Ghazals Bhai Nand Lal Ji

Pagina - 64

ਰੁਬਾਈਆਣ ।

rubaaeeaan |

Omnes isti creaturae et pulchritudines naturales cum gratia et elegantia benedicunt eos. (269)

ਹਰ ਕਸ ਜ਼ਿ ਸ਼ੌਕਿ ਤੂ ਕਦਮ ਅਜ਼ ਸਰ ਸਾਖ਼ਤ ।

har kas zi shauak too kadam az sar saakhat |

Naam de Waaheguru, Praeclaris ac sanctissimis Devotis ornamentum;

ਬਰ ਨਹੁ ਤਬਕ ਚਰਖ਼ਿ ਅਲਮ ਸਰ ਅਫ਼ਰਾਖ਼ਤ ।

bar nahu tabak charakh alam sar afaraakhat |

Et harum nobilitatum oculus semper margaritis et gemmis plenus est propter splendorem Omnipotentis. (270).

ਸ਼ੁਦ ਆਮਦਨਸ਼ ਮੁਬਾਰਿਕ ਰਫ਼ਤਨ ਹਮ ।

shud aamadanash mubaarik rafatan ham |

Verba eorum documenta sunt ad vitam perpetuam;

ਗੋਯਾ ਆਣ ਕਸ ਕਿ ਰਾਹਿ ਹੱਕ ਰਾ ਬਿਸ਼ਨਾਖ਼ਤ ।੧।

goyaa aan kas ki raeh hak raa bishanaakhat |1|

Et memoria Akaalpurakh manet in labiis eorum/linguae in aeternum. (271)

ਕੂਰ ਅਸਤ ਹਰ ਆਣ ਦੀਦਾ ਕਿ ਹੱਕ ਰਾ ਨਭਸ਼ਨਾਖ਼ਤ ।

koor asat har aan deedaa ki hak raa nabhashanaakhat |

Eorum enuntiata habent statum verborum divinorum;

ਈਣ ਉਮਰਿ ਗਿਰਾਣ ਮਾਯਾ ਬ-ਗ਼ਫ਼ਲਤ ਦਰਬਾਖ਼ਤ ।

een umar giraan maayaa ba-gafalat darabaakhat |

Et ne unus quidem spiritus eorum sine recordatione consumitur. (272)

ਊ ਗਿਰੀਆਣ ਕੁਨਾਣ ਆਮਦ ਬ-ਹਸਰਤ ਮੁਰਦ ।

aoo gireeaan kunaan aamad ba-hasarat murad |

Omnes hi sancti sunt vere divinae speculationis quaesitores;

ਅਫ਼ਸੋਸ ਦਰੀਣ ਆਮਦ ਸ਼ੁਦ ਕਾਰੇ ਨਭਸਾਖ਼ਤ ।੨।

afasos dareen aamad shud kaare nabhasaakhat |2|

Et haec jucunda mundana propagatio est, re vera flos coelestis lectus. (273)

ਈਣ ਚਸ਼ਮਿ ਤੂ ਖ਼ਾਨਾ ਦਾਰਿ ਜਾਨਾਨਸਤ ।

een chasham too khaanaa daar jaanaanasat |

Quicumque amicitiam studiorum Waaheguru evolvit,

ਈਣ ਤਖ਼ਤਿ ਵਜੂਦਿ ਮਸਨਦਿ ਸੁਲਤਾਨਸਤ ।

een takhat vajood masanad sulataanasat |

Accipe quod pluries umbra pennarum Humaae volucris beatior umbra (Vmbra fertur ales Humaa dare regna mundi). (274)

ਹਰ ਬੂਅਲਹਵਸੇ ਬਸੂਇ ਊ ਰਾਹ ਨ ਬੁਰਦ ।

har booalahavase basooe aoo raah na burad |

Id accipiendum est quod in meditatione Waaheguru detentus est cedere sui ipsius ego;

