Adusta est cor meum propter separationem meam a dilecto meo;
et vita et spiritus ardet et in cinerem redactus (in memoriam) domini mei decori est. (14) (1)
Eo igne tantum combustus sum;
Quod quicunque hoc audierit, tanquam pinus exustus est." (14) Non sum solus qui in amoris igne putrefactus, sed totus mundus hac scintilla exustus est." (14) (3).
Dilecti separationis flammas cremari;
Est sicut alchymia, substantia quae omne metallum vertit in aurum, tritum in ignem in cinerem. (14) (4).
Beatus cor Goyaa
Quod in cinerem redactum solum in expectatione vultus sui dilecti. (14) (5).
An velit aliquis, me ab imbuta rapientis lumina, servet.
Et a saccharo suo cubi-mandendo os et labia me protege. (15) (1)
paenitet me quod temere praeterierit;
Piget etiam neglegentiam meam, et negligentiam meam dimittendi occasionem dilabendi. (15) (2) Cor et anima frustrati sunt et tristatur in spacio propter blasphemiam et religionem, queror quemlibet, qui me salvet. ad ostium habitaculi Akaalpurakh. (Utinam aliquis me salvet, cum ad ostium Creatoris attuli placitum.) » (15) (3) Lascivi, ludibundi et arrogantes dicti amatores diripuerunt et duxerunt mundum. Misericordiam clamo, quod ab illis quoque sum usus, et oro ut mihi aliquis velit salvare. (15) (4).
Quomodo Goyaa a pugione palpebrarum Magistri Guru tacere potest;
adhuc auxilium vociferans. Quis me salvet benigne. (15) (5) Sicut ebrius solum quaerit et versatur de vitre vini cum potione carbunculo (vino vel alcohol), Similiter sitiens eget vitreo frigido dulci. aqua ad sitim suam exstinguendam, vitreum vini non pertinet ) Quis potest hunc mundum pulchrum hortum cum risu efficere, Cur quis hortulanus indigeat, postquam illum caelestis intuitum habuerit?(3). Unus ex tuis amantibus et amantibus aspectibus sufficit ut halitum auferas; Sed tamen apud Ipsum misericordiam ago, et hoc maxime opus est. (16) (4) Goyaa Guru alloquitur: "Neminem habeo nisi te in utroque mundo."