ગઝલો ભાઇ નંદ લાલજી

પાન - 64

ਰੁਬਾਈਆਣ ।

rubaaeeaan |

તેઓ જ આ બધી રચનાઓ અને કુદરતી સૌંદર્યને કૃપા અને સુઘડતાથી આશીર્વાદ આપે છે. (269)

ਹਰ ਕਸ ਜ਼ਿ ਸ਼ੌਕਿ ਤੂ ਕਦਮ ਅਜ਼ ਸਰ ਸਾਖ਼ਤ ।

har kas zi shauak too kadam az sar saakhat |

વાહેગુરુનું નામ તેમના ઉમદા અને સંત ભક્તો માટે આભૂષણ છે,

ਬਰ ਨਹੁ ਤਬਕ ਚਰਖ਼ਿ ਅਲਮ ਸਰ ਅਫ਼ਰਾਖ਼ਤ ।

bar nahu tabak charakh alam sar afaraakhat |

અને, સર્વશક્તિમાનની તેજસ્વી ચમકને કારણે આ ઉમરાવોની આંખ હંમેશા મોતી અને રત્નોથી ભરેલી હોય છે. (270)

ਸ਼ੁਦ ਆਮਦਨਸ਼ ਮੁਬਾਰਿਕ ਰਫ਼ਤਨ ਹਮ ।

shud aamadanash mubaarik rafatan ham |

તેમના શબ્દો કાયમી જીવન માટે પાઠ છે,

ਗੋਯਾ ਆਣ ਕਸ ਕਿ ਰਾਹਿ ਹੱਕ ਰਾ ਬਿਸ਼ਨਾਖ਼ਤ ।੧।

goyaa aan kas ki raeh hak raa bishanaakhat |1|

અને, અકાલપુરખની સ્મૃતિ તેમના હોઠ/જીભ પર કાયમ રહે છે. (271)

ਕੂਰ ਅਸਤ ਹਰ ਆਣ ਦੀਦਾ ਕਿ ਹੱਕ ਰਾ ਨਭਸ਼ਨਾਖ਼ਤ ।

koor asat har aan deedaa ki hak raa nabhashanaakhat |

તેમના ઉચ્ચારોને દૈવી શબ્દોનો દરજ્જો છે,

ਈਣ ਉਮਰਿ ਗਿਰਾਣ ਮਾਯਾ ਬ-ਗ਼ਫ਼ਲਤ ਦਰਬਾਖ਼ਤ ।

een umar giraan maayaa ba-gafalat darabaakhat |

અને, તેમનો એક શ્વાસ પણ તેમને યાદ કર્યા વિના પસાર થતો નથી. (272)

ਊ ਗਿਰੀਆਣ ਕੁਨਾਣ ਆਮਦ ਬ-ਹਸਰਤ ਮੁਰਦ ।

aoo gireeaan kunaan aamad ba-hasarat murad |

આ બધા સંતપુરુષો ખરેખર દૈવી ઝલકના સાધક છે,

ਅਫ਼ਸੋਸ ਦਰੀਣ ਆਮਦ ਸ਼ੁਦ ਕਾਰੇ ਨਭਸਾਖ਼ਤ ।੨।

afasos dareen aamad shud kaare nabhasaakhat |2|

અને, આ આનંદકારક દુન્યવી ફેલાવો, હકીકતમાં, એક સ્વર્ગીય ફૂલ પથારી છે. (273)

ਈਣ ਚਸ਼ਮਿ ਤੂ ਖ਼ਾਨਾ ਦਾਰਿ ਜਾਨਾਨਸਤ ।

een chasham too khaanaa daar jaanaanasat |

જેણે પણ વાહેગુરુના ભક્તો સાથે મિત્રતા કેળવી છે,

ਈਣ ਤਖ਼ਤਿ ਵਜੂਦਿ ਮਸਨਦਿ ਸੁਲਤਾਨਸਤ ।

een takhat vajood masanad sulataanasat |

તે લો કે તેનો પડછાયો (તેમના પર) હુમા પક્ષીના પીછાના પડછાયા કરતાં અનેક ગણો વધુ આશીર્વાદિત હશે (કહેવાય છે કે હુમા પક્ષીનો પડછાયો વિશ્વનું રાજ્ય આપી શકે છે). (274)

ਹਰ ਬੂਅਲਹਵਸੇ ਬਸੂਇ ਊ ਰਾਹ ਨ ਬੁਰਦ ।

har booalahavase basooe aoo raah na burad |

આપણે એ માનવું જોઈએ કે વાહેગુરુના ધ્યાનમાં લીન થવું એ આત્મ-અહંકારનો ત્યાગ છે.