ਕਿ ਈਣ ਰਾਹ ਤਅੱਲਕਿ ਮੰਜ਼ਲਿ ਮਰਦਾਨਸਤ ।੩।

ki een raah talak manzal maradaanasat |3|

Et non cogitans de eo nos in omni alia mundana attractione adhaesissemus. (275)

ਹਰ ਦਿਲ ਕਿ ਬਰਾਹਿ ਰਾਸਤ ਜਾਨਾਣ ਸ਼ੁਦਾ ਅਸਤ ।

har dil ki baraeh raasat jaanaan shudaa asat |

Ut nosmetipsos redimere ex tumore nostro sit vera emancipatio;

ਤਹਿਕੀਕ ਬਿਦਾਣ ਕਿ ਐਨਿ ਜਾਨਾਣ ਸ਼ੁਦਾ ਅਸਤ ।

tahikeek bidaan ki aain jaanaan shudaa asat |

Et, ut mentes nostras Waaheguru devo- tionis colligamus, vera est etiam liberatio. (276)

ਯੱਕ ਜ਼ੱਰਾ ਜ਼ਿ ਫ਼ੈਜ਼ਿ ਰਹਿਮਤਸ਼ ਖ਼ਾਲੀ ਨੀਸਤ ।

yak zaraa zi faiz rahimatash khaalee neesat |

Quicunque animum suum omnipotenti coniunxit,

ਨੱਕਾਸ ਦਰੂਨਿ ਨਕਸ਼ ਪਿਨਹਾਣ ਸ਼ੁਦਾ ਅਸਤ ।੪।

nakaas daroon nakash pinahaan shudaa asat |4|

Accipe ut caelum etiam novem crinibus instructum facile transierit. (277).

ਈਣ ਆਮਦੋ ਰਫ਼ਤ ਜੁਜ਼ ਦਮੇ ਬੇਸ਼ ਨਬੂਦ ।

een aamado rafat juz dame besh nabood |

Devotorum societas talium Deo apposita;

ਹਰ ਜਾ ਕਿ ਨਜ਼ਰ ਕੁਨੇਮ ਜੁਜ਼ ਖ਼ੇਸ਼ ਨਬੂਦ ।

har jaa ki nazar kunem juz khesh nabood |

Accipe quod sit remedium omne; quonam modo fortunati adepti sumus? (278)

ਮਾਣ ਜਾਨਿਬਿ ਗ਼ੈਰ ਚੂੰ ਂਨਿਗਾਹ ਬਿਕੁਨੇਮ ।

maan jaanib gair choon nigaah bikunem |

Stupet uterque fides et religio;

ਚੂੰ ਗ਼ੈਰ ਤੂ ਹੀਚ ਕਸੇ ਪਸੋ ਪੇਸ਼ ਨਬੂਦ ।੫।

choon gair too heech kase paso pesh nabood |5|

Et in hoc stupore ultra modum haesitat. (279).

ਹਰ ਬੰਦਾ ਕੂ ਤਾਲਿਬਿ ਮੌਲਾ ਬਾਸ਼ਦ ।

har bandaa koo taalib maualaa baashad |

Tam castam ac divinam quisquis haurit cupiditatem,

ਦਰ ਹਰ ਦੋ ਜਹਾਣ ਰੁਤਬਾ-ਅੰਸ਼ ਊਲਾ ਬਾਸ਼ਦ ।

dar har do jahaan rutabaa-ansh aoolaa baashad |

Eius Guru (magister) est magister innatae et intrinsecae cognitionis. (280)

ਗੋਯਾ ਦੋ ਜਹਾਣ ਰਾ ਬ-ਜੌਏ ਬਿ-ਸਤਾਨੰਦ ।

goyaa do jahaan raa ba-jaue bi-sataanand |

Deus sanctos nobiles adnexuit coniunctionem tuam cum Ipso facere posse;

