'n araf ac yn raddol, Yn wir, mae'n dod yn gasged persawr. (342) Daw ei hunan mewnol ac allanol yn un yr un, Daw'r ddau fyd yn ddilynwyr ei orchymyn. (343) Y mae ei galon a'i dafod wedi ymgolli yn llwyr yn nghof Akaalpurkh bob amser a byth, Ei dafod yn dyfod yn galon iddo, a'i galon yn dafod. (344) Mae'r eneidiau santaidd hynny sydd wedi cydgyfarfod â Duw wedi dweud yn glir, Bod personau Duw yn aros yn gyfforddus ac yn hapus tra byddant yn myfyrio." (345)
Mae meistrolaeth ac ysblander ein Gwir Frenin, y Waaheguru, yn adnabyddus,
Rwy'n ymgrymu o flaen y cerddwr sy'n cerdded ar y llwybr hwn. (346)
Cyrhaeddodd y teithiwr ar y llwybr hwn ben ei daith,
Ac, daeth ei galon yn gyfarwydd â gwir bwrpas a chyrhaeddiad bywyd. (347)
Dim ond ei fyfyrdod Ef yn unig sydd ei angen ar bersonau Duw,