ભલે તે, નીચ વ્યક્તિ હોવા છતાં, જ્ઞાની અને સમજદાર બને છે. (183)
જ્યારે ભગવાનની ભક્તિનો ઉત્સાહ તમારો સમર્થક બને છે,
પછી ધૂળનો એક કણ પણ તેજસ્વી સૂર્યનું અનુકરણ કરવા (અને બને છે) ઈચ્છે છે. (184)
જ્યારે તેઓ વાત કરે છે, ત્યારે તેઓ સત્યના અમૃતની વર્ષા કરે છે,
તેમની ઝલક સાથે, આંખો વધુ તેજસ્વી અને શાંત બને છે. (185)
તેઓ દિવસરાત વાહેગુરુના નામનું ધ્યાન રાખે છે;
દુન્યવી વેશમાં પણ આ જગતમાં રહીને તેઓ સંપૂર્ણ મનુષ્ય બની જાય છે. (186)
તેમની આસપાસની દરેક વસ્તુ સાથે, તેઓ સ્વતંત્ર છે અને આ ભૌતિક વિક્ષેપોની અસરોથી રોગપ્રતિકારક છે;
તેઓ અકાલપુરખની ઈચ્છા હેઠળ હંમેશા સંતુષ્ટ અને પ્રસન્ન રહે છે. (187)
ભલે તેઓ સાંસારિક વસ્ત્રો પહેરે, તેમની પરંપરા અને વ્યવહાર ધાર્મિક છે.