ਮਜਨੂੰਨਿ ਤੂ ਕੈ ਆਸ਼ਕਿ ਲੈਲਾ ਬਾਸ਼ਦ ।੬।

majanoon too kai aashak lailaa baashad |6|

Possunt etiam te adiuvare ad obtinendum thesaurum aeternum, scilicet Naam. (281)

ਦਰ ਦਹਿਰ ਕਿ ਮਰਦਾਨਿ ਖ਼ੁਦਾ ਆਮਦਾ ਅੰਦ ।

dar dahir ki maradaan khudaa aamadaa and |

Hoc est immortale factum homini illuminato;

ਬਰ ਗ਼ੁਮ-ਸ਼ੁਦਗਾਨਿ ਰਹਿਨੁਮਾ ਆਮਦਾ ਅੰਦ ।

bar guma-shudagaan rahinumaa aamadaa and |

Hoc adagium notissimum est, omnesque norunt. (282)

ਗੋਯਾ ਅਗਰ ਈਂ ਚਸ਼ਮਿ ਤੂ ਮੁਸ਼ਤਾਕਿ ਖ਼ੁਦਾ ਅਸਤ ।

goyaa agar een chasham too mushataak khudaa asat |

Illustrati, perfecti et submerguntur in amorem Dei;

ਮਰਦਾਨਿ ਖ਼ੁਦਾ ਖ਼ੁਦਾ-ਨੁਮਾ ਆਮਦਾ ਅੰਦ ।੭।

maradaan khudaa khudaa-numaa aamadaa and |7|

Naam semper habent in suis linguis et labiis in meditatione. (283)

ਦਰ ਮਜ਼ਹਬਿ ਮਾ ਗ਼ੈਰ-ਪਰਸਤੀ ਨ ਕੁਨੰਦ ।

dar mazahab maa gaira-parasatee na kunand |

Ipsius Naam jugiter meditari, eorum cultus est;

ਸਰ ਤਾ ਬਕਦਮ ਬਹੋਸ਼ ਓ ਮਸਤੀ ਨ ਕੁਨੰਦ ।

sar taa bakadam bahosh o masatee na kunand |

Et, Thesaurus aeternus ab Akaalpurakh benedictus, ad Suam viam dirigit. (284)

ਗ਼ਾਫ਼ਲਿ ਨਸ਼ਵੰਦ ਯਕ ਦਮ ਅਜ਼ ਯਾਦਿ ਖ਼ੁਦਾ ।

gaafal nashavand yak dam az yaad khudaa |

Cum divinus thesaurus aeternus vultum suum ostendit;

ਦੀਗਰ ਸੁਖ਼ਨ ਅਜ਼ ਬੁਲੰਦੋ ਪਸਤੀ ਨ ਕੁਨੰਦ ।੮।

deegar sukhan az bulando pasatee na kunand |8|

Tu ad Waaheguru pertineres, et ipse ad te pertineret. (285)

ਯੱਕ ਜ਼ੱਰਾ ਅਗਰ ਸ਼ੌਕਿ ਇਲਾਹੀ ਬਾਸ਼ਦ ।

yak zaraa agar shauak ilaahee baashad |

Si umbra Akaalpurakh cadit super cor et animam alicuius;

ਬਿਹਤਰ ਕਿ ਹਜ਼ਾਰ ਬਾਦਸ਼ਾਹੀ ਬਾਸ਼ਦ ।

bihatar ki hazaar baadashaahee baashad |

Accipe ergo quod de pede mentis nostrae evulsum est spina dolentis separationis. (286)

ਗੋਯਾ-ਸਤ ਗ਼ੁਲਾਮਿ ਮੁਰਸ਼ਦਿ ਖ਼ੇਸ਼ ।

goyaa-sat gulaam murashad khesh |

Remota spina separationis a pedibus cordis;

ਈਣ ਖ਼ਤ ਨ ਮੁਹਤਾਜਿ ਗਵਾਹੀ ਬਾਸ਼ਦ ।੯।

een khat na muhataaj gavaahee baashad |9|

Accipe ergo quod Akaalpurakh templum cordis nostri fecit mansionem. (287)

