Ghazals Bhai Nand Lal Ji

Leathanach - 2

ਦੀਨੋ ਦੁਨੀਆ ਦਰ ਕਮੰਦਿ ਆਂ ਪਰੀ ਰੁਖ਼ਸਾਰਿ ਮਾ ।

deeno duneea dar kamand aan paree rukhasaar maa |

Níl an dá shaol, seo agus an saol eile, cothrom le nó meaitseálann an praghas (meáchan) gruaig amháin de chuid mo chara-mheantóra, Gúrú Gobind Singh Ji. (2) (1)

ਹਰ ਦੋ ਆਲਮ ਕੀਮਤਿ ਯੱਕ ਤਾਰਿ ਮੂਇ ਯਾਰਿ ਮਾ ।੧।

har do aalam keemat yak taar mooe yaar maa |1|

Níl an neart agam chun déine fiú ceann dá chuma sceabhach a iompar,

ਮਾ ਨਮੀ ਆਰੇਮ ਤਾਬਿ ਗ਼ਮਜ਼ਾਇ ਮਿਜ਼ਗਾਨਿ ਊ ।

maa namee aarem taab gamazaae mizagaan aoo |

Ní leor domsa ach radharc amháin (beannaithe) a shíneann ar an saol ar an toirt.” (2) (2) Uaireanta, gníomhaíonn sé cosúil le misteach, uaireanta mar meditator, agus uaireanta eile cosúil le recluse aireach; Is é ár píolótach ag stiúradh ár mbealach; tá sé ag feidhmiú i go leor postures éagsúla. (2) (4) Le linn gach nóiméad de shaol Goyaa, tá mo chroí agus mo anam airdeallach ag baint taitnimh as cuimhne mheisciúil a shúile atá cosúil le Narcissus agus iad ag dul i léig as do mheisce taitneamhach domsa freisin, ionas go mbeidh mé in ann, le mo shúile d'aithint an fháidh a sheol Dia, mo chuid tomhais go léir a réiteach ."

ਯੱਕ ਨਿਗਾਹਿ ਜਾਂ-ਫਿਜ਼ਾਇਸ਼ ਬਸ ਬਵਦ ਦਰਕਾਰਿ ਮਾ ।੨।

yak nigaeh jaan-fizaaeish bas bavad darakaar maa |2|

Tá an clog i muineál camel baineann ag feannadh gan aon rud. Ní féidir leis stad a chur orm ó dhul ar aghaidh chuig mo sprioc. (3) (2)

ਗਾਹੇ ਸੂਫੀ ਗਾਹੇ ਜ਼ਾਹਿਦ ਗਹਿ ਕਲੰਦਰ ਮੀ ਸ਼ਵਦ ।

gaahe soofee gaahe zaahid geh kalandar mee shavad |

Tá an Akaalpurakh Uileláithreach. Ba chóir go mbeadh ár n-iarracht chun a radharcanna a lorg go spontáineach

ਰੰਗਹਾਇ ਮੁਖ਼ਤਲਿਫ ਦਾਰਦ ਬੁਤਿ ਅਯਾਰ ਮਾ ।੩।

rangahaae mukhatalif daarad but ayaar maa |3|

Gan aon bhac den ghuairneán, an torrent ná bruach na habhann. (3) (3)

ਕਦਰਿ ਲਾਅਲਿ ਊ ਬਜੁਜ਼ ਆਸ਼ਿਕ ਨਾਂ ਦਾਨਦ ਹੀਚ ਕਸ ।

kadar laal aoo bajuz aashik naan daanad heech kas |

Cén fáth a bhfuil muid ag fánaíocht (gan aidhm) sna dufairs agus fásaigh,

ਕੀਮਤਿ ਯਾਕੂਤ ਦਾਨਦ ਚਸ਼ਮਿ ਗੌਹਰ ਬਾਰਿ ਮਾ ।੪।

keemat yaakoot daanad chasham gauahar baar maa |4|

Nuair a bheidh Sé, Máistir na hÁilleachta, tar éis a áit chónaithe a dhéanamh inár súile féin? (3) (4)

ਹਰ ਨਫਸ ਗੋਯਾ ਬ-ਯਾਦ ਨਰਗਸਿ ਮਖ਼ਮੂਰਿ ਊ ।

har nafas goyaa ba-yaad naragas makhamoor aoo |

Nuair a fhéachaim thart gan an Akaalpurakh, ní fheicim ach folús mór;

ਬਾਦਾਹਾਇ ਸ਼ੌਕ ਮੀ-ਨੋਸ਼ਦ ਦਿਲਿ ਹੁਸ਼ਿਆਰਿ ਮਾ ।੫।੨।

baadaahaae shauak mee-noshad dil hushiaar maa |5|2|

Ansin Goyaa, insíonn tú dom, cé leis ar féidir liom dul ar iontaoibh an tsaoil seo agus gnóthaí mo theaghlaigh agus mo theaghlaigh?" (3) (5) A tábhairne! Líon suas mo ghloine le halcól daite, cupán an ghrá, Mar gheall ar alcól ar dhath ruby tabharfaidh sé leideanna dom i dtreo mo Mháistir. (4) (1) Dá mba é an gealbhruthach fad-mhuineál, cosúil leis an bhfocal, 'Analhaqq', ag teacht amach as liopaí Mansoor, a chruthódh an fhuaim ripple, Ansin, cé a mhairfidh neart na a leithéid d'alcól beag-uair an chloig? aghaidh na gealaighe bí mar choinneal ar an bhfear bealaigh nóiméad (eacstacht) i gcuimhne ár Máistreachta, Ar choinníoll, tarlaíonn sé go bhfuil an oiread sin de fonn, fonn agus zest do ghrá Akaalpurakh (4) Goyaa, "Tá an dá cheann de mo shúile cosúil le sruth fada agus mór ,

Innéacs (1 - 65)

Ghazals Leathanach: 1 - 63

Rubaiyia Leathanach: 64 - 64

Futkal Baint Leathanach: 65 - 65