ਕਿ ਈਣ ਰਾਹ ਤਅੱਲਕਿ ਮੰਜ਼ਲਿ ਮਰਦਾਨਸਤ ।੩।

ki een raah talak manzal maradaanasat |3|

અને, તેના વિશે વિચારવાથી આપણે દરેક અન્ય દુન્યવી આકર્ષણમાં અટવાઈ જઈશું. (275)

ਹਰ ਦਿਲ ਕਿ ਬਰਾਹਿ ਰਾਸਤ ਜਾਨਾਣ ਸ਼ੁਦਾ ਅਸਤ ।

har dil ki baraeh raasat jaanaan shudaa asat |

આપણી જાતને આપણા અહંકારમાંથી છોડાવવી એ જ સાચી મુક્તિ છે,

ਤਹਿਕੀਕ ਬਿਦਾਣ ਕਿ ਐਨਿ ਜਾਨਾਣ ਸ਼ੁਦਾ ਅਸਤ ।

tahikeek bidaan ki aain jaanaan shudaa asat |

અને, વાહેગુરુની ભક્તિ સાથે આપણા મનને બાંધવું એ પણ વાસ્તવિક મુક્તિ છે. (276)

ਯੱਕ ਜ਼ੱਰਾ ਜ਼ਿ ਫ਼ੈਜ਼ਿ ਰਹਿਮਤਸ਼ ਖ਼ਾਲੀ ਨੀਸਤ ।

yak zaraa zi faiz rahimatash khaalee neesat |

જેણે પોતાનું મન સર્વશક્તિમાન સાથે જોડ્યું છે અને જોડી દીધું છે,

ਨੱਕਾਸ ਦਰੂਨਿ ਨਕਸ਼ ਪਿਨਹਾਣ ਸ਼ੁਦਾ ਅਸਤ ।੪।

nakaas daroon nakash pinahaan shudaa asat |4|

તે લો કે તેણે નવ તાળાઓથી સજ્જ આકાશ પર સરળતાથી કૂદકો લગાવ્યો છે. (277)

ਈਣ ਆਮਦੋ ਰਫ਼ਤ ਜੁਜ਼ ਦਮੇ ਬੇਸ਼ ਨਬੂਦ ।

een aamado rafat juz dame besh nabood |

એવા ભગવાન-આસક્ત ભક્તોનો સંગ,

ਹਰ ਜਾ ਕਿ ਨਜ਼ਰ ਕੁਨੇਮ ਜੁਜ਼ ਖ਼ੇਸ਼ ਨਬੂਦ ।

har jaa ki nazar kunem juz khesh nabood |

તે લો કે તે ઇલાજ-બધા છે; જો કે, તે મેળવવા માટે આપણે ભાગ્યશાળી કેવી રીતે હોઈ શકીએ? (278)

ਮਾਣ ਜਾਨਿਬਿ ਗ਼ੈਰ ਚੂੰ ਂਨਿਗਾਹ ਬਿਕੁਨੇਮ ।

maan jaanib gair choon nigaah bikunem |

આસ્થા અને ધર્મ બંને આશ્ચર્યચકિત છે,

ਚੂੰ ਗ਼ੈਰ ਤੂ ਹੀਚ ਕਸੇ ਪਸੋ ਪੇਸ਼ ਨਬੂਦ ।੫।

choon gair too heech kase paso pesh nabood |5|

અને મર્યાદા બહારના આ આશ્ચર્યમાં તેઓ મૂંઝવણમાં છે. (279)

ਹਰ ਬੰਦਾ ਕੂ ਤਾਲਿਬਿ ਮੌਲਾ ਬਾਸ਼ਦ ।

har bandaa koo taalib maualaa baashad |

જે કોઈ આવી પવિત્ર અને દૈવી ઇચ્છાને આત્મસાત કરે છે,

ਦਰ ਹਰ ਦੋ ਜਹਾਣ ਰੁਤਬਾ-ਅੰਸ਼ ਊਲਾ ਬਾਸ਼ਦ ।

dar har do jahaan rutabaa-ansh aoolaa baashad |

તેમના ગુરુ (શિક્ષક) જન્મજાત અને આંતરિક જ્ઞાનના માસ્ટર છે. (280)

ਗੋਯਾ ਦੋ ਜਹਾਣ ਰਾ ਬ-ਜੌਏ ਬਿ-ਸਤਾਨੰਦ ।

goyaa do jahaan raa ba-jaue bi-sataanand |

ભગવાન સાથે જોડાયેલા ઉમદા સંતો તમારું તેમની સાથે જોડાણ કરી શકે છે,

ਮਜਨੂੰਨਿ ਤੂ ਕੈ ਆਸ਼ਕਿ ਲੈਲਾ ਬਾਸ਼ਦ ।੬।

majanoon too kai aashak lailaa baashad |6|

તેઓ તમને શાશ્વત ખજાનો, નામ મેળવવામાં પણ મદદ કરી શકે છે. (281)