ਹਰ ਕਸ ਬ-ਜਹਾ ਨਸ਼ਵੋ ਨੁਮਾ ਮੀ ਖ਼ਾਹਦ ।

har kas ba-jahaa nashavo numaa mee khaahad |

Sicut gutta illa aquae quae in flumen vel oceanum cecidit, identitatem suam ostendit (humilitatem ostendens);

ਅਸਪੋ ਸ਼ੁਤਰੋ ਫ਼ੀਲੋ ਤਿਲਾ ਮੀ ਖ਼ਾਹਦ ।

asapo shutaro feelo tilaa mee khaahad |

ipse amnis et Oceanus; (sic procidens super pedes Aakaalpurakh), et facta est cum Ipso conversatio. (288)

ਹਰ ਕਸ ਜ਼ਿ ਬਰਾਇ ਖ਼ੇਸ਼ ਚੀਜ਼ੇ ਮੀ ਖ਼ਾਹਦ ।

har kas zi baraae khesh cheeze mee khaahad |

Olim gutta in Oceanum influit;

ਗੋਯਾ ਜ਼ਿ ਖ਼ੁਦਾ ਯਾਦਿ ਖ਼ੁਦਾ ਮੀ ਖ਼ਾਹਦ ।੧੦।

goyaa zi khudaa yaad khudaa mee khaahad |10|

Deinde ab Oceano separari non potest. (289)

ਪੁਰ ਗਸ਼ਤਾ ਜ਼ਿ ਸਰ ਤਾ ਬ-ਕਦਮ ਨੂਰ-ਉਲ-ਨੂਰ ।

pur gashataa zi sar taa ba-kadam noor-aula-noor |

Cum gutta in partem Oceani ruere coepit;

ਆਈਨਾ ਕਿ ਦਰ ਵੈਨ ਬਵਦ ਹੀਚ ਕਸੂਰ ।

aaeenaa ki dar vain bavad heech kasoor |

Intellexit ergo significationem aquae guttae esse. (290)

ਤਹਿਕੀਕ ਬਿਦਾਣ ਜ਼ਿ ਗ਼ਾਫ਼ਿਲਾਣ ਦੂਰ ਬਵਦ ।

tahikeek bidaan zi gaafilaan door bavad |

Gutta collata huic aeterno conventui;

ਊ ਦਰ ਦਿਲਿ ਆਰਿਫ਼ ਕਰਦਾ ਜ਼ਹੂਰ ।੧੧।

aoo dar dil aarif karadaa zahoor |11|

Res illuxit, et desiderium optatum adimpletum est. (291)

ਈਣ ਉਮਰਿ ਗਿਰਾਣ-ਮਾਯਾ ਕਿ ਬਰਬਾਦ ਸ਼ਵਦ ।

een umar giraana-maayaa ki barabaad shavad |

Guttam dixit, "Quamquam parvam stillam aquae sum, tractus immensae oceani metiri potui." (292)

ਈਣ ਖ਼ਾਨਾਇ ਵੀਰਾਣ ਬ-ਚਿਹ ਆਬਾਦ ਸ਼ਵਦ ।

een khaanaae veeraan ba-chih aabaad shavad |

si Oceanum, propter summam humanitatem, me in ipsum recipere dignaretur;

ਤਾ ਮੁਰਸ਼ਦਿ ਕਾਮਿਲ ਨਦਿਹਦ ਦਸਤ ਬ੍ਰਹਮ ।

taa murashad kaamil nadihad dasat braham |

Et me in se etiam ultra suam capacitatem convenit; (293)

ਗੋਯਾ ਦਿਲਿ ਗ਼ਮਗੀਨ ਤੂ ਚੂੰ ਸ਼ਾਦ ਬਵਦ ।੧੨।

goyaa dil gamageen too choon shaad bavad |12|

Ac velut aestuosa e palmite surgebat Oceani;

