Tá mo chroí báite mar gheall ar mo scaradh ó mo ghrá,
Agus tá mo shaol agus mo spiorad ar lasadh agus laghdaithe go luaithreach (mar chuimhne) do mo mháistir dathúil. (14) (1)
Do loisgeadh sa tine sin mé go mór,
Go n-éirí an t-aon duine a chuala faoi seo ró-dhó mar chrann giúise.” (14) (2) Ní mise an t-aon duine a cuireadh i dtine an ghrá, Is amhlaidh a dódh an domhan ar fad leis an spréach seo.” (14) (3)
Chun a bheith dóite i 'lasracha na scaradh' de do chara,
Is cosúil le hailceimic, substaint a iompaíonn miotail ar bith ina ór, ag dul mionfheoil (dó) i dtine ina luaithreach. (14) (4)
Is beannaithe croí Goyaa
Go raibh sé laghdaithe go luaithreach ach amháin ag súil le spléachadh ar aghaidh a beloved. (14) (5)
An gcaithfeadh duine mé, le do thoil, mé a chosaint ón dalladh dá shúil ghalánta,
Agus, mo chosaint óna ciúbanna siúcra-beal coganta agus liopaí. (15) (1)
Is oth liom an nóiméad sin a chuaigh thart gan stad,
Is oth liom freisin mo mhíchúram, agus m’fhaillí a ligean ar an deis sleamhnú isteach.” (15) (2) Tá frustrachas agus brón ar mo chroí agus ar m’anam faoin smál mar gheall ar dhiabhlaíocht agus reiligiún bheinn ar lorg aon duine a shábhálfadh mé. ag doras áit chónaithe Akaalpurakh. (An sábhálfadh duine mé nuair a dhéanfainn pléadáil ag doras an Chruthaitheora.)’ (15) (3) Tá an domhan spraíúil, spraíúil agus sotalach, mar a thugtar orthu, tar éis an domhan a chreachadh agus a mhaslú. Tá mé ag caoineadh ar an trócaire go bhfuil mé féin, freisin, dúshaothrú acu agus ag impí go mbeadh duine éigin a shábháil dom le do thoil." (15) (4)
Conas is féidir le Goyaa a choinneáil ciúin ó eyelids cosúil le miodóg an Máistir Gúrú;
Tá mé fós ag béicíl chun cabhair a fháil. Dhéanfadh duine éigin mé a shábháil go cineálta.” (15) (5) Díreach mar nach mbíonn duine ar meisce ach ag lorg agus ag déanamh imní dó gloine fíona le deoch ar dhath na rubaidh (fíon nó alcól), Mar an gcéanna, teastaíonn gloine milseán fuar ó dhuine tart uisce chun a tart a scor, ní bhaineann gloine fíona le hábhar. (16) (1) Tá comhluadar na ndíoltóirí Akaalpurakh sáithithe le fuinneamh; ) Is féidir an domhan seo a dhéanamh ina gháirdín álainn le gáire an duine, Cén fáth a mbeadh gá le garraíodóir, tar éis dó radharc a fháil ar neamh? Ach fós féin, déanaim trócaire a phléadáil os a chomhair agus seo an rud is mó a theastaíonn uaim. (16) (4) Tá Goyaa ag labhairt leis an nGúrú: “Níl aon duine agam ach tusa sa dá shaol.