Ghazals Bhai Nand Lal Ji

Pagina - 10


ਦਰਮਿਆਨਿ ਬਜ਼ਮਿ ਮਾ ਜੁਜ਼ ਕਿੱਸਾਇ ਜਾਨਾਨਾ ਨੀਸਤ ।
daramiaan bazam maa juz kisaae jaanaanaa neesat |

Adusta est cor meum propter separationem meam a dilecto meo;

ਬੇ ਹਜਾਬ ਆ ਅੰਦਰੀਣ ਮਜਲਿਸ ਕਿ ਕਸ ਬੇਗਾਨਾ ਨੀਸਤ ।੧੦।੧।
be hajaab aa andareen majalis ki kas begaanaa neesat |10|1|

et vita et spiritus ardet et in cinerem redactus (in memoriam) domini mei decori est. (14) (1)

ਬਿਗੁਜ਼ਰ ਅਜ਼ ਬੇਗਾਨਗੀਹਾ ਓ ਬਖ਼ੁਦ ਆਸ਼ਨਾ ਸੌ ।
biguzar az begaanageehaa o bakhud aashanaa sau |

Eo igne tantum combustus sum;

ਹਰ ਕਿ ਬਾ ਖੁਦ ਆਸ਼ਨਾ ਸ਼ੁਦ ਅਜ਼ ਖ਼ੁਦਾ ਬੇਗਾਨਾ ਨੀਸਤ ।੧੦।੨।
har ki baa khud aashanaa shud az khudaa begaanaa neesat |10|2|

Quod quicunque hoc audierit, tanquam pinus exustus est." (14) Non sum solus qui in amoris igne putrefactus, sed totus mundus hac scintilla exustus est." (14) (3).

ਸ਼ੌਕਿ ਮੌਲਾ ਹਰ ਕਿ ਰਾ ਬਾਸ਼ਦ ਹਮਾਣ ਸਾਹਿਬ-ਦਿਲ ਅਸਤ ।
shauak maualaa har ki raa baashad hamaan saahiba-dil asat |

Dilecti separationis flammas cremari;

ਕਾਰਿ ਹਰ ਦਾਨਾ ਨਾ ਬਾਸ਼ਦ ਕਾਰਿ ਹਰ ਦੀਵਾਨਾ ਨੀਸਤ ।੧੦।੩।
kaar har daanaa naa baashad kaar har deevaanaa neesat |10|3|

Est sicut alchymia, substantia quae omne metallum vertit in aurum, tritum in ignem in cinerem. (14) (4).

ਨਾਸਹਾ ਤਾ ਚੰਦ ਗੋਈ ਕਿੱਸਾਹਾਇ ਵਾਅਜ਼ੋ ਪੰਦ ।
naasahaa taa chand goee kisaahaae vaazo pand |

Beatus cor Goyaa

ਬਜ਼ਮਿ ਮਸਤਾਨ ਅਸਤ ਜਾਇ ਕਿੱਸਾ ਓ ਅਫ਼ਸਾਨਾ ਨੀਸਤ ।੧੦।੪।
bazam masataan asat jaae kisaa o afasaanaa neesat |10|4|

Quod in cinerem redactum solum in expectatione vultus sui dilecti. (14) (5).

ਈਣ ਮਤਾਇ ਹੱਕ ਬ-ਪੇਸ਼ਿ ਸਾਹਿਬਾਨਿ-ਦਿਲ ਬਵਦ ।
een mataae hak ba-pesh saahibaani-dil bavad |

An velit aliquis, me ab imbuta rapientis lumina, servet.

ਚੂੰ ਬ-ਸਹਿਰਾ ਮੀਰਵੀ ਦਰ ਗੋਸ਼ਾਇ ਵੀਰਾਨਾ ਨੀਸਤ ।੧੦।੫।
choon ba-sahiraa meeravee dar goshaae veeraanaa neesat |10|5|

Et a saccharo suo cubi-mandendo os et labia me protege. (15) (1)

ਈਂ ਮਤਾਇ ਸ਼ੌਕ ਰਾ ਅਜ਼ ਆਸ਼ਕਾਨਿ ਹੱਕ ਬਖ਼ਾਹ ।
een mataae shauak raa az aashakaan hak bakhaah |

paenitet me quod temere praeterierit;

ਜਾਣ ਕਿ ਦਰ ਜ਼ਾਨਸ਼ ਬ-ਜੁਜ਼ ਨਕਸ਼ਿ ਰੁਖ਼ਿ ਜਾਨਾ ਨੀਸਤ ।੧੦।੬।
jaan ki dar zaanash ba-juz nakash rukh jaanaa neesat |10|6|

Piget etiam neglegentiam meam, et negligentiam meam dimittendi occasionem dilabendi. (15) (2) Cor et anima frustrati sunt et tristatur in spacio propter blasphemiam et religionem, queror quemlibet, qui me salvet. ad ostium habitaculi Akaalpurakh. (Utinam aliquis me salvet, cum ad ostium Creatoris attuli placitum.) » (15) (3) Lascivi, ludibundi et arrogantes dicti amatores diripuerunt et duxerunt mundum. Misericordiam clamo, quod ab illis quoque sum usus, et oro ut mihi aliquis velit salvare. (15) (4).

ਚੰਦ ਮੀ-ਗੋਈ ਤੂ ਐ ਗੋਯਾ ਖ਼ਮੁਸ਼ ਸ਼ੋ ਜ਼ੀਣ ਸਖ਼ੁਨ ।
chand mee-goee too aai goyaa khamush sho zeen sakhun |

Quomodo Goyaa a pugione palpebrarum Magistri Guru tacere potest;

ਸ਼ੌਕਿ ਮੌਲਾ ਮੁਨਹਸਿਰ ਬਰ ਕਾਅਬਾ ਓ ਬੁਤਖ਼ਾਨਾ ਨੀਸਤ ।੧੦।੭।
shauak maualaa munahasir bar kaabaa o butakhaanaa neesat |10|7|

adhuc auxilium vociferans. Quis me salvet benigne. (15) (5) Sicut ebrius solum quaerit et versatur de vitre vini cum potione carbunculo (vino vel alcohol), Similiter sitiens eget vitreo frigido dulci. aqua ad sitim suam exstinguendam, vitreum vini non pertinet ) Quis potest hunc mundum pulchrum hortum cum risu efficere, Cur quis hortulanus indigeat, postquam illum caelestis intuitum habuerit?(3). Unus ex tuis amantibus et amantibus aspectibus sufficit ut halitum auferas; Sed tamen apud Ipsum misericordiam ago, et hoc maxime opus est. (16) (4) Goyaa Guru alloquitur: "Neminem habeo nisi te in utroque mundo."