ਦਿਲਿ ਜ਼ਾਲਮਿ ਬ-ਕਸਦਿ ਕੁਸ਼ਤਨਿ ਮਾ-ਸਤ ।

dil zaalam ba-kasad kushatan maa-sat |

Factus est alius fluctus, et tunc adoravit Oceanum. (294)

ਦਿਲਿ ਮਜ਼ਲੂਮਿ ਮਨ ਬਸੂਇ ਖ਼ੁਦਾ ਸਤ ।

dil mazaloom man basooe khudaa sat |

Ad eundem modum, omnis talis, qui ad Omnipotentem confluebat;

ਊ ਦਰੀਣ ਫ਼ਿਕਰ ਤਾਣ ਬਮਾ ਚਿਹ ਕੁਨਦ ।

aoo dareen fikar taan bamaa chih kunad |

Perfectus factus est et perfectus in via meditationis. (295).

ਮਾ ਦਰੀਣ ਫ਼ਿਕਰ ਤਾ ਖ਼ੁਦਾ ਚਿਹ ਕੁਨਦ ।੧੩।

maa dareen fikar taa khudaa chih kunad |13|

Revera, unus idemque fluctus et Oceanus sunt;

ਦਰ ਹਾਸਿਲਿ ਉਮਰ ਆਣ ਚਿਹ ਮਾ ਯਾਫ਼ਤਾ ਏਮ ।

dar haasil umar aan chih maa yaafataa em |

Sed tamen magna differentia est inter eos. (296)

ਦਰ ਹਰ ਦੋ-ਜਹਾਣ ਯਾਦਿ ਖ਼ੁਦਾ ਯਾਫ਼ਤਾ ਏਮ ।

dar har do-jahaan yaad khudaa yaafataa em |

ego sum unda simplex, dum tu immensus oceanus;

ਈਣ ਹਸਤੀਏ ਖ਼ੇਸ਼ਤਨ ਬਲਾ ਬੂਦ ਅਜ਼ੀਮ ।

een hasatee kheshatan balaa bood azeem |

Ideo multum interest inter me et te, sicut inter caelum et terram. (297)

ਅਜ਼ ਖ਼ੇਸ਼ ਗੁਜ਼ਸ਼ਤੇਮ ਖ਼ੁਦਾ ਯਾਫ਼ਤਾ ਏਮ ।੧੪।

az khesh guzashatem khudaa yaafataa em |14|

nihil sum; omne (quod ego) tantum propter bona tua;

ਅਜ਼ ਖ਼ਾਕਿ ਦਰਿ ਤੂ ਤੂਤੀਆ ਯਾਫ਼ਤਾਏਮ ।

az khaak dar too tooteea yaafataaem |

Ego quoque sum unda una in vasto tuo manifesto mundo. (298) .

ਕਜ਼ ਦੌਲਤਿ ਆਣ ਨਸ਼ਵੋ ਨੁਮਾ ਯਾਫ਼ਤਾਏਮ ।

kaz daualat aan nashavo numaa yaafataaem |

Necessarium tibi est cum nobilium personarum societate;

ਮਾ ਸਿਜਦਾ ਬਰ ਰੂਇ ਗ਼ੈਰ ਦੀਗਰ ਨਭਕੁਨੇਮ ।

maa sijadaa bar rooe gair deegar nabhakunem |

Hoc erit primum et praecipuum quod tibi opus est. (299)

ਦਰ ਖ਼ਾਨਾਇ ਦਿਲ ਨਕਸ਼ਿ ਖ਼ੁਦਾ ਯਾਫ਼ਤਾਏਮ ।੧੫।

dar khaanaae dil nakash khudaa yaafataaem |15|

Creator ille perfectus et perfectus visibilis est per suas creaturas;

ਗੋਯਾ ਖ਼ਬਰ ਅਜ਼ ਯਾਦਿ ਖ਼ੁਦਾ ਯਾਫ਼ਤਾਏਮ ।

goyaa khabar az yaad khudaa yaafataaem |

Creator enim manet in sua natura ac manifestationibus. (300)