ਦਰ ਦਹਿਰ ਕਿ ਮਰਦਾਨਿ ਖ਼ੁਦਾ ਆਮਦਾ ਅੰਦ ।

dar dahir ki maradaan khudaa aamadaa and |

પ્રબુદ્ધ વ્યક્તિ માટે આ એક અમર સિદ્ધિ છે,

ਬਰ ਗ਼ੁਮ-ਸ਼ੁਦਗਾਨਿ ਰਹਿਨੁਮਾ ਆਮਦਾ ਅੰਦ ।

bar guma-shudagaan rahinumaa aamadaa and |

આ કહેવત સામાન્ય રીતે જાણીતી છે, અને દરેક વ્યક્તિ તેનાથી સારી રીતે પરિચિત છે. (282)

ਗੋਯਾ ਅਗਰ ਈਂ ਚਸ਼ਮਿ ਤੂ ਮੁਸ਼ਤਾਕਿ ਖ਼ੁਦਾ ਅਸਤ ।

goyaa agar een chasham too mushataak khudaa asat |

પ્રબુદ્ધ, સંપૂર્ણ અને ભગવાન ભક્તોના પ્રેમમાં ડૂબી ગયેલા;

ਮਰਦਾਨਿ ਖ਼ੁਦਾ ਖ਼ੁਦਾ-ਨੁਮਾ ਆਮਦਾ ਅੰਦ ।੭।

maradaan khudaa khudaa-numaa aamadaa and |7|

ધ્યાનમાં તેમની જીભ અને હોઠ પર હંમેશા તેમનું નામ હોય છે. (283)

ਦਰ ਮਜ਼ਹਬਿ ਮਾ ਗ਼ੈਰ-ਪਰਸਤੀ ਨ ਕੁਨੰਦ ।

dar mazahab maa gaira-parasatee na kunand |

તેમના નામનું સતત મનન કરવું એ તેમની પૂજા છે;

ਸਰ ਤਾ ਬਕਦਮ ਬਹੋਸ਼ ਓ ਮਸਤੀ ਨ ਕੁਨੰਦ ।

sar taa bakadam bahosh o masatee na kunand |

અને, અકાલપુરખ દ્વારા આશીર્વાદિત શાશ્વત ખજાનો વ્યક્તિને તેના માર્ગ તરફ દોરે છે. (284)

ਗ਼ਾਫ਼ਲਿ ਨਸ਼ਵੰਦ ਯਕ ਦਮ ਅਜ਼ ਯਾਦਿ ਖ਼ੁਦਾ ।

gaafal nashavand yak dam az yaad khudaa |

જ્યારે દૈવી શાશ્વત ખજાનો તેનો ચહેરો બતાવે છે,

ਦੀਗਰ ਸੁਖ਼ਨ ਅਜ਼ ਬੁਲੰਦੋ ਪਸਤੀ ਨ ਕੁਨੰਦ ।੮।

deegar sukhan az bulando pasatee na kunand |8|

પછી તમે વાહેગુરુના હશો અને તે તમારા હશે. (285)

ਯੱਕ ਜ਼ੱਰਾ ਅਗਰ ਸ਼ੌਕਿ ਇਲਾਹੀ ਬਾਸ਼ਦ ।

yak zaraa agar shauak ilaahee baashad |

જો અકાલપુરખની છાયા કોઈના હૃદય અને આત્મા પર પડે,

ਬਿਹਤਰ ਕਿ ਹਜ਼ਾਰ ਬਾਦਸ਼ਾਹੀ ਬਾਸ਼ਦ ।

bihatar ki hazaar baadashaahee baashad |

તો એ લો કે જુદાઈનો દર્દનાક કાંટો આપણા મનના પગ (ઊંડાણ)માંથી બહાર કાઢવામાં આવ્યો છે. (286)

ਗੋਯਾ-ਸਤ ਗ਼ੁਲਾਮਿ ਮੁਰਸ਼ਦਿ ਖ਼ੇਸ਼ ।

goyaa-sat gulaam murashad khesh |

હ્રદયના પગમાંથી વિચ્છેદનો કાંટો હટી ગયો છે ત્યારે,

ਈਣ ਖ਼ਤ ਨ ਮੁਹਤਾਜਿ ਗਵਾਹੀ ਬਾਸ਼ਦ ।੯।

een khat na muhataaj gavaahee baashad |9|

તો લો કે અકાલપુરખે આપણા હૃદયના મંદિરને પોતાનું ધામ બનાવ્યું છે. (287)