ਈਣ ਜਾਮਿ ਲਬਾ-ਲਬ ਅਜ਼ ਕੁਜਾ ਯਾਫ਼ਤਾਏਮ ।

een jaam labaa-lab az kujaa yaafataaem |

Creator et creaturae unum et idem sunt;

ਜੁਜ਼ ਤਾਲਿਬਿ ਹੱਕ ਨਸੀਬਿ ਹਰ ਕਸ ਨ ਬਵਦ ।

juz taalib hak naseeb har kas na bavad |

Ipsi nobiles, omnibus impedimentis materialibus, praeter Providentem, renunciant. (301)

ਈਣ ਦੌਲਤਿ ਨਾਯਾਬ ਕਿ ਮਾ ਯਾਫ਼ਤਾਏਮ ।੧੬।

een daualat naayaab ki maa yaafataaem |16|

O amice carissime! Tunc etiam debes facere iudicium et concludere;

ਗੋਯਾ ਤਾ ਕੈ ਦਰੀਣ ਸਰਾਏ ਮਾਦੂਅਮ ।

goyaa taa kai dareen saraae maadooam |

Quis sit Deus, et quis sis, et quid inter utrumque. (302)

ਗਾਹੇ ਲਾਜ਼ਮ ਸ਼ਵਦ ਵ ਗਾਹੇ ਮਲਜ਼ੂਮ ।

gaahe laazam shavad v gaahe malazoom |

Si in studiis tuis, conventum cum Akaalpurakh habere contigerit.

ਤਾ ਕੈ ਚੂ ਸਗਾਣ ਬਰ ਉਸਤਖ਼ਾਣ ਜੰਗ ਕੁਨੇਮ ।

taa kai choo sagaan bar usatakhaan jang kunem |

Deinde nihil aliud proferre debes nisi verbum cultus et meditationis. (303)

ਦੁਨਿਆ ਮਾਲੂਅਮ ਅਹਿਲਿ ਦੁਨਿਆ ਮਾਲੂਅਮ ।੧੭।

duniaa maalooam ahil duniaa maalooam |17|

Haec omnia bona tangibilia et non tangibilia sunt propter meditationem;

ਗੋਯਾ ਅਗਰ ਆਣ ਜਮਾਲ ਦੀਦਨ ਦਾਰੀ ।

goyaa agar aan jamaal deedan daaree |

Sine meditatione, haec vita nostra est sola mortificatio et humiliatio. (304)

ਅਜ਼ ਖ਼ੁਦ ਹਵਸ ਮੈਲਿ ਰਮੀਦਨ ਦਾਰੀ ।

az khud havas mail rameedan daaree |

Dixit etiam omnipotens Deus:

ਜ਼ੀਣ ਦੀਦਾ ਮਬੀਣ ਕਿ ਹਜ਼ਾਬ ਸਤ ਤੁਰਾ ।

zeen deedaa mabeen ki hazaab sat turaa |

Omnis qui se transfiguravit in hominem Dei, hic redemptus est. semper in sollertia, Etiam sopitus gnaro somnianti quidem est vigilans. et 'civilis' id est posse monstrare omnem directionem rectam viam. meditationis tramitem adhibeas, Eiusque personam efficias, divinam spiritalem meditationis transitum sustinendo (310) Eius praesentiam assumere in omnibus adiunctis, Ipsum Omnipraesentem et Immanentem considerans atque etiam illud Omnia ubique videre potest. (311) Educatio non est nisi observantiae et civilis in via Dei, Non est consultor indagator, nisi Ordinem suum accipere. (312) Quaestores divini Spiritus semper sunt reverentes, ipsi quoque satiantur reverentiae eius memores. (313) Quid novit apostata de traditione nobilium personarum? Conatus athei ad conspectum Akaalpurakh semper inefficax erit. (314) Despectio numquam potest invenire viam versus Divinum Spiritum; Nullus homo errans viam Dei invenire potuit et nedum ad Ipsum pervenire. (315) Reverentia est via Waaheguru; Et atheus blank remanet ex recipiendis eius benedictionibus. (316) Quomodo atheus inveniat viam ad Omnipotentem, qui ob iram Waaheguru damnatus est? , recipies ibi doctrinas et instructiones de honesto. (318) Huc accedentes (nobilium personarum) etiam apostatae capaces fiunt ad docendum reverentiae documenta, Hic etiam exstinctae lampades incipiunt lucem diffundere per orbem. (319) O Akaalpurakh! Reverentiam etiam irreverenti benignus confer, Ut vitam tuam possint degere in memoriam tuam. (320) Si saporem saporis delectare potes Waaheguru recordationis, Tunc O vir bonus! Immortalis fieri potes. (321) Corpus hoc lutum propterea perpetuum considera, Quia devotio pro ipso in cordis tui munitione stabilivit perpetuo. (322) Amor et elatio erga Akaalpurakh sunt vitae linea animae, Est copia fidei et religionis in memoria Ipsius. Quomodo potest euphoria et elatio Waaheguru in omni corde, et quomodo confugere potest in corpore ex sordibus. (324) Cum te Akaalpurakh tua benignitas adiuverit, deinde sume pro concesso ut imperium obtineas et divitias aeternas habeas. (325) Pulvis viae eius sicut collyrium oculis nostris et capite, multo pretiosior est hic pulvis coronae et thronis illuminatis. (326) Haec divitiae mundanae semper non sunt mansurae, Hoc accipias secundum sententiam verorum Dei devotorum. (327) Meditatio Waaheguru tibi semper necessaria est, et, sermo de eo, te stabilem et inmobilem reddit in aeternum. (328) Akaalpurakh studiosi cognitioni divinae intime conectuntur, et, cognitio divinae cognitionis consecutio in eorum animis penitus absorbetur. (329) Thronus devotionis erga Akaalpurakh permanens et incorruptibilis est, licet omne apicem canalem habeat. (330) Miraculum amoris Dei aeternum et non corruptibile est cupido, opta si unam particulam devotionis eius consequi possumus. (331) Quisquis ad talem particulam satis felix est, fit immortalis, Reapse desiderium suum (obviam cum Akaalpurakh) impletur. (332) Cum ad perfectionis gradum pervenit, particula illa vehementiae devotionis in corde suo seminatur. ( 33 ) Nectar ex omni coma manat divina , totusque Mundus odore suo vivit et surgit . (334) Fortunatus est ille qui Providentem assequitur; Et qui avertit se ab omnibus mundanis praeter memoriam Dei. (335) Etiam, dum vivit in habitu mundano, ab omni re materialitica seiungitur, sicut ens Dei, profile absconditum tenet. (336) Externe ut appareret in pugillo pulvere esse, Intus semper agit de casto Akaalpurakh et cum Illo manet. (337) Externe, in amorem immergi videtur erga suum filium et uxorem, Reapse cum Deo suo semper manet (cogitatione et actione) Suo. (338) Externe videtur inclinari ad 'desideria et avaricia', sed intus castus et sanctus remanet in memoria Waaheguru. (339) Extus, equis et camelis videndus esse videtur, Sed intus a mundi centrum et crepitu remotus manet. Auro et argento foris involvi videri poterat, sed terrestrem intus et aquarum dominum. (341) Eius dignitas intrinseca sensim et gradatim manifestatur, Nam fit loculus odoris. (342) Ipsius interni et externi unum et idem fiunt; (343) Eius cor et lingua penitus Akaalpurkh in memoriam immerguntur omni tempore et in aeternum, lingua eius cor fit, cor eius lingua. (344) Animae sanctae, quae conversae sunt cum Deo, clare dixerunt, Personas Dei manere commodas et laetas, dum in meditatione sunt.