ਹਰ ਕਸ ਬ-ਜਹਾ ਨਸ਼ਵੋ ਨੁਮਾ ਮੀ ਖ਼ਾਹਦ ।

har kas ba-jahaa nashavo numaa mee khaahad |

પાણીના તે ટીપાની જેમ કે જે નદી અથવા સમુદ્રમાં પડ્યું, તેની પોતાની ઓળખ (નમ્રતા બતાવીને)

ਅਸਪੋ ਸ਼ੁਤਰੋ ਫ਼ੀਲੋ ਤਿਲਾ ਮੀ ਖ਼ਾਹਦ ।

asapo shutaro feelo tilaa mee khaahad |

તે પોતે નદી અને સાગર બની ગયો; (આમ આકાલપુરખના ચરણોમાં પડવું), અને તેની સાથે એકાગ્રતા થઈ. (288)

ਹਰ ਕਸ ਜ਼ਿ ਬਰਾਇ ਖ਼ੇਸ਼ ਚੀਜ਼ੇ ਮੀ ਖ਼ਾਹਦ ।

har kas zi baraae khesh cheeze mee khaahad |

એકવાર ટીપું સમુદ્રમાં ભળી જાય,

ਗੋਯਾ ਜ਼ਿ ਖ਼ੁਦਾ ਯਾਦਿ ਖ਼ੁਦਾ ਮੀ ਖ਼ਾਹਦ ।੧੦।

goyaa zi khudaa yaad khudaa mee khaahad |10|

તે પછી, તેને સમુદ્રથી અલગ કરી શકાતું નથી. (289)

ਪੁਰ ਗਸ਼ਤਾ ਜ਼ਿ ਸਰ ਤਾ ਬ-ਕਦਮ ਨੂਰ-ਉਲ-ਨੂਰ ।

pur gashataa zi sar taa ba-kadam noor-aula-noor |

જ્યારે ટીપું સમુદ્રની દિશામાં દોડવા લાગ્યું,

ਆਈਨਾ ਕਿ ਦਰ ਵੈਨ ਬਵਦ ਹੀਚ ਕਸੂਰ ।

aaeenaa ki dar vain bavad heech kasoor |

ત્યારે તેને પાણીનું માત્ર એક ટીપું હોવાનું મહત્વ સમજાયું. (290)

ਤਹਿਕੀਕ ਬਿਦਾਣ ਜ਼ਿ ਗ਼ਾਫ਼ਿਲਾਣ ਦੂਰ ਬਵਦ ।

tahikeek bidaan zi gaafilaan door bavad |

જ્યારે આ શાશ્વત સભા સાથે ટીપું આપવામાં આવ્યું હતું,

ਊ ਦਰ ਦਿਲਿ ਆਰਿਫ਼ ਕਰਦਾ ਜ਼ਹੂਰ ।੧੧।

aoo dar dil aarif karadaa zahoor |11|

વાસ્તવિકતા તેના પર ઉભરી આવી, અને તેની લાંબા સમયથી પ્રિય ઇચ્છા પૂર્ણ થઈ. (291)

ਈਣ ਉਮਰਿ ਗਿਰਾਣ-ਮਾਯਾ ਕਿ ਬਰਬਾਦ ਸ਼ਵਦ ।

een umar giraana-maayaa ki barabaad shavad |

ટીપું બોલ્યું, "હું પાણીનું નાનું ટીપું હોવા છતાં પણ આ વિશાળ મહાસાગરના વિસ્તરણને માપી શક્યો છું." (292)

ਈਣ ਖ਼ਾਨਾਇ ਵੀਰਾਣ ਬ-ਚਿਹ ਆਬਾਦ ਸ਼ਵਦ ।

een khaanaae veeraan ba-chih aabaad shavad |

જો સમુદ્ર, તેની આત્યંતિક દયાથી, મને અંદર લેવા માટે સંમત થાય,

ਤਾ ਮੁਰਸ਼ਦਿ ਕਾਮਿਲ ਨਦਿਹਦ ਦਸਤ ਬ੍ਰਹਮ ।

taa murashad kaamil nadihad dasat braham |

અને, તે તેની ક્ષમતા કરતાં પણ વધુ મને પોતાનામાં મર્જ કરવા સંમત થયો; (293)

ਗੋਯਾ ਦਿਲਿ ਗ਼ਮਗੀਨ ਤੂ ਚੂੰ ਸ਼ਾਦ ਬਵਦ ।੧੨।

goyaa dil gamageen too choon shaad bavad |12|

અને, તે સમુદ્રના ગાળામાંથી ભરતીના મોજાની જેમ ઉછળ્યો,

ਦਿਲਿ ਜ਼ਾਲਮਿ ਬ-ਕਸਦਿ ਕੁਸ਼ਤਨਿ ਮਾ-ਸਤ ।

dil zaalam ba-kasad kushatan maa-sat |

તે બીજી તરંગ બની, અને પછી સમુદ્રને આદરપૂર્વક નમન કર્યું. (294)

ਦਿਲਿ ਮਜ਼ਲੂਮਿ ਮਨ ਬਸੂਇ ਖ਼ੁਦਾ ਸਤ ।

dil mazaloom man basooe khudaa sat |

તે જ રીતે, દરેક એવી વ્યક્તિ કે જેનો સર્વશક્તિમાન સાથે સંગમ હતો,

ਊ ਦਰੀਣ ਫ਼ਿਕਰ ਤਾਣ ਬਮਾ ਚਿਹ ਕੁਨਦ ।

aoo dareen fikar taan bamaa chih kunad |

ધ્યાનના માર્ગ પર સંપૂર્ણ અને સંપૂર્ણ બન્યા. (295)

ਮਾ ਦਰੀਣ ਫ਼ਿਕਰ ਤਾ ਖ਼ੁਦਾ ਚਿਹ ਕੁਨਦ ।੧੩।

maa dareen fikar taa khudaa chih kunad |13|

વાસ્તવમાં, તરંગ અને સમુદ્ર એક જ છે,

ਦਰ ਹਾਸਿਲਿ ਉਮਰ ਆਣ ਚਿਹ ਮਾ ਯਾਫ਼ਤਾ ਏਮ ।

dar haasil umar aan chih maa yaafataa em |

પરંતુ હજુ પણ તેમની વચ્ચે એક વિશાળ તફાવત છે. (296)

ਦਰ ਹਰ ਦੋ-ਜਹਾਣ ਯਾਦਿ ਖ਼ੁਦਾ ਯਾਫ਼ਤਾ ਏਮ ।

dar har do-jahaan yaad khudaa yaafataa em |

હું માત્ર એક સાધારણ તરંગ છું, જ્યારે તમે એક વિશાળ સમુદ્ર છો,

ਈਣ ਹਸਤੀਏ ਖ਼ੇਸ਼ਤਨ ਬਲਾ ਬੂਦ ਅਜ਼ੀਮ ।

een hasatee kheshatan balaa bood azeem |

આમ, તમારા અને મારામાં જમીન-આસમાન જેટલો મોટો તફાવત છે. (297)

ਅਜ਼ ਖ਼ੇਸ਼ ਗੁਜ਼ਸ਼ਤੇਮ ਖ਼ੁਦਾ ਯਾਫ਼ਤਾ ਏਮ ।੧੪।

az khesh guzashatem khudaa yaafataa em |14|

હું કંઈ નથી; આ બધું (હું છું) તમારા આશીર્વાદને લીધે જ છે,

ਅਜ਼ ਖ਼ਾਕਿ ਦਰਿ ਤੂ ਤੂਤੀਆ ਯਾਫ਼ਤਾਏਮ ।

az khaak dar too tooteea yaafataaem |

હું પણ, તમારા વિશાળ પ્રગટ વિશ્વમાં એક તરંગ છું. (298)

ਕਜ਼ ਦੌਲਤਿ ਆਣ ਨਸ਼ਵੋ ਨੁਮਾ ਯਾਫ਼ਤਾਏਮ ।

kaz daualat aan nashavo numaa yaafataaem |

તમારે ઉમદા વ્યક્તિઓ સાથેના જોડાણની જરૂર પડશે,

ਮਾ ਸਿਜਦਾ ਬਰ ਰੂਇ ਗ਼ੈਰ ਦੀਗਰ ਨਭਕੁਨੇਮ ।

maa sijadaa bar rooe gair deegar nabhakunem |

આ તમને જરૂર પડશે તે પ્રથમ અને અગ્રણી વસ્તુ હશે. (299)

ਦਰ ਖ਼ਾਨਾਇ ਦਿਲ ਨਕਸ਼ਿ ਖ਼ੁਦਾ ਯਾਫ਼ਤਾਏਮ ।੧੫।

dar khaanaae dil nakash khudaa yaafataaem |15|

તે સંપૂર્ણ અને સંપૂર્ણ સર્જક તેની પોતાની રચનાઓ દ્વારા દૃશ્યમાન છે,

ਗੋਯਾ ਖ਼ਬਰ ਅਜ਼ ਯਾਦਿ ਖ਼ੁਦਾ ਯਾਫ਼ਤਾਏਮ ।

goyaa khabar az yaad khudaa yaafataaem |

સર્જક, હકીકતમાં, તેના પોતાના સ્વભાવ અને અભિવ્યક્તિઓ વચ્ચે રહે છે. (300)

ਈਣ ਜਾਮਿ ਲਬਾ-ਲਬ ਅਜ਼ ਕੁਜਾ ਯਾਫ਼ਤਾਏਮ ।

een jaam labaa-lab az kujaa yaafataaem |

સર્જક અને તેની રચનાઓ એક જ છે,

ਜੁਜ਼ ਤਾਲਿਬਿ ਹੱਕ ਨਸੀਬਿ ਹਰ ਕਸ ਨ ਬਵਦ ।

juz taalib hak naseeb har kas na bavad |

તેઓ, ઉમદા વ્યક્તિઓ, પ્રોવિડન્ટ સિવાયના તમામ ભૌતિક વિક્ષેપોનો ત્યાગ કરે છે. (301)

ਈਣ ਦੌਲਤਿ ਨਾਯਾਬ ਕਿ ਮਾ ਯਾਫ਼ਤਾਏਮ ।੧੬।

een daualat naayaab ki maa yaafataaem |16|

હે મારા પ્રિય મિત્ર! પછી તમારે પણ નિર્ણય લેવો જોઈએ અને નિષ્કર્ષ કાઢવો જોઈએ,

ਗੋਯਾ ਤਾ ਕੈ ਦਰੀਣ ਸਰਾਏ ਮਾਦੂਅਮ ।

goyaa taa kai dareen saraae maadooam |

ભગવાન કોણ છે, અને તમે કોણ છો, અને બંને વચ્ચે કેવી રીતે તફાવત કરવો. (302)

ਗਾਹੇ ਲਾਜ਼ਮ ਸ਼ਵਦ ਵ ਗਾਹੇ ਮਲਜ਼ੂਮ ।

gaahe laazam shavad v gaahe malazoom |

જો, તમારા અનુસંધાનમાં, તમારી મુલાકાત અકાલપુરખ સાથે થાય છે.

ਤਾ ਕੈ ਚੂ ਸਗਾਣ ਬਰ ਉਸਤਖ਼ਾਣ ਜੰਗ ਕੁਨੇਮ ।

taa kai choo sagaan bar usatakhaan jang kunem |

પછી તમારે પૂજા અને ધ્યાનના શબ્દ સિવાય બીજો કોઈ શબ્દ ઉચ્ચારવો જોઈએ નહીં. (303)

ਦੁਨਿਆ ਮਾਲੂਅਮ ਅਹਿਲਿ ਦੁਨਿਆ ਮਾਲੂਅਮ ।੧੭।

duniaa maalooam ahil duniaa maalooam |17|

આ બધા મૂર્ત અને અમૂર્ત વરદાન ધ્યાનને કારણે છે,

ਗੋਯਾ ਅਗਰ ਆਣ ਜਮਾਲ ਦੀਦਨ ਦਾਰੀ ।

goyaa agar aan jamaal deedan daaree |

ધ્યાન વિના, આપણું આ જીવન માત્ર દુઃખ અને અપમાન છે. (304)

ਅਜ਼ ਖ਼ੁਦ ਹਵਸ ਮੈਲਿ ਰਮੀਦਨ ਦਾਰੀ ।

az khud havas mail rameedan daaree |

સર્વશક્તિમાન ઈશ્વરે પણ કહ્યું છે કે,

ਜ਼ੀਣ ਦੀਦਾ ਮਬੀਣ ਕਿ ਹਜ਼ਾਬ ਸਤ ਤੁਰਾ ।

zeen deedaa mabeen ki hazaab sat turaa |

કોઈપણ જેણે પોતાની જાતને ઈશ્વરના માણસમાં પરિવર્તિત કરી છે તેનો ઉદ્ધાર કરવામાં આવે છે." (305) કોઈપણ જેણે પોતાના મુખ દ્વારા જાહેર કર્યું કે તે ભગવાન છે, ઇસ્લામિક ધાર્મિક કાયદાએ તેને મન્સૂરની જેમ જ વધસ્તંભે ચડાવ્યો. (306) ભગવાન સાથે નશામાં છે, હકીકતમાં, સદાય સતર્કતાની સ્થિતિમાં રહેવું, જાણકાર માટે ઊંઘતી વખતે પણ સ્વપ્ન જોવું એ ખરેખર જાગતા રહેવા જેવું છે. અને 'સભ્યતા' જે સાચા માર્ગની બધી દિશા બતાવવામાં સક્ષમ છે (308) જો તમે તમારી જાતને માથાથી પગ સુધી અકાલપુરખના સ્વરૂપમાં પરિવર્તિત કરી દીધી હોય, અને, જો તમે તે અપ્રતિમ અને અજોડ વાહેગુરુમાં ભળી ગયા હોવ, (309) તો. તમારે ધ્યાનનો માર્ગ અપનાવવો જોઈએ, અને ધ્યાનના દૈવી આધ્યાત્મિક માર્ગને પકડીને તેમના (પ્રિય) વ્યક્તિ બનવું જોઈએ (310) વ્યક્તિએ તેને સર્વવ્યાપી અને અવિશ્વસનીય માનીને તેમની હાજરીને માનવી જોઈએ. તે દરેક જગ્યાએ બધું જોવા માટે સક્ષમ છે. (311) ભગવાનના માર્ગમાં આદર અને સભ્યતા સિવાય બીજું કોઈ શિક્ષણ નથી, તેમના સાધક-ભક્ત માટે તેમના આદેશ સિવાય કંઈપણ સ્વીકારવું સમજદારી નથી. (312) પરમાત્માના સાધકો હંમેશા આદરણીય હોય છે, તેમનું સ્મરણ કરીને તેઓ પણ આદરથી તૃપ્ત થાય છે. (313) ધર્મત્યાગી તે ઉમદા વ્યક્તિઓની પરંપરા વિશે શું જાણે છે? અકાલપુરખની ઝલક મેળવવા માટે નાસ્તિકના પ્રયત્નો હંમેશા બિનઅસરકારક રહેશે. (314) અનાદર કરનાર ક્યારેય દૈવી આત્મા તરફ દોરી જતો માર્ગ શોધી શકતો નથી; કોઈપણ ભટકી ગયેલો વ્યક્તિ ક્યારેય ભગવાનનો માર્ગ શોધી શક્યો નથી અને તેના સુધી પહોંચવા માટે ઘણું ઓછું છે. (315) તે આદર છે જે વાહેગુરુના માર્ગ માટે માર્ગદર્શક છે; અને, નાસ્તિક તેમના આશીર્વાદ મેળવવાથી ખાલી રહે છે. (316) એક નાસ્તિક સર્વશક્તિમાનનો માર્ગ કેવી રીતે શોધી શકે, જે વાહેગુરુના ક્રોધને કારણે નિંદા કરવામાં આવ્યો છે? (317) જો તમે ભગવાનના ઉમદા આત્માઓનો આશ્રય (અને તેમની છાયામાં કાર્ય કરવા માટે સંમત છો) મેળવવાની કાળજી રાખો છો , તમને ત્યાં આદર વિશેની શિખામણો અને સૂચનાઓ પ્રાપ્ત થશે. (318) આ સ્થાન (ઉમદા વ્યક્તિઓના) પર આવીને ધર્મત્યાગીઓ પણ આદરના પાઠ ભણાવવા સક્ષમ બને છે, અહીં બુઝાયેલા દીવા પણ આખા વિશ્વમાં પ્રકાશ ફેલાવવા લાગે છે. (319) હે અકાલપુરખ! અવિચારી પર પણ કૃપા કરો, જેથી તેઓ તમારું જીવન તમારા સ્મરણમાં વિતાવી શકે. (320) જો તમે વાહેગુરુના સ્મરણનો સ્વાદ (મીઠો સ્વાદ) માણી શકો, તો હે ભલા માણસ! તમે અમર બની શકો છો. (321) આ કારણથી આ ધૂળના શરીરને સ્થાયી ગણો કારણ કે તેના માટે ભક્તિ તમારા હૃદયના કિલ્લામાં કાયમ માટે સ્થાપિત થઈ ગઈ છે. (322) અકાલપુરખ માટેનો પ્રેમ અને ઉમંગ એ આત્માની જીવનરેખા છે, તેમના સ્મરણમાં શ્રદ્ધા અને ધર્મનો ભંડાર છે. (323) વાહેગુરુ માટેનો ઉલ્લાસ અને ઉલ્લાસ દરેક હ્રદયમાં કેવી રીતે ટકી શકે, અને તે કેવી રીતે ધૂળથી બનેલા શરીરમાં આશ્રય લઈ શકે. (324) જ્યારે તમારી અકાલપુરખ પ્રત્યેની પ્રીતિએ તમને ટેકો આપ્યો, ત્યારે તમે નિયંત્રણ મેળવશો અને દૈવી શાશ્વત સંપત્તિ પ્રાપ્ત કરશો તે સ્વીકારો. (325) તેમના માર્ગની ધૂળ આપણી આંખો અને માથા માટે કોલીરિયમ સમાન છે, આ ધૂળ પ્રબુદ્ધ લોકો માટે તાજ અને સિંહાસન કરતાં વધુ મૂલ્યવાન છે. (326) આ લૌકિક સંપત્તિ ક્યારેય સ્થાયી નથી, તમારે ભગવાનના સાચા ભક્તોના ચુકાદા મુજબ સ્વીકારવું જોઈએ. (327) વાહેગુરુનું ધ્યાન હંમેશા તમારા માટે એકદમ જરૂરી છે, અને, તેમના વિશેનું પ્રવચન તમને કાયમ માટે સ્થિર અને અચલ બનાવે છે. (328) અકાલપુરખના ભક્તો દિવ્ય જ્ઞાન સાથે ગાઢ રીતે જોડાયેલા છે, અને, દિવ્ય જ્ઞાનની સિદ્ધિ તેમના આત્માની અંદર સંપૂર્ણ રીતે સમાઈ જાય છે. (329) અકાલપુરખ માટે ભક્તિનું સિંહાસન કાયમી અને અવિનાશી છે, જો કે દરેક શિખરને એક ચાટ છે. (330) ભગવાનના પ્રેમ માટેના ઉત્સાહની અજાયબી શાશ્વત અને બિન-વિનાશી છે, ઈચ્છા હોત કે આપણે તેમની ભક્તિનો માત્ર એક કણ મેળવી શકીએ. (331) જેને આવો કણ મળે તે ભાગ્યશાળી છે, તે અમર થઈ જાય છે, વાસ્તવમાં તેની ઈચ્છા (અકાલપુરખને મળવાની) પૂર્ણ થાય છે. (332) જ્યારે તે પરિપૂર્ણતાના તબક્કે પહોંચે છે, ત્યારે તેની ભક્તિની તીવ્ર ઇચ્છાનો તે કણ તેના હૃદયમાં બીજ પામે છે. (333) તેના દરેક વાળમાંથી દિવ્ય અમૃત ઝરે છે, અને આખું જગત, તેની સુગંધથી, જીવંત બનીને ઉભરે છે. (334) ભાગ્યશાળી તે વ્યક્તિ છે જેણે પ્રોવિડન્ટ પ્રાપ્ત કર્યું છે; અને, જેણે ભગવાનની સ્મૃતિ સિવાય દરેક દુન્યવી વસ્તુઓથી પોતાને દૂર (અલગ) કરી દીધા છે. (335) દુન્યવી વેશમાં રહેતા હોવા છતાં, તે દરેક ભૌતિક વસ્તુથી અળગા રહે છે, ભગવાનના અસ્તિત્વની જેમ, તે એક છુપાયેલ પ્રોફાઇલ જાળવી રાખે છે. (336) બહારથી તે મુઠ્ઠીભર ધૂળની પકડમાં હોય તેવું દેખાતું હશે, અંદરથી, તે હંમેશા પવિત્ર અકાલપુરખ વિશે વાત કરવામાં વ્યસ્ત છે અને તેની સાથે રહે છે. (337) બહારથી, તે તેના બાળક અને પત્નીના પ્રેમમાં ડૂબેલો દેખાય છે, વાસ્તવમાં, તે હંમેશા તેના ભગવાન સાથે (વિચાર અને ક્રિયામાં) રહે છે. (338) બહારથી, તે 'ઇચ્છાઓ અને લોભ' તરફ વલણ ધરાવતો જણાય છે, પરંતુ અંદરથી, તે વાહેગુરુની યાદમાં પવિત્ર અને પવિત્ર રહે છે. (339) બહારથી, તે ઘોડાઓ અને ઊંટ તરફ ધ્યાન આપતો દેખાય છે, પરંતુ આંતરિક રીતે, તે દુન્યવી હબ-હબ અને ઘોંઘાટથી અળગા રહે છે. (340) તે બહારથી સોના અને ચાંદીમાં સંડોવાયેલો દેખાઈ શકે છે, પરંતુ હકીકતમાં તે અંદરથી જમીન અને પાણીનો માસ્ટર છે. (341) તેની આંતરિક કિંમત ધીમે ધીમે અને ધીમે ધીમે પ્રગટ થાય છે, હકીકતમાં, તે સુગંધનું કાસ્કેટ બની જાય છે. (342) તેના આંતરિક અને બાહ્ય સ્વ એક અને સમાન બની જાય છે, બંને જગત તેની આજ્ઞાના અનુયાયી બને છે. (343) તેનું હૃદય અને જીભ દરેક સમયે અને સદાકાળ માટે અકાલપુરખના સ્મરણમાં સંપૂર્ણ રીતે ડૂબી જાય છે, તેની જીભ તેનું હૃદય અને તેનું હૃદય તેની જીભ બની જાય છે. (344) જે સંત આત્માઓ ભગવાન સાથે જોડાયેલા છે તેઓએ સ્પષ્ટ કહ્યું છે કે, ભગવાનની વ્યક્તિઓ જ્યારે ધ્યાનમાં હોય ત્યારે આરામદાયક અને સુખી રહે છે